- واکنش یک مرجع تقلید به مناظره سلیمانی اردستانی و حامد کاشانی درباره شهادت حضرت فاطمه زهرا س
- ماجرای پرچم بحرین در کنسرت محسن یگانه روشن شد
- چه کسانی پس از رسوایی سکته بازی به دنبال فشار به دستگاه قضا هستند؟
- چرا اکانت نماینده مجلس از دیدار پزشکیان با پوتین عصبانی است؟ + تصویر
- آیت الله سید محمد شاهچراغی درگذشت
- ۳ گزینه ترامپ در مواجهه با ایران / موضع سند راهبرد امنیت ملی آمریکا درمورد تهران نشاندهنده درگیری داخلی در کاخ سفید است؟
- روایت عباس عبدی از واقعیت نامگذاری اسامی فرزندان؛ در یک کلاس ژیمیناستیک ۳۵ نفره حتی یک نام مذهبی نبود چه برسد به نام زهرا و فاطمه
- توصیه ظریفیان به پزشکیان
- پیش بینی روزنامه سپاه درباره جنگ ایران - اسرائیل
صدور حکم اعدام ظریف در "دادگاه صحرایی - انقلابی" !

ترویج علنی تروریسم!
نواندیش: احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی اش نوشت: اینکه جماعتی در خیابان ظاهر شوند و حکم اعدام یک مقام رسمی را بر اساس رأی "دادگاه صحرایی" به طور علنی و آشکار در ملأعام اعلام کنند، در هیچ تاریخ و جغرافیایی نامش "آزادی بیان" نیست. این روشنترین مصداق ترویج تروریسم است.
این نوع حرکات باید از سوی عموم مسئولان و نهادهای حاکم بر کشور یک صدا و قاطع به شدیدترین لحن ممکن محکوم شود و مدعیالعموم افراد خاطی را طبق معیارهای شناختهشدۀ جهانی تحت تعقیب قرار دهد.
ادعای تشکیل دادگاه مردمی یا صحرایی یا انقلابی برای تعیین مجازات مرگ در مورد دیگران، مختص گروههای چریکی و یا تروریستی به منظور سرنگونی یک رژیم سیاسی است و هیچ رژیم مستقری اعم از دمکرات، دیکتاتور یا توتالیتر آن را تحمل نمیکند.
حال چگونه است که در جمهوری اسلامی عدهای آن هم تحت عنوان دفاع از نظام حاکم با افتخار و به طور علنی در مقابل دوربینهای فیلمبرداری اعلام میکنند که معاون رئیس جمهور را در دادگاه انقلابی و مردمی خود محاکمه و به مرگ محکوم کردهاند و بعد انگار هیچ اتفاقی هم نیفتاده است!
در حالی که کوچکترین حرکات شهروندان منتقد و مخالفان مسالمتجو یک به یک رصد میشود و مورد بازخواست قرار میگیرد، یک عده این سطح از آزادی عمل را از کجا آوردهاند که روز روشن حکم اعدام معاون رئیس جمهور را اعلام کنند؟
این اوضاع دیگر اسمش ملکالطوایفی هم نیست، بلکه فروپاشی نظامات قانونی و شیوع هرج و مرج است. اگر در مقابل این حرکات سکوت شود از فردا هر دسته و گروهی گرد هم میآیند و با تشکیل باصطلاح "دادگاه مردمی" یا انقلابی یا صحرایی، رقبا و مخالفان خود را به اعدام محکوم میکنند و کشور را به صحنۀ "جنگ همه علیه همه" تبدیل میکنند. مسئولان بلندپایۀ کشور چطور متوجه این نکتۀ بدیهی و بینهایت خطرناک و تهدیدآمیز نمیشوند؟
چهل و چندی سال است که نتوانستید کاری انجام بدهید و اجازه هم نمی دهید که دیگران هم اگر کاری از دستشان برمیاید ، در جهت منافع ملت کاری انجام دهند. 
