- واکنش به دفاع سرپرست ستاد امر به معروف از زبالهگردی: میخواهید فقر و نداری مردم را طبیعی جلوه دهید؟
- شما که میگفتید بخشهای امنیتی برجام فاش شود چون مردم نامحرم نیستند، چرا الان از گفتن واقعیتها توسط پزشکیان میترسید؟
- سوالات مهم درباره خودسوزی احمد بالدی: آیا این حرفهای رد و بدل شده، درست است!؟
- سرانجام تلخ خودسوزي دانشجوي اهوازي: ماجرای احمد بالدی چه بود؟
- درگذشت ناگهانی فواد شمس
- واکنش به خبر حضور یک مسئول در سرداب امامزاده صالح در دوره جنگ ۱۲ روزه
- انتقاد تند مشاور روحانی از حسین شریعتمداری: بر رخسارهی تکیدهی این ملت چنگ میزنید/ هر صدای عقلانی را با برچسب دشمنی و غربزدگی خفه کردهاید
- روایت معاون سیاسی سپاه چرایی آشتی ناپذیری ایران و آمریکا
- تسلیت رهبر انقلاب به خانوادۀ صابر کاظمی
ایران یا آمریکا و اسرائیل؛ کدام یک پیروز انتخابات عراق خواهند بود؟!
نواندیش_آریا سعادتمند: عراق به عنوان یکی از بزرگترین صادر کننده های نفت جهان و یکی از مهم ترین بازوان محور مقاومت نه فقط برای ایران که برای سایر کشورها به خصوص آمریکا و اسرائیل حائز اهمیت است، طی دو سال گذشته و با توجه به تحولات منطقه گروه های مقاومت در عراق بارها از سوی آمریکا و اسرائیل تهدید شدند اما هنوز شاهد حمله مستقیمی نبوده ایم.

در واقع ایالات متحده به دلیل حضور در عراق و اهمیت این کشور نگران است که هرگونه حمله ای اوضاع را از کنترل خارج کند، در سوی دیگر با توجه به تضعیف قابل توجه حزب الله و از دست رفتن سوریه عراق آخرین سنگر ایران در برابر توسعه طلبی های اسرائیل به حساب می آید.
طی یکسال اخیر واشنگتن تمام تلاش خود را به کار گرفته تا با اعمال فشار سیاسی بغداد را وادار به خلع سلاح و کنترل گروه های مقامت کند، با این حال به دلیل قدرت و نفوذ این گروه ها در عراق چنین کاری عملا غیر ممکن بوده و تنها نوعی آتش بس میان این گروه ها با اسراییل و آمریکا برقرار شده است، در حال حاضر آمریکا و اسرائیل چشم به انتخابات عراق دارند تا با شکست ائتلاف شیعیان نزدیک به گروه های مقاومت بتوانند بدون جنگ این گروه ها را تضعیف کنند، در سوی مقابل ایران نیز امیدوار است که با توجه به شانس بالای این گروه ها برای پیروزی نقش پررنگی در دولت آینده عراق داشته باشد، از آنجایی که ساختار عراق پارلمانی است تشکیل دولت و آینده سیاسی این کشور در گرو این انتخابات است.
در حال حاضر بیشترین ائتلافهای حاضر در این انتخابات، همچنات به شیعیان مربوط میشود. جریانها و ائتلافهای دولت قانون (به رهبری نوری المالکی، نخستوزیر اسبق عراق)، سازندگی و توسعه (به رهبری محمد شیاع السودانی، نخستوزیر اسبق عراق)، سازمان بدر (به رهبری هادی العامری، رهبر سازمان بدر و از چهرههای قدیمی مجاهدین عراقی)، الصادقون (با محوریت قیس الخزعلی، چهره پرنفوذ سیاسی – شبهنظامی) و نیروهای دولت ملی (به رهبری سیدعمار حکیم، رهبر جریان حکیم عراق) مهمترین جریانهای شیعه حاضر در این انتخابات هستند. چهار ائتلاف جنبش حقوق، ابشر یا عراق، خدمات و الاساس نیز در رقابت هستند.
اهل سنت عراق با چهار فهرست تقدم، العزم، السیاده و الحسم در انتخابات حضور دارند و دو فهرست متعلق به حزب دمکرات کردستان (جریان بارزانی) و اتحادیه میهنی کردستان (جریان طالبانی) نیز کردها را نمایندگی میکنند. در این دور از انتخابات عراق، ۷۷۶۸ نامزد در قالب ۳۱ ائتلاف، ۳۸ حزب و ۷۹ نفر به صورت مستقل، برای ۳۲۹ کرسی مجلس رقابت میکنند. ۲۵ درصد از کرسیهای پارلمان سهم زنان و ۴۶ کرسی سهم کردهاست. با احتساب استانهایی که ترکیب نامزدها مختلط از اقوام و مذاهب است، تعداد به ۶۰ کرسی نیز میرسد.
دو جریان مهم شیعه یعنی جریان صدر و ائتلاف العراقیه به رهبری سیدمقتدی صدر و ایاد علاوی، در این انتخابات حضور ندارند. سید مقتدی صدر، روحانی شناختهشده شیعه این انتخابات را تحریم کرده است. او در پیامی نوشت: «قومی را که به وطن و اصلاح آن باور ندارند و منکر آن هستند، رها کردم. آزموده را آزمودن خطاست. فساد را تحریم می کنیم.»
این طور که به نظر می رسد با توجه به ضعف سازماندهی گروه های سکولار و ملی گرای سنی مخالف ایران آنها شانسی برای پیروزی در انتخابات ندارند و بر این اساس شاید مطلوب آمریکا و اسرائیل ادامه همین وضعیت فعلی باشد، بدون تردید آنها بین نوری المالکی و السودانی، دومی را انتخاب خواهند کرد چرا که رویکرد دولت فعلی بغداد برقراری موازنه میان ایران و آمریکا بوده است، السودانی همواره سعی داشته میان تهران و واشنگتن موازنه برقرار کند او چندی پیش گفته بود که تا زمان حضور نیروهای آمریکایی در عراق صحبت از خلع سلاح گروه های مقاومت بی معنی است، اظهارنظری که به نوعی هم تهران و هم واشنگتن را راضی می کند.
به هر روی بسیاری از کارشناسان معتقدند که السودانی شانس بالایی برای پیروزی دارد و با این اوصاف به نظر رویکرد عمل گرا و موازنه ای عراق ادامه خواهد داشت، نتیجه ای که خیلی مطلوب آمریکا و اسرائیل نیست اما بهتر از حضور المالکی و گروه های نزدیک به حشدالشعبی به حساب می آید.
