توصیه های رهبر انقلاب در جمع معلمان / واکنش به سخنان ترامپ در ریاض

جمعی از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.

ایسنا، گزیده سخنان حضرت آیت الله خامنه‌ای در این دیدار به شرح ذیل است: توصیه های رهبر انقلاب در جمع معلمان / واکنش به سخنان ترامپ در ریاض

باید شکرگزار باشیم که در این دوره، به‌خصوص رئیس جمهور محترم به مسائل آموزش و پرورش اهتمام ویژه‌ای ابراز می‌کنند. بنده بارها تکرار کردم که ما هرچه برای آموزش و پرورش سرمایه‌گذاری کنیم این در واقع سرمایه‌گذاری‌ست، هزینه نیست؛ مثل ایجاد یک زمینه برای سودِ چند برابر است.

خوشبختانه رئیس جمهور محترم به این معنا معتقدند. وزیر محترم هم، جزو مدیران برجسته آموزش و پرورش هستند ایشان هم، کاملا با مسائل آموزش پرورش آشنا هستند؛ این‌ها فرصت است. امیدواریم از این فرصت‌ها استفاده بشود.

معلم یک چهره‌ی زیبای بانشاطِ دوست‌داشتنی در چشم آحاد مردم باشد به‌طوری که اگر به کسی، به جوانی، گفتند که «در این فهرست شغل ها کدام را انتخاب می‌کنی؟»، نگذارد معلم را رده آخر؛ گاهی این‌جوری است، وقتی جاذبه نداشت، آن کسی که دنبال شغل است به فکر معلمی اصلاً نمی‌افتد، مگر اینکه مجبور بشود. ما باید به‌عکس کنیم؛ باید این گرامی‌داشت به‌نحوی باشد که در افکار عمومی علاقه‌ی به معلم و چهره‌نگاری معلم آن‌چنان باشد که جذاب باشد. معلم را مردم به‌صورت یک موجود فعال، پرتلاش، بانشاط، موفق، باافتخار، سرافراز، ببینند.

البته راه دارد اینها؛ اینها کارهایی است که با گفتن و تذکر دادن حل نمی‌شود. اهلِ فن‌ آن باید بنشینند، کار رسانه‌ای لازم دارد، کار هنری لازم دارد؛ فیلم بسازند، کتاب تولید کنند، همچنانی که ما درباره مثلاً یک شهید یک کتاب تولید می‌کنیم، انسان می‌خواند عاشق آن شهید می‌شود. کتاب درباره‌ی رفتار یک معلم، به صورت رمان مثلاً، تولید کنیم که وقتی انسان آن کتاب را خواند، عاشق معلم بشود.

پویانمایی، فیلم، سریال، کارهای گوناگونی از این قبیل، کارهای رسانه‌ای؛ اینها بر عهده‌ی دستگاه‌های دولتی، صداوسیما، دستگاه‌های هنری، وزارت ارشاد و امثال اینهاست؛ اینها باید بشود. چه کسی دنبال کند؟ آموزش و پرورش؛ آموزش و پروش یکی از کارهایش این است که این را دنبال کند؛ هدف هم چهره‌نگاریِ شایسته‌ی معلم باشد.

آموزش و پرورش یک نهاد حکومتی است، وظیفه‌ی دولت اسلامی است که جوان و نوجوان را تا یک مقطعی، مثلاً لااقل تا آخر دبیرستان، با علم، با فن، با حرفه، با معارف، با ایمان، بالا بیاورد. این وظیفه است.

این‌که در گوشه و کناری، حتی در خود آموزش و پرورش ـ آن‌طور که من از قبل در ذهنم هست ـ زمزمه‌هایی به وجود می‌آید که بخش‌هایی از آموزش و پرورش را بسپاریم به این و آن، یعنی یک ملوک‌الطوایفی درست کنیم در آموزش و پرورش، این اصلاً معنی ندارد.

این دو عنصر در کنار هم، معلم و کتاب درسی، در واقع همه‌کاره‌ی آموزش و پرورش‌اند. کتاب درسی خیلی مهم است. بنده در باب کتاب درسی چندین بار تا حالا، هم به‌طور عمومی در این جلسات معلمان و آموزش‌وپرورشی‌ها، هم در جلسات خصوصی با مسئولین آموزش و پرورشِ گذشته، توصیه کرده‌ام، تأکید کرده‌ام. یک کارهایی هم کرده‌اند.

حالا فرض کنید مثلاً اسم یک دانشمند اسلامی را در کتاب اضافه کنند، من باب مثال، یا چند برگ اسناد لانه‌ی جاسوسی را، که ما تذکر دادیم، مثلاً بیاورند. این‌ها کافی نیست؛ این‌ها لازم است، اما کافی نیست. بایستی کتاب بتواند دانش‌آموز را پرورش بدهد، بار بیاورد.

اولاً کتاب باید جذاب باشد. شما الان اگر مراجعه کنید به جوان و نوجوانِ دانش‌آموز، چه در دبستان چه در دبیرستان، می‌بینید کتاب درسی برایش یک چیز شیرین و جذاب نیست. هم محتوا باید جذاب باشد، یعنی سنگین‌ترین مباحث علمی را می‌شود با شیرین‌ترین بیان منعکس کرد. این‌جوری است دیگر، خب، ما عمرمان سال‌ها در کار درس و گفتن و شنفتن و این‌ها گذشته. سنگین‌ترین مباحث علمی را می‌توان با زبان‌های ساده، شیرین، مطلوبِ مستمع بیان کرد. این یک، در مورد محتوا.

بعد، شکل ظاهر، قالب کتاب، شکل ظاهر کتاب؛ باسلیقه، باابتکار، زیبا، مطابق با اصول زیباشناسی باشد که الان این‌جور نیست. الان شکل و قالب کتاب‌های درسی ما شکل جذابی ندارد.

دیدار سالیانه‌ی ما با معلمان محترم و مسئولان آموزش و پرورش کشور، به قصد عرض ارادت به معلمان است. حقیر، مایلم با تشکیل این جلسه قدردانی و ارادت خودم به جامعه‌ی معلمان را ابراز کنم.

بعضی از این حرف‌هایی که در این سفر رئیس‌جمهور آمریکا به منطقه مطرح شد، لایق جواب دادن نیست اصلاً. این‌قدر سطح حرف پایین است که مایه‌ی سرافکندگیِ گوینده‌ی حرف و مایه‌ی سرافکندگیِ ملت آمریکاست. آن‌ها را کار ندارم، لکن باید روی یکی دو جمله توجه بکنیم.

ترامپ گفت که می‌خواهد از قدرت برای صلح استفاده کند؛ دروغ گفت. ایشان و مسئولان آمریکایی، دولت‌های آمریکا، از قدرت استفاده کردند برای قتل‌عام غزه، برای جنگ‌افروزی در هر جایی که بتوانند، برای حمایت کردن از مزدوران خودشان. از قدرت، این استفاده را کردند. کِی از قدرت برای ایجاد صلح استفاده کردند؟

بله، از قدرت می‌شود برای صلح و امنیت استفاده کرد. به همین دلیل هم هست که ما، به کوریِ چشم دشمنان، هر روز بر قدرت خودمان و قدرت کشور ان‌شاءالله اضافه خواهیم کرد. اما آن‌ها این کار را نکردند. آن‌ها از قدرت استفاده کردند برای این‌که بمب‌های ده تُنی را بدهند به رژیم صهیونی، بریزد روی سر کودکان غزه، بیمارستان‌ها، خانه‌های مردم، در لبنان و در هرجا که بتوانند.

رئیس‌جمهور آمریکا به این کشورهای عربی یک الگویی را پیشنهاد می‌کند که به قول خود او، با این الگو، این کشورها بدون آمریکا ده روز هم نمی‌توانند زندگی کنند. این‌جوری گفت دیگر؛ گفت: «اگر آمریکا نباشد، این‌ها ده روز نمی‌توانند خودشان را نگه دارند؛ آمریکا این‌ها را نگه می‌دارد».

حالا هم در معاملات خود، در رفتار خود، در پیشنهادهای خود، همین الگو را به این‌ها دارد مجدداً ارائه می‌دهد و تحمیل می‌کند، جوری که این‌ها بدون آمریکا نتوانند زندگی کنند. مطمئناً این الگو شکست‌خورده است. به همت ملت‌های منطقه، آمریکا از این منطقه باید برود و خواهد رفت.

حتماً، در این منطقه، آن نقطه‌ی مایه‌ی فساد، مایه‌ی جنگ، مایه‌ی اختلاف، رژیم صهیونی است؛ رژیم صهیونی که غده‌ی سرطانیِ خطرناکِ مهلکِ این منطقه است، حتماً باید برکنده شود و خواهد شد.

جمهوری اسلامی اصول مشخصی دارد، منظومه‌ی ارزشی معینی دارد. با همه‌ی فراز و نشیب‌هایی که در پیرامون ما اتفاق افتاده، بر این اصول تکیه کرده و کشور را پیش برده است.

امروز ایران، ایرانِ سی سال قبل، چهل سال قبل و پنجاه سال قبل نیست. امروز، به توفیق الهی، به فضل الهی، به کوریِ چشم دشمنان، به‌رغم انفِ دیگران، ایران پیشرفت کرده است و چندین برابر این، باز هم ان‌شاءالله پیشرفت خواهد کرد. و این را همه خواهند دید. جوانهای ما، به بهترین وجه، این را خواهند دید. و ان‌شاءالله در ساخت ایران اسلامیِ مطلوب، همه همکاری خواهند کرد.

خبرهای مرتبط