اما و اگرهای یک واقعه؛ آیا اصولگرایان درس می گیرند؟

محمود احمدی نژاد رئیس دولت نهم و دهم در واپسین روزهای دولتش در انتظار " بهار " نشسته بود و چشم امید به این داشت که حاصل بذرافشانی ! هشت ساله را از چشم " اسفندیار" در بهاری دیگر به نظاره بنشیند ، غافل از این که قصه "اسفندیار "و "چشمش "به صفحه آخر رسیده و در تاریخ پرتلاطم ایران زمین فصل دیگری رقم خورده است و شاهنامه این بار با فرجامی ناخوش برای مردان محمود به آخر می رسد.

نواندیش-رحمت اله امیری: محمود احمدی نژاد رئیس دولت نهم و دهم در واپسین روزهای دولتش در انتظار " بهار " نشسته بود و چشم امید به این داشت که حاصل بذرافشانی ! هشت ساله را از چشم " اسفندیار" در بهاری دیگر به نظاره بنشیند ، غافل از این که قصه "اسفندیار "و "چشمش "به صفحه آخر رسیده و در تاریخ پرتلاطم ایران زمین فصل دیگری رقم خورده است و شاهنامه این بار با فرجامی ناخوش برای مردان محمود به آخر می رسد.

بالاخره در ماههای پایانی رو به انتخابات ریاست جمهوری و در گرماگرم رقابت گروههای سیاسی فضای انجماد رو به پایان نهاد و شاهد رویش جوانه های " بهار " در جایی بودیم که اهالی آن هشت سال در انتظار "فصل نو" نشسته بودند.

آری ، اینک بعد از " روز واقعه " اصولگرایان روزهای تلخی را پشت سر گذاشته اند و رویاهایشان درگیر چالشی بزرگ شده است تا بدانند حتی در شبی که سرمست حذف حریف و کام گیری از بساط " فتنه " هستند ، سواران " اسب تروآ " رویاهایشان را بر باد می دهند تا خود را برای همیشه میدان دار "گوی و میدان" ندانند و بدانند که به جای چشم بستن بر واقعیات و دل بستن به پروژه حذف رقیب ، باید با احترام به اراده اکثریت از تجربیات درس بگیرند.

به زعم نگارنده بعد از انتخابات ریاست جمهوری اخیر اصولگرایان باید با واقعیات نظام سیاسی ایران بیشتر مانوس شوند و در عرصه های سیاسی پیش رو با تراز کردن برنامه هایشان با انتظارات مردمی فکر " خود محور بینی " در عرصه سیاست را از سر بیرون کنند و بدانند رقیبی که حتی در رویایی ترین روزهای سیاسی شان با اتکا به حداقلها از راه رسیده و با اقبال عمومی سکاندار امور می شود و قائل به " رقابت " پا در میدان نهاده ، قابل احترام است ، نه قابل حذف .......

آری ... امروز تفکری جدید میراث دار اعتماد مردم در آخرین آوردگاه سیاسی است تا با پذیرش تنوع و تکثر سلایق و نفی تحجر و در سایه بلوغ سیاسی در پی تکرار صدای مردم در دیگر عرصه ها به جای وعده برپایی " سفره نفت " ، ملت در ضیافت " اعتدال " بر خوان انسجام و وحدت ملی ، عقلانیت و قانونمندی ، ....... و توسعه و ترقی ایران زمین بنشیند.

گزارش خطا