بیانیه جبهه اصلاحات ایران به مناسبت روز جهانی کارگر

جبهه اصلاحات ایران با صدور بیانیه‌ای به مناسبت روز کارگر خواستار صیانت حاکمیت از کارگران و توزیع منابع ملی میان آنها شد.

به گزارش ایلنا، جبهه اصلاحات ایران با صدور بیانیه ای ضمن گرامی‌داشت روز جهانی کارگر و به یاد کارگران قربانی فاجعه انفجار اسکله شهیدرجایی بندرعباس و نیز فجایعی از این نوع، مشکلات کارگران ایرانی اعم از؛ پایین بودن سطح دستمزدها، عدم برخورداری از توزیع منصفانه منابع و فرصتها، فقدان تشکل های مستقل کارگری، ناامنی شغلی و نبود ایمنی در محیط کار، ... را برشمرده و خواستار صیانت همه ارکان حاکمیت از کارگران، عدم دخالت آنها در شکل گیری و فعالیت تشکل های کارگری، رفع تبعیض و ایجاد فرصت برای کارگران و توزیع منابع ملی میان آنها و همچنین به رسمیت شناختن ابزارهای کارگران در چانه زنی‌ها برای دستیابی به حقوق خود شد.

متن این بیانیه به شرح زیر است: 

به نام خدا

امسال کارگران ایران در حالی به استقبال روز جهانی کارگر می روند که برای قربانیان فاجعه انفجار اسکله شهیدرجایی بندرعباس که شمار قابل توجهی از آنان کارگران زحمتکش این اسکله بوده اند، به سوگ نشسته اند. فاجعه ای که مانند بسیاری از حوادث و رویدادهای دیگر ممکن است معلول بی دقتی و عدم رعایت نکات ایمنی در محیط کار باشد. چنانکه کمتر از ۸ ماه قبل نیز فاجعه انفجار معدن در طبس کام کارگران ایرانی را تلخ کرد و هنوز ابعاد و جزئیات دقیق این حادثه برای افکار عمومی روشن نشده است.

اگر روز اول ماه می میلادی مصادف با ۱۱ اردیبهشت، برای بخشی از کارگران جهان، روز مبارزه علیه جهانی سازی و نابرابری و تلاش برای بهبود حداکثری وضعیت کارگران در قالب پیمان های دسته جمعی کار است، در ایران این روز به تلاش پراکنده و غیرمنسجم کارگران برای دستیابی به حداقل های قانونی و اقدامات شعارگونه و بی حاصل دستگاه های مسئول اختصاص دارد.

در حال حاضر براساس آمارهای موجود حدود ۷۵ درصد کارگران، در قبال دریافت حداقل دستمزد و یا بین یک تا دو برابر حداقل دستمزد کار می کنند که این امر علاوه بر اینکه کارگران را با مشکلات معیشتی مواجه نموده است، تبعات اجتماعی و اقتصادی نیز برای کشور بر جای خواهد گذاشت. این آمار بدون در نظرگرفتن تعداد کارگرانی است که به صورت غیررسمی و در قبال مبالغی کمتر از حداقل دستمزد مشغول به کار هستند و از هرگونه حمایتی محروم هستند. 

از طرفی افزایش آسیب هایی چون چند شغله شدن کارگران و به تبع آن کاهش بهره‌وری، ناترازی دستمزد میان کشور ما و کشورهای همسایه و متعاقب آن افزایش مهاجرت، جایگزینی کارگران خارجی به جای کارگر ایرانی در کنار فقدان تشکل های مستقل کارگری و در عمل عدم امکان تشکیل چنین نهادهایی در بخش های مختلف اقتصادی، ناامنی شغلی و عدم رعایت ایمنی در محیط کار به خوبی نشان می دهد که این قشر در حال تحمل بیشترین فشار غیرقابل تصور است.

پایین بودن سطح دستمزدها نه تنها خود کارگران و خانواده‌های آنها را با مشکلات متعدد مواجه می‌کند، بلکه محیط کار و تولید را نیز تحت تاثیر خود قرار می‌دهد . مقایسه میان حداقل دستمزد و سبد معیشت با خط فقر پر مناقشه در تهران و سایر نقاط کشور بیانگر میزان محرومیت کارگران است . بر اساس آمارها شکاف فقر از ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ حدود ۲۸ درصد است؛ یعنی فقرا ۷۲ درصد خط فقر موجود درآمد داشته اند و به نظر می رسد باید حداقل بخش قابل توجهی از کارگران را در این بازه گنجاند.

روز جهانی کارگر همانطور که برای کارگران حائز اهمیت و یادآور مطالبات فراموش شده آنان است، فرصت مناسبی نیز برای سیاستگذاران در مجموعه حاکمیت است تا با قیاس شرایط موجود و اهداف ترسیم شده در حوزه عدالت اجتماعی، میزان توزیع منصفانه منابع و فرصتها را در جامعه مورد سنجش قرار دهند و به این سؤال مهم پاسخ دهند که در قبال کار و تلاش صادقانه و بی وقفه کارگران در طول سالیان متمادی پس از انقلاب تا چه حد در رفع تبعیض و ایجاد فرصت برای کارگران و خانواده‌های‌شان و توزیع منابع ملی میان آنها موفق بوده اند و تا چه میزان توانسته اند رضایت کارگران به عنوان نیروی محرک اصلی صنعت و اقتصاد در کشور را کسب کنند؟

مسئله مهم دیگر که به خصوص با توجه به فاجعه بندرعباس باید به آن اشاره کرد و در سال گذشته نیز مشکل آفرین شد، موضوع ایمنی کارگاه ها است. کم‌توجهی به این موضوع به هر دلیل از جمله عدم امکان تأمین سرمایه برای بازسازی یا بهینه سازی صنایع خصوصا در کارگاه‌های پرخطر برای کارگران و کشور هزینه‌زا است. دولت به عنوان متولی در مراقبت از این امر باید به‌طور مستمر از کارگاه ها بازدید و در صورت مواجه شدن با شرایط خطرآفرین، صیانت از کارگران را بر ادامه تولید مقدم شمارد و البته باید به یاری کارفرمایان نیز بشتابد تا حتی الامکان با تعطیلی واحد تولیدی مواجه نشویم که این خود معضلی جدی در این شرایط بحرانی کشور است.

موضوع دیگری که به نظر می رسد کشور را در یک پیچ تاریخی مهم در حوزه اقتصادی قرارداده است، مسئله عزیمت اقتصاد کشور از اقتصاد دولتی به سمت بخش خصوصی و اقتصاد بازار است. موضوعی که در سال گذشته از همه تریبون های رسمی کشور به گوش می رسید و به نظر می رسد حاکمیت عزم خود را بر این امر جزم کرده است و آن را تنها راه و علاج اقتصاد کشور می داند. حال آنکه این عزیمت در حوزه مسائل کارگری الزاماتی دارد که آن نیز اجتناب ناپذیر است و در صورت کم توجهی، بی تردید جامعه کارگری را با مسائل دیگری مواجه خواهد کرد.

الزاماتی از قبیل؛ توجه بیشتر به تشکل‌های کارگری در تأسیس و حمایت های پس از تأسیس مطابق مقاوله نامه های بین المللی، تأمین امنیت شغلی کارگران و نمایندگان ایشان در مواجهه با موضوعات صنفی، توسعه و حمایت از پیمانهای دسته جمعی کار بیش از گذشته و عدم دخالت دولتها در این امر و همچنین به رسمیت شناختن ابزارهای کارگران در چانه زنی ها از جمله حق دست کشیدن از کار در کارگاه ها که به نظر می رسد بهره مندی بیشتر بخش خصوصی از کیک اقتصاد کشور بدون توجه به الزامات پیش گفته براساس شواهد تاریخی ناقص خواهد ماند و جامعه را با مشکلاتی از نوع دیگر مواجه خواهد کرد.

جبهه اصلاحات ایران ضمن گرامی‌داشت روز جهانی کارگر، حمایت خود را از کارگران شریف، پرتلاش و سخت کوش ایران که به‌رغم مشکلات متعدد، سالها بر تلاش خود افزوده و لحظه ای کار و تولید را به خود وانگذاشته اند، اعلام می کند و این مهم را سرلوحه فعالیتهای خود می داند. همچنین جان باختن شهادت‌وار قربانیان فاجعه اسکله شهید‌رجایی بندرعباس را به همه ملت ایران به ویژه کارگران و خانواده های قربانیان تسلیت می گوید. 

 جبهه اصلاحات ایران