آب پاکی روی دست پرسپولیس و استقلال؛ آزادی بی آزادی!

مدیر شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی آب پاکی را روی دست فوتبال ایران ریخت. تا پایان سال ۱۴۰۵ آزادی بی آزادی!

به گزارش ورزش سه، امروز تعدادی از خبرنگاران خبرگزاری‌ها برای آگاهی از آخرین شرایط بازسازی ورزشگاه آزادی در این استادیوم حضور پیدا کردند و دوباره با حجم تخریب بی‌سابقه‌ای در داخل ورزشگاه مواجه شدند که البته برایشان ناآشنا نبود. 

این اتفاقی است که چندین سال است ورزش ایران را درگیر خود کرده و حداقل سه وزیر در حال سر و کله زدن با مسائل مربوط به آن هستند. ورزشگاهی که تعداد اخبار مربوط به بازگشایی دوباره، مرمت و تعمیر آن بیش از حد طبیعی یک استادیوم قدیمی است و حالا همه فکر می‌کنند که اگر قرار بود این پروژه تا این حد ادامه‌دار شود، بهتر بود استادیومی تازه ساخته می‌شد؛ به خصوص که همین بغل گوش ایران و در خاورمیانه، بزرگ‌ترین پروژه‌های عمرانی در حوزه ورزش به شکلی در حال اجرا هستند که کل دنیا را درگیر خود کنند. 

فقط کافی است به موج خبر مربوط به ساخت ورزشگاه نئوم در ریاض که قرار است در ارتفاع ۳۵۰ متری از سطح زمین ساخته شود، در رسانه‌های جهان دقت کنید و ببینید که ساخت این سازه به چه تبلیغی برای این کشور و زمامداران عربستانی تبدیل شده است. 
خوب است بدانید ورزشگاه معروف کینگدام آرنا در ریاض تنها در عرض ۶ ماه ساخته شده و یکی از چشمگیرترین سازه‌های ورزشی دنیاست. استادیومی که معماری عجیب و غریبی هم ندارد اما در بهترین شکل ممکن از آن برای تبلیغ عربستان استفاده شده است. شبیه همان کاری که قطر در مسیر جام ‌جهانی ۲۰۲۲ انجام داده است.

در اینجا اما بعد از ماه‌ها بلاتکلیفی، تخریب سکوها، عدم برگزاری مسابقات و ... تازه امروز مدیر شرکت تجهیز به خبرنگاران گفته است ورزشگاه آزادی برای پایان سال ۱۴۰۵ آماده می‌شود و تا آن زمان هم هیچ مسابقه‌ای در آن برگزار نخواهد شد!

امروز خبرنگاران در گرد و خاک کارگاه ساختمانی این ورزشگاه شاهد بازسازی تونل و مقاوم‌سازی سکوهای بتنی بودند. در حالی‌که به طرز عجیبی رسیدگی به چمن در میان آن همه خاک و خل در حال انجام است و دستگاه‌های چمن‌زنی مشغول کار و خشگل‌ کردن سبزینه‌ای هستند که دور تا دورش را جرثقیل‌ها، خاورها و کارگران ساختمانی احاطه کرده‌ند! چیزی که به گفته احمد دنیامالی وزیر ورزش یک تعمیر اساسی است. 

اما بیایید به جای این خوش‌خیالی، نام ورزشگاه آزادی را در جستجوهای پیشرفته خبرگزاری‌ها مرور کنیم و ببینیم که تنها استادیوم استاندارد و قابل استفاده پایتخت برای مسابقات بزرگ ورزشی چگونه در طول دو یا سه دهه بارها تعطیل شده، بازسازی شده و به چرخه رقابت‌ها بازگشته و دوباره از دور خارج شده، کارگاه ساختمانی در آن علم شده و و بعد دوباره میزبان مسابقات ورزشی بوده؛ برای اولین بار پیش از شروع دومین دوره از مسابقات لیگ برتر ایران در سال ۱۳۸۱ در دوره مدیریت محسن مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی. اتفاقی که چندین بار دیگر نیز تکرار شد و مخارج گزافی بر دولت و البته مردم تحمیل کرده است. 

البته مشخص است که ورزشگاه ترمیم خواهد شد اما چرا این عملیات تا پایان سال ۱۴۰۵ زمان می‌برد؟ البته این سوال بی‌جایی است وقتی به یاد بیاوریم استادیوم آزادی پارسال در دی ماه افتتاح شده و در این مراسم با نصب اسکوربورد جدید،‌ نوسازی رختکن‌ها، جایگاه خبرنگاران، VIP و سردر ورودی این تغییرات به نمایش گذشته و شده و به اصطلاح قبلا به مردم فروخته شده است!

این در حالی است که خروج استادیوم آزادی از چرخه رقابت‌ها لطمه جبران‌ناپذیری به باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس زده و در سال جام‌جهانی نیز تیم ملی را از داشتن خانه خود محروم کرده است. فرصتی که می‌توانست منجر به برگزاری مسابقاتی بزرگ مثل دیدار مقابل آٰرژانتین بشود که آمادگی خود را برای حضور در ایران به صورت غیر رسمی در فیفادی بعدی اعلام کرده است...