برای ۱۴۰۳ اشک بریز تا برای ۱۴۰۴ نو شوی!

سالی که گذشت سال سختی بود و این طبیعت زندگی است که هر چه سن آدمی بالا تر می رود و از روزهای شیرین کودکی و نوجوانی فاصله می گیرد زندگی روی خشن و سخت خودش را بیشتر نشان می دهد، همزمان مسئولیت های زندگی وقتی با شرایط اقتصادی دشوار و عدم امنیت روانی هم همراه شود، خوب طبیعتا اوضاع بدتر هم خواهد بود.

نواندیش_محمد صادقی: سالی که گذشت سال سختی بود و این طبیعت زندگی است که هر چه سن آدمی بالا تر می رود و از روزهای شیرین کودکی و نوجوانی فاصله می گیرد زندگی روی خشن و سخت خودش را بیشتر نشان می دهد، همزمان مسئولیت های زندگی وقتی با شرایط اقتصادی دشوار و عدم امنیت روانی هم همراه شود، خوب طبیعتا اوضاع بدتر هم خواهد بود.

پس اگر حس می کنید سال بدی را سپری کردید شما تنها نیستید و این روزها متاسفانه انگار احساس شکست و ناامیدی به قوت غالب همه ما تبدیل شده است و این حس را هم گریزی نیست.

چند روز پیش وقتی از اتفاقی در سال ۱۴۰۳ برایم رخ داد گله و شکایت میکردم دوستی به من گفت چقدر از این شکست درس گرفتی؟ اگر درس کافی نگرفته باشی دنیا دوباره این اتفاق را برایت تکرار می کند، آنقدر تکرار می کند تا بالاخره آن درس را پاس کنی! این حرف عجیب مرا به فکر فرو برد و تازه به این فکر کردم چرا یک اتفاق تکراری باید برایم تکرار شود؟! بعد سعی کردم درس لازم را از دل شکستی که برایم پیش آمده بگیرم تا به این دور باطل پایان دهم.

نمی خواهم حرف های کلیشه ای بزنم، من هم آدمی ام با انبوه مشکلات شاید بیشتر از تویی که این متن را می خوانی و شاید هم کمتر همیشه از شرایط ما بدتر و از وضعیت ما بهتر وجود دارد اما نگاه ما باید به زندگی خودمان باشد و این را بدانیم که آنچه در آن قرار داریم زندگی است با انبوه غم؛ یاس؛ افسردگی؛ فقدان؛ شکست؛ جدایی؛ خیانت؛ مرگ عزیزان و غیره همه این ها بخشی از زندگی است و از آن هم هیچ راه گریزی نیست به قول نوشته ای اینستاگرامی گاهی رنگ پریده و گاهی پر نور ماه معنی انسان بودن را می فهمد! یا به قول حسین وحدانی در کتاب دال دوست داشتن کاش شادی را در نیندازیم با غم. شادی، عدم غم نیست. شادی، کنار آمدن با غم است. دعوت کردن رسمی است از غم که بیاید با ما، باشد با ما، خودمانی شود، معاشرت کند.

پس در این چند خط دلنوشته نمی گویم ناراحت نباشید، اتفاقی نیافتاده، رها کنید، مهم نیست و از این مدل مثبت اندیشی های سمی بلکه بر عکس می خواهم بگویم این چند روز باقی مانده را حسابی گریه کنید، زار بزنید، سوگواری کنید اصلا به غیر این راهی برای عبور از غم نیست، غم را فقط با خوردن می توان از بین برد ان هم موقت از این غم تا غم بعدی!

این چند خط نه سیاسی بود نه اصلا به دلار و طلا و وضعیت نگران کننده این روزها ربطی داشت فقط برای این بود که بدانی تنها نیستی همه روزهای سختی را سپری می کنیم اما باید بپذریم این زندگی است قرار نبوده آسان باشد و آسان نیست غمگین شو اشک بریز اما سعی کن در آن حال نمانی غم ۱۴۰۳ را بخور و برای ۱۴۰۴ نو شو، همین!

با آرزوی حالی خوب برای ایران که اگر ایران ما خوب باشد حال همه ما بهتر خواهد شد، خداوند ایران زمین نور را بر این سرزمین بتاباند.

برچسب ها: سال 1403 ، سال ۱۴۰۴ ، افسردگی

گزارش خطا

X Share

Telegram Google Plus Linkdin

Cloob Facenama

لینک کپی شد

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۱

در انتظار بررسی: ۰

غیر قابل انتشار: ۰

ناشناس

۱۳:۴۴ - ۱۴۰۳/۱۲/۲۸

پاسخ

من برای سال ۱۳۸۳ حاضرم اشگ بریزم یا دو یا یک حتی ۸۵ و ۸۶ و ۸۷و ۸۸و ۹۰ ولی برای این سال‌های پوچ بی حال هوا نه چیزی نمانده دیگه برای این روزگار ای سال برو که دیگه بر نگردی