کسانی که خود را هسته‌سخت نظام می‌دانند چرا مانند چه‌گوارا که بعد از انقلاب کوبا به بولیوی رفت، عازم غزه نمی‌شوند؟!

همه شنیده‌ایم که برخی خود را هسته سخت نظام می‌شمارند و حتما دیگران را عناصر لوده و بی‌خاصیت نظام معرفی می‌کنند، چراکه می‌گویند اگر دیگران از نظام دل‌بریدگی پیدا کنند، این ما هستیم که سخت و پایدار ایستاده‌ایم.

مصطفی هاشمی‌طبا در روزنامه شرق نوشت: اینکه انقلابی‌بودن یعنی چه و چه معنی می‌دهد، خود جای حرف بسیار دارد.

چه‌گوارا پس از پیروزی انقلاب فیدل کاسترو و داشتن عنوان وزیر بهداری گفت که من به انقلاب اعتقاد دارم و سپس با ترک کوبا به بولیوی رفت تا کار انقلاب را در آنجا دنبال کند. اگر چنین خلوص انقلابی در افراد هسته سخت نظام است، خوب است که هم‌اکنون به غزه یا لبنان رفته و در آنجا انقلاب را دنبال کنند، نه آنکه دائم با پیش‌بینی‌ها و حرکات خود برای نظام اسلامی ایران هزینه‌تراشی کنند.

اگر آنها را دارای خلوص انقلابی فرض کنیم این خلوص انقلابی بیشتر متوهم و حتما متظاهر است که خود را و توانایی‌های موجود را بسیار بزرگ می‌بیند و دشمن را به قول سعدی، حقیر و بیچاره می‌شمرد و آن‌گاه در برابر توانایی‌های دشمن که توهمات آنها را به هم ریخته، به توجیه‌های غیرعقلانی دست می‌یازد.

به‌تازگی مسئول یکی از گروه‌هایی که خود را قائم و پایدار به انقلاب می‌داند[صادق محصولی]، گفته است که همه کار ما درست بوده است. البته این حرف درست است و عموما آنچه از طرف ایشان و وابستگان آنها انجام شده، در راستای منافع دشمن بوده و جالب‌تر آنکه در عین تظاهرات انقلابی در زمینه اقتصادی، توصیه‌های بانک جهانی را با ضریب تقویت‌شده تبلیغ و راه نجات اقتصاد ایران به شمار می‌آورند. اینها حالا با طرح تغییر دبیر شورای‌عالی امنیت ملی بلافاصله رگ انقلابی‌گری‌شان که صدمات بی‌شماری به ملت ایران و مردم و انقلاب اسلامی وارد کرده، علیه فرد مطرح‌شده شمشیر از نیام برکشیده‌اند.

خبرهای مرتبط