روایت رئیس سابق موساد از مذاکره و توافق با پوتین بر سر ایران و S۳۰۰

یوسی کوهن، رئیس پیشین موساد در کتاب خاطرات خود نوشت: من به کرملین رفتم تا با جزئیات توضیح دهم که چگونه، چرا و به چه دلیلی مجبور شدیم آن مسیر را هدف قرار دهیم، زیرا سلاح‌هایی که در آن مسیر در حرکت بودند، در نهایت به دست سپاه پاسداران انقلاب ایران، در داخل سوریه، و سپس به حزب‌الله لبنان می‌رسیدند.

 
به گزارش انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: پوتین منطق مرا دنبال کرد و پیشنهاد داد که معاونان رؤسای ستاد ارتش دو دولت، «خط تماس قرمزی» میان خود باز کنند تا هر بار که قصد انجام حمله‌ای داریم، از طریق آن هماهنگ کنیم؛ و او برای این کار رضایت خود را داد.

 
آن اجازه برای حمله به منافع شرکای او در عراق و همچنین در سوریه، امری حیاتی بود، زیرا روس‌ها سامانه‌های پدافند هوایی S300 و S400 را در اختیار دارند که می‌توانند هواپیماهایی را که تا فاصلهٔ سی کیلومتری یا ارتفاع نود و هشت هزار پایی پرواز می‌کنند هدف قرار دهند. ما نمی‌توانیم هواپیماهای زیبای F-35 خود را به خطر بیندازیم ــ که آمریکایی‌ها آنها را در اختیار ما قرار داده‌اند ــ پس نباید در دفاع از منافع خود تردید کنیم.

 
روس‌ها مذاکره‌کنندگان سرسختی هستند، همان‌طور که من دریافتم، زمانی که به‌عنوان رئیس هیئت اسرائیلی با «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه ــ که نزدیک به بیست سال است این سمت را دارد، وارد گفتگو شدم. ما بسیار تلاش کردیم که آن ترتیبات به هم نخورد. با این حال، زمانی که سطحی از اعتماد برقرار شد، فضا برای حرکتی هوشمندانه و مفید نیز پدید آمد.

 
من به‌عنوان فرستادهٔ ویژهٔ نخست‌وزیر به کرملین، در موضوعات گوناگون با پوتین همکاری کردم و دریافتم که او شنونده‌ای عالی، مذاکره‌کننده‌ای دقیق، و اندیشمندی چابک و بسیار تیزهوش است.

 
صرف‌نظر از میزان پیچیدگی هر وضعیت، او همیشه خونسردی، وسعت دید و درک لازم را داشت تا بتواند از هر زاویهٔ ممکن به مسائل بنگرد و به راه‌حلی دست یابد که به‌طرزی خیره‌کننده، ساده و مؤثر بود.
 

او مجموعه‌ای از حرکات حساب‌شده انجام داد و اقداماتی مکمل را در پیش گرفت تا به اهداف مشترکی دست یابد که هنوز از یادم نرفته است.
 
من هنوز باور دارم که عربستان سعودی به‌عنوان مهم‌ترین شریک اسرائیل در خاورمیانه ظهور خواهد کرد.
 

روابط این کشور با روسیه به دوران پیش از تشکیل پادشاهی کنونی بازمی‌گردد، زمانی که به‌صورت «پادشاهی حجاز و سلطان‌نشین نجد» شناخته می‌شد.

 
در سال ۱۹۲۶، شش سال پیش از آنکه دولت سعودی به‌صورت رسمی تشکیل شود، اتحاد جماهیر شوروی نخستین کشوری بود که روابط دیپلماتیک با آن برقرار کرد ــ اقدامی که تا حد زیادی برای مقابله با نفوذ بریتانیا انجام شد.