- انتقادات قابل تامل علی اکبر صالحی از عملکرد وزارت خارجه
- ماجرای 37 نامه شهید مطهری به شاه با عنوان «اعلیحضرت» چیست؟
- واکنش سپاه به توقیف کشتی تالارا
- تسلیت سید حسن خمینی به احمدی نژاد
- انتقاد مقام دولتی و حامی پزشکیان از حکم او به سقاب اصفهانی
- دعوت احمد علم الهدی از مردم برای برخورد با بیحجابی
- نحوه خواندن نماز باران و آداب قبل و بعد آن + دلایل خشکسالی و نباریدن باران
- محمود احمدینژاد عزادار شد
- عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب: رهبر معظم انقلاب مذاکره با آمریکا را بهعنوان موضوعی مشروط و تنها در چارچوب مصالح عالی نظام مجاز میدانند
- روایت تسنیم از ویدئوی دو ارتشی نما در مترو + عکس
از حشره تا اف-35 و بی-2؛ داستان پنهان ماندن از چشمان رادار (+اینفوگرافی)
از کوچک ترین حشره تا پیشرفته ترین جنگنده، همه دارای یک «ردپای راداری» هستند. اما چگونه این ردپا تعیین می کند که یک شی برای رادار قابل تشخیص است یا خیر؟ پاسخ در مفهوم حیاتی
«سطح مقطع راداری» نهفته است.
به گزارش عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - در دنیای امروز که فناوری رادار نقش حیاتی در امنیت و دفاع ایفا می کند، میزان «قابل شناسایی» بودن یک شی توسط این امواج الکترومغناطیسی، اهمیت بالایی یافته است.
سطح مقطع راداری (Radar Cross Section) یا به اختصار آر سی اس (RCS) معیاری کلیدی برای سنجش این قابلیت است؛ در ساده ترین تعریف، هرچه عدد (بر حسب متر مربع) «کوچکتر» باشد، جسم مورد نظر امواج رادار را کمتر بازتاب داده و در نتیجه برای رادار نامرئی تر و سخت تر قابل تشخیص خواهد بود. برعکس، هرچه این عدد «بزرگتر» باشد، جسم سیگنال قوی تری را به رادار برمی گرداند و به آسانی قابل شناسایی است.
در تصویر زیر با مقایسه مقادیر سطح مقطع راداری از یک حشره کوچک تا هواپیماهای جنگنده پیشرفته، پرده از راز این نامرئی شدن برمی دارد و نشان می دهد که چگونه مهندسی پیشرفته می تواند یک هواپیمای غول پیکر را حتی از یک پرنده هم پنهان تر کند، یا چگونه یک جنگنده اف-16 به راحتی توسط رادار کشف می شود، در حالی که هواپیماهای رادارگریز با سطح مقطع راداری کمتر چالشی جدی برای سیستم های دفاعی ایجاد می کنند.

