لیلاز:مسایل اقتصادی با توافق هسته ای حل نمی شود

اقتصاد ایران این روزها در انتظار توافق احتمالی هسته ای است تا به گفته فعالان این حوزه مسایل ریز و درشت خود را حل کند. از خرید برخی مواد اولیه گرفته تا نوسانات نرخ ارز و دشواری نقل و انتقال پول در کنار بسیاری از مسایل دیگر ، در نگاه فعالان اقتصادی و حتی مردم تنها با مصالحه در مورد انرژی اتمی حل خواهد شد. سعید لیلاز اما نظر دیگری دارد و بر این باور است که توافق احتمالی کمترین تاثیر را در روند بهبود شرایط اقتصاد دارد و در خوشبینانه ترین حالت تنها سرعت روند بهبود را 10 درصد افزایش می دهد. مصاحبه "ایسکا نیوز" با سعید لیلاز ، کارشناس اقتصادی را در ادامه بخوانید.

کمتر از 48 ساعت به پایان مذاکرات هسته ای باقی مانده است. از نظر شما برای برون رفت اقتصاد از شرایط کنونی باید مذاکرات با توافق نهایی به اتمام برسد یا خیر؟

در 8 سال منتهی به سال 1392 مجموعه اقدامات و اتفاقاتی در اقتصاد کشور رخ داد که ساختار اجتماعی و اقتصادی ایران را در آستانه فروپاشی قرار داد و بر همین اساس است که می بینید امروز ایران پای میز مذاکره نشسته است.در شرایط فعلی توافق هسته ای بهتر از عدم توافق است چراکه می تواند سرعت بازسازی ساختارهای اقتصادی و اجتماعی کشور را افزایش دهد.

پس از نظر شما باید حتما توافق صورت گیرد؟

خیر. من این را نگفتم . ما ناگزیر به توافق نیستیم چراکه بطور کلی تحریم های بعد از انقلاب نه تعیین کننده بوده اند و نه بازدارنده. عدم توافق ، یکباره ایران را در معرض بحران اقتصادی و دیگر مسایل قرار نمی دهد و توافق هسته ای نیز به یکباره ایران را گلستان نمی کند.بلکه همانطور که گفتم روند بازسازی شتاب می کیرد.

اما بسیاری بر این باورند که عدم توافق کشور را دچار بحران می کند و از همین رو است که حاکمیت مذاکرات را تا اینجا پیش برده است و در مقابل تندروها هم موضع شما را دارند و معتقدند عدم توافق تاثیر چندانی بر اوضاع ایران ندارد.

اجازه بدهید یک نکته را یادآوری کنم و آن هم اینکه بزرگنمایی در مورد آثار مثبت و منفی توافق هسته ای جایز نیست و هردوطرف موافق و مخالف در این مورد بزرگنمایی می کنند. البته شاید اگر این توافق حاصل نشود یک نوع سرخوردگی در جامعه بوجود آید و از محبوبیت دولت کاسته شود اما این سرخوردگی زودگذر است و تاثیری آنچنانی در ساختارهای اقتصاد و اجتماعی و حتی سیاسی نخواهد داشت.

برخلاف نظر شما سرخوردگی مردم زودگذر نخواهد بود چراکه با بحرانی تر شدن شرایط اقتصادی و به مخاطره افتادن معیشت مردم،سرخوردگی و اثار منفی آن به مراتب ،عمیق تر و ماندگار تر خواهد بود.

تحلیل شما از مسایل شاید در ظاهر درست باشد اما نگاه من به ماجرا به گونه دیگری است. توجه داشته باشید ریشه تمام مسایل و معضلات اقتصادی و اجتماعی در داخل کشور است و همانگونه که اشاره کردم توافق هسته ای تنها شتاب 10 درصدی خواهد داد به روند بازسازی . من گفتم و بازهم می گویم توافق هسته ای بهتر از عدم توافق است اما این بدان معنا نیست که به هر قیمت به این توافق دست پیدا کنیم.پس عدم توافق بهتر از توافق بد است.

اگر توافق نکنیم که ...

اشتباه شما همین است همه چیز را در توافق خلاصه کرده اید.اصلا توجه کنید تحریم ها بیشتر از آنکه ضرر داشته باشند مزایا داشته اند. با بسته شدن درهای جهانی ایران در زمینه تولید موفقیت های بسیاری داشته ، اشتغالزایی افزایش پیدا کرده، روحیه همبستگی در مردم تقویت شده و امروز تیم مذاکره کننده با علم به این موضوع در حال چانه زنی هستند..

انگار شما در ایران زندگی نمی کنید تمام این مواردی که اشاره کردید بر عکس است و امروز صبر مردم لبریز شده است.

نگاه شما به موضوع در یک برش خاصی از تاریخ اقتصاد ایران خلاصه می شود اما من به تاریخ اقتصادی جمهوری اسلامی نگاه می کنم.8 سال جنگ، 16 سال ریاست جمهوری آقایان هاشمی و خاتمی را باید از 8 سال احمدی نژاد جدا کرد. اقتصاد جمهوری اسلامی از ابتدا با تحریم پیوند خورده و ایران در بسیاری از زمینه ها موفقیت های بسیار خوبی کسب کرده است. البته این مسایل تا قبل از سال 84 است .رشد اقتصادی 5.6 درصدی در شرایط تحریم، بیکاری و تورم یک رقمی در حالی صورت گرفت که سالهای سال درآمد ارزی ایران از 25 میلیارد دلار فراتر نرفت و تحریم ها هم برقرار بود. حالا این درآمد ارزی را با درآمد 120 میلیارد دلاری سال 90 مقایسه کنید.ما تا قبل از سال 84 به ازای هر یک درصد رشد اقتصادی، 2 میلیارد دلار واردات داشتیم. بروید ببینید نسبت رشد اقتصادی و واردات در سالهای بعد از 84 چگونه بوده است. من میخواهم بگویم فروپاشی و بی مدیریتی در اقتصاد ایران طی 8 سال گذشته عمدی بود و اتفاقا دولت دوست داشت تا تحریم ها شدت بگیرد چراکه بیشترین بهره را دولت های نهم و دهم از تحریم ها بردند وتمام اقدامات علیه اقتصاد و چپاول ها را در پشت تحریم پنهان کردند. پس تحریم رسما تابلویی شد برای پوشاندن دیگر اتفاقات عمدی رخ داده در اقتصاد ایران.

اگر اشتباه نکنم منظور شما این است که اگر دولت برنامه داشته باشد و در حوزه پولی و مالی رفتار ضابطه مند داشته باشد می توانیم در برابر تحریم ها بایستیم.

اجازه بدهید اینگونه ادامه بدهیم که در مسئله هسته ای تیم مذاکره کننده باید با شعار"بی گردن کلفتی،بدون عقب نشینی" حرکت کند تا به توافق هسته ای دست پیدا کنیم. خب حالا اگر این توافق صورت نگرفت اتفاق خاصی رد اقتصاد رخ نخواهد داد و همانطور که اشاره کردید انضباط مالی و داشتن برنامه می تواند بسیاری از گره های اقتصادی را باز کند. این را هم باید بگویم اینکه با توافق تمامی مسایل حل می شود و روابط ایران و غرب دوستانه می شود یک توهم بزرگ است. عدم توافق هسته ای هیچگاه ما را به شرایط خرداد سال 92 باز نخواهد گرداند چراکه دیگر آن تیم معروف و تنش جو در راس دولت نیست. در طرف مقابل برای طرفداران توافق هسته ای هم باید به این نکته اشاره کرد که با توافق هسته ای ایران و روابط غرب با ایران به قبل از بهمن سال 57 بازنخواهد گشت و در خوشبینانه ترین حالت روابط ایران با اروپا و امریکا به قبل از خرداد سال 84 باز می گردد و این یعنی تداوم خصومت ها و برقرار بودن بخش قابل توجهی از تحریم ها.

گزارش خطا

X Share

Telegram Google Plus Linkdin

Cloob Facenama

لینک کپی شد

نظر شما

قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.

پربازدید ها
پربحث ترین

آخرین اخبار
عکس و فیلم