- جانشین وحید امیری در پرسپولیس معرفی شد!
- دردسر بزرگ ساپینتو در استقلال؛ این 13 نفر!
- کاپیتان دوم پرسپولیس بعد از جدایی امیری کیست؟
- کنایه پیشکسوت جنجالی استقلال به رقیب سنتی: فدراسیون حق ندارد با فاسدان و جادوپرستان مماشات کند!
- کوشکی هم بازیهای استقلال را از دست داد!؟
- اقدام مشکوک مهری، شایعات بازگشت به استقلال را تقویت کرد
- واکنش احساسی سروش رفیعی به جدایی «وحید امیری» از پرسپولیس (+عکس)
- طراحی ساپینتو برای بازی استقلال - الوصل
- مشت محکم وحید بر صورت پرسپولیس!
- بازیکن سابق آرسنال و بشیکتاش گزینه جدید استقلال شد: الکس اوکسلید چمبرلین چه کارنامهای دارد؟!
دردسر بزرگ ساپینتو در استقلال؛ این 13 نفر!
فرهیختگان: بر اساس آخرین اخبار، لیست بازیکنان ملیپوش استقلال شامل این نفرات است:
ملیپوشان ایرانی (بزرگسالان): روزبه چشمی، رامین رضاییان، مهران احمدی، علیرضا کوشکی، ابوالفضل جلالی و عارف آقاسی.
ملیپوشان ایرانی (امید): اسماعیل قلیزاده، امیرمحمد رزاقینیا و سعید سحرخیزان.
ملیپوشان خارجی:
داکنز نازون (هائیتی)
یاسر آسانی (آلبانی)
دیدیه اندونگ (گابن)
رستم آشورماتوف (ازبکستان)
جلالالدین ماشاریپوف (ازبکستان)
و این به نوعی یک رکورد محسوب میشود. برای هر باشگاهی، داشتن بازیکنان ملیپوش یک افتخار بزرگ است. این به معنای تأیید استعداد و ظرفیت بینالمللی یک بازیکن محسوب میشود. اما وقتی تعداد این بازیکنان به سیزده یا چهارده نفر میرسد که برای تیمهای ملی مختلف در ردههای سنی گوناگون بازی میکنند، یک موقعیت استثنایی و در عین حال پیچیده برای سرمربی و کادر مدیریتی ایجاد میشود. ساپینتو و استقلال اکنون در چنین شرایطی قرار دارند؛ شرایطی که هم میتواند به یک مزیت بزرگ تبدیل شود و هم به یک چالش نفسگیر.
ظرفیتهای بزرگ با مسئولیتهای جدید؛ ملیپوش بودن، یعنی داشتن رویاهای بزرگتر و مسئولیتپذیری بیشتر. بازیکنی که در سطح بینالمللی به میدان میرود، صاحب آگاهیها و ظرفیتهای بیشتری نسبت به بازیکنان داخلی میشود. این بازیکنان، سرمایههایی هستند که اگر به درستی هدایت شوند، میتوانند بار سنگین تحقق خواستههای هواداران و مدیران هلدینگ خلیج فارس را به دوش بکشند. ساپینتو در حال حاضر یک گنجینه بزرگ از استعدادهای تأییدشده بینالمللی در اختیار دارد که هر مربیای آرزوی داشتن آن را دارد.
هماهنگی در عین پراکندگی؛ معمای بزرگ ساپینتو
اما در طرف دیگر، این شرایط کار را برای سرمربی بسیار دشوار میکند. بازیکنان مدام در رفت و آمد هستند و مربی فرصت کافی برای اجرای ایدهها و هماهنگ کردن آنها با سبک بازی تیمش را ندارد. ساپینتو باید به طور مداوم رصد کند که بازیکنش در تیم ملی در چه پستی و با چه سیستمی بازی میکند و آیا این با پست مورد نظر او در استقلال همخوانی دارد یا خیر. تجمیع این بازیکنان که هر کدام تحت نظر مربیان مختلف درکه سبکهای گوناگون آموزش دیدهاند، کار سادهای نیست و نیاز به مدیریتی بینهایت دقیق دارد. اگر او نتواند این موضوع را مدیریت کند، این ظرفیت عظیم میتواند به یک نقطه ضعف تبدیل شود. در نهایت، باید دید که ساپینتو برای تجمیع این تیم و تبدیل این فرصت بزرگ به واقعیت، چه برنامههایی در سر دارد.