دیدار پزشکیان و ترامپ در نیویورک؛ بعید اما ممکن!

نواندیش_محمد صادقی: طی سالیان اخیر وضعیت جهان هرگز به پیچیدگی امروز نبوده و حالا با گذشت بیش از نیم قرن از جنگ خانمان سوز جهانی دوم به نظر نظام بین الملل مجددا به سمت رقابت های پرتنش و حتی جنگی جهان حرکت می کند.

اوضاع این روزهای منطقه پر آشوب ما نیز در خطرناک ترین وضعیت نیم قرن اخیر خود به سر می برد و آتش زیر خاکستر جنگ هر لحظه احتمال شعله ور شدن دارد.

در این شرایط مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور ایران در حالی روزهای ابتدایی مهرماه در نشست‌های مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک حاضر خواهد شد که مجموع تحولات یک سال گذشته کشورمان نیز این حضور را بسیار مهم کرده است. ایران از مهرماه ۱۴۰۳ تا مهر سال جاری یکی از پرچالش‌ترین دوران ۲۰ سال اخیر خود با آمریکا و اروپا را گذرانده است، در این شرایط پرتنش باید اذعان کرد که این سفر از اهمیت دو چندانی برخوردار است.

هشتادومین مجمع عمومی سازمان مللل متحد سه‌شنبه اول مهرماه (۲۳ سپتامبر) آغاز و دوشنبه ۷ مهر (۲۹ سپتامبر) به پایان خواهد رسید.

در همین رابطه اخبار غیررسمی در مورد دیدار  بی سابقه احتمالی پزشکیان و ترامپ روسای جمهور ایران و آمریکا منتشر شده است، خبری هر چند بعید اما تکراری که معمولا همواره در نزدیکی برگزاری مجمع مطرح می شود، البته ناگفته نماند که این خبر در مقاطعی می توانست رنگ و بوی واقعیت به خود بگیرد چه در دوره حسن روحانی و چه در دوره سید محمد خاتمی که حالا به هر دلیلی میسر نشد، وضعیت امروز اما به هیچ عنوان قابل مقایسه با آن دو دوره نبود و رئیس جمهور باید اگر چنین دیداری را مفید و در راستای منافع ملی می داند از فشارها هراسی به خود راه ندهد، ما در جریان جنگ ۱۲ روزه با سربلندی از آن خارج شدیم و هنوز اهرم ها و کارت های خوبی برای گفتگو و امتیاز گیری داریم اما نباید فراموش کرد که این فرصت ها و کارت ها دائمی نیستند کما اینکه خیلی از آن ها را طی همین دو سه ساله از دست دادیم.

اگر واقعا چنین دیداری بتواند گشایشی در وضعیت فعلی ایجاد کند و بن بست موجود را بشکند نباید هراس داشت، دیداری که شک نکنید نتانیاهو را دیوانه خواهد کرد!

در حال حاضر اگرچه این دیدار فقط یک گمانه زنی رسانه ای است و به نظر هم بعید می رسد اما نباید فراموش کرد روزی که ظریف و کری با هم دست دادند یا روحانی و اوباما گفتگو تلفنی داشتند نیز چنین اقداماتی همین قدر بعید بود، اما انجام شد و از طرفی آسمان هم به زمین نیامد!

البته مقصود ما التماس برای انجام این دیدار نیست اما اگر بستر و شرایطی با میانجیگری کشورهای دیگر یا حتی درخواست خود آمریکایی ها فراهم شد این بار نباید عجولانه و بی تفاوت از کنار آن گذشت، از طرفی انتظاری نداریم که حتی در صورت انجام این دیدار اتفاق خاصی بیافتد یا مسائل میان ایران و آمریکا با دیداری چند دقیقه ای حل شود، ترامپ سر عقل بیاید و به یکباره همه حق و حقوق ایران را به رسمیت بشناسد اما بحث بر سر استفاده از همه ابزارها در راستای دستیابی به منافع ملی است و اینکه نباید از دیدار و گفتگو از موضع اقتدار ترسید.

فراموش نکنیم گاهی مصلحت حکم می کند حتی به دشمنتان هم دست بدهید و به او لبخند بزنید و این نه از روس ترس نه از موضع ضعف که اتفاقا عین شجاعت و عقلانیت است.