- خوشحالی زنگنه، نماینده مجلس از اجرای اسنپبک
- واکنش حساب توئیتری رهبر انقلاب به رای گیری شورای امنیت درباره اسنپ بک
- عراقچی در نشست شورای امنیت: سه کشور اروپایی، برجام را دفن کردند
- مکانیسم ماشه چیست؟ اسنپ بک چیست؟ کدام تحریم ها بر می گردد؟
- ایران سفرای خود در ۳ کشور اروپایی را به تهران فراخواند
- قطعنامه چین و روسیه برای تمدید اسنپبک رأی نیاورد / کدام کشورها موافق، مخالف و ممتنع رای دادند؟
- اعتراف فواد ایزدی: بین جریان جلیلی و نتانیاهو وفاق نامیمونی دارد شکل میگیرد!
- امام جمعه کرج: استراتژی ایران و انقلاب اسلامی، شعار مرگ بر آمریکا است
- امامجمعه قم: عدهای پیشنهاد ملاقات رئیسجمهور با قاتلان ملت ایران را مطرح کردند، اما رهبر معظم انقلاب با قاطعیت در برابر این جریان ایستادند
- علمالهدی: همانطور که نادرشاه توانست محمود افغان را شکست دهد، امروز نیز رهبری حکیمانه مقام معظم رهبری، ملت ایران را متحد کرده است
یک پیشنهاد برای خروج از بلاتکلیفی؛ این بار ما برای آمریکا ضرب الاجل تعیین کنیم!
نواندیش_محمد صادقی: دو روز پیش استیو ویتکاف نماینده ویژه ترامپ و مذاکره کننده ارشد آمریکا در گفتگوهای غیرمستقیم پیشین با عراقچی نسبت به آغاز گفتگوها با تهران ابراز تمایل کرد، ابراز تمایلی که البته متناقض با رفتارهای واشنگتن به نظر می رسد.
همزمان سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به این اظهارات ویتکاف گفت که ابراز تمایل آمریکایی ها فریبی بیش نیست.
با توجه به رد قطعنامه پیشنهادی روسیه و چین در شورای امنیت و اظهارات عباس عراقچی در مورد توافق ایران و فرانسه در این خصوص و مخالفت آمریکا به نظر آنها دیگر تمایلی به مذاکره ندارند!
با این اوصاف باید گفت دعوای مذاکره کردن یا نکردن ما در داخل اکنون بلاموضوع است چرا که طرف مقابل دیگر تمایلی به گفتگو ندارد، آمریکایی ها بعد از بمباران ایران و همچنین اطمینان از عدم اراده ما برای حرکت به سمت ساخت سلاح اتمی اکنون با خیالی آسوده در گوشه ای نشسته و ترجیح می دهند نظاره گر سرنوشت فشارهای اقتصادی باشند!
متاسفانه بیش از دو دهه است که سیاست خارجی ما در بلاتکلیفی مطلق به سر می برد همه این سال ها را صرف اثبات صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود به غرب و قسم و آیه در مورد این موضوع کرده ایم که قصدی برای ساخت بمب اتم نداریم و دست آخر در جایی ایستاده ایم که می بینید، اینکه بعد از گذشت نزدیک به نیم قرن از انقلاب مان همچنان نمی توانیم مسیر سیاست خارجی خود را مشخص کنیم هم مثنوی هفتاد من کاغذی است که جای بحث بسیار دارد!
اکنون باید گفت که ادامه وضع فعلی و سیاست شترسواری دولا دولا یا فرج از این ستون به آن ستون میسر نیست اینکه نه اراده خروج از ان پی تی داریم و نه مذاکره را عقلانی می دانیم هم کشور و اقتصاد اش را درگیر سم مهلک بلا تکلیفی کرده است، اینکه هیچ کس نمی داند چه می شود و قادر به هیچ تصمیم گیری نیست!
مسئولان ما به حمدالله هوشیار و دانا هستند و نیک می دانند که در این برهه حساس چه باید کرد و صدای ما هم که به جایی نمی رسد اما یک پیشنهاد برای دل خودمان برای پایان این بلاتکلیفی ارائه می دهیم، حالا که طرف مقابل اراده ای برای گفتگو ندارد ما برای آنها شرط بگذاریم و ضرب الاجل تعیین کنیم اگر واقعا اراده به گفتگو و حل موضوع داریم دو هفته فرصت دهیم تا از موضوعی برابر برای رفع همه تحریم ها گفتگو کنیم اگر پذیرفتند که بسم الله اگر نه رسما از ان پی تی خارج شویم و دکترین خود را تغییر دهیم و آن را عملی کنیم تا پایانی بر این بیش دو دهه بلاتکلیفی باشد، اکنون دیگر زمان تصمیم گیری و عملی قاطعانه است تهدید های تو خالی وسیاست های پیشین تغییری در وضعیت کنونی ایجاد نخواهد کرد یکبار برای همیشه تصمیم بگیریم که بالاخره می خواهیم چه کنیم، این همه سال شتر سواری دولا دولا دیگر بس است، بس!