سفر میلیاردی به برزیل برای محیط چه زیستی؟!

نواندیش_ محمد صادقی: بحث سفر رئیس سازمان محیط زیست به برزیل برای شرکت در نشست تغییرات اقلیمی یکی دو روزی است حسابی خبرساز شده، سازمان محیط زیست البته توضیح داده که پس از بررسی های صورت گرفته هزینه به ۱۵ میلیارد کاهش یافته است و یکسری تشریفات از جمله پاویون و غیره حذف شده است، با این حال اصل انتشار نامه ای رسمی از این سازمان برای دریافت اعتبار ۵۰ میلیاردی جهت سفر خانم رئیس نشان می دهد که گویا خود مدیران ما درکی از شرایط ندارند، آیا زمانی که خانم رئیس این درخواست را امضا می کرد واقعا نمی دانست که در چنین شرایطی انجام سفر با این حجم تشریفات ضرورت ندارد؟!

انصاری در درخواست اولیه خود تصریح کرده بود که این اعتبار در بودجه اولیه سازمان پیش‌بینی نشده و خواهان تأمین ۵۰۰ میلیارد ریال از محل "هزینه‌های پیش‌بینی نشده" یا سایر ردیف‌های ممکن شده است!

بدون شک اکنون مدیران سازمان زمین و زمان را به هم می دوزند که بگویند انجام این سفر ضرورت دارد و حتما آنها باید شرکت کنند، مثلا امکان حضور سفیر یا کارشناس نیست و همه باید شرکت کنند اما واقعا مردم از خودشان خواهند پرسید که دقیقا کدام دستاورد محیط زیستی مان را می خواهیم در این نشست عرضه کنیم، خشک کردن دریاچه و تالاب هایمان یا آلودگی هوا کلانشهرهایمان یا نابودی سفره آب های زیر زمینی مان، نکند اصلا ما را به عنوان درس عبرت محیط زیستی جهان دعوت کرده اند، که اگر اینطور است کاش حداقل هزینه هایمان را تقبل می نمودند!

نکته دیگری هم که مدیر سازمان باید پاسخ دهند این است که دقیقا سفر سال های گذشته برای شرکت در نشست های تغییرات اقلیمی چه دستاوردی داشته که حالا ضروری است حتما آنها مشقت های این سفر طولانی را به جان بخرند و اصلا نه ۵۰ که ۱۵ میلیارد هزینه این سفر کنند، اگر افکار عمومی از دستاورد سفر قانع شد که ۱۵ میلیارد که هیچ ۱۵۰۰ میلیارد هزینه کنید، بالاخره اگر قرار به سفر است که این سفر باید حتما مثل سفر اخیر نماینده جوان مجلس به آمریکای جنوبی یک دستاوردی برای کشور داشته باشد، دیگر!

قابل درک است که بسیاری از این نشست ها به دلیل وجهه بین المللی که دارند حتی اگر دستاورد ملموسی نداشته باشند نباید بدون نماینده ای از کشور بماند اما بحث بر سر این است که متاسفانه در شرایطی که کشور به لحاظ اقتصادی شرایط دشواری را سپری می کند برخی مدیران دولتی و حتی نمایندگان عزیز مجلس اصرار به انجام سفرهای بی نهایت غیرضروری دارند، یک مدیر پیش از هر کس دیگری خودش باید نسبت به بیت المال حساس باشد و اگر اقدامی حالا چه سفر چه هر چیز دیگری ضرورتی ندارد از انجام اش صرف نظر کند!

حالا ایرادی ندارد هر که به هر سفری با پول بیت المال می رود خدا پشت پناهش، اما کاش حداقل احساس مسئولیت کند و همه تلاش خودش را به کار گیرد تا از این سفر آورده ای نصیب کشور نماید، این نباشد که خدای ناکرده به چشم سیاحت دریافت حق ماموریت به آن نگاه کند که در این صورت مدیون میلیون های ایرانی خواهد بود.