ستاره محبوب هواداران استقلال رفتنی شد؟

نیمکت نشینی او در استقلال قطعا به قیمت از دست رفتن جام جهانی تمام خواهد شد و او که برای سومین جام جهانی متوالی خود دورخیز کرده، قصد ندارد این فرصت را پای نیمکت استقلال قربانی کند.

به گزارش خبرآنلاین؛ یکی از مهمترین اتفاقات در لیست تیم ملی خط خوردن رامین رضاییان از جمع ملی پوشان بود. امیر قلعه نویی برای تورنمنت چهارجانبه العین روی نام رضاییان قلم قرمز کشید چرا که رامین در بازیهای اخیر تیمش بدل به یک نیمکت نشین صرف شده و این بهانه را به دست سرمربی تیم ملی داد تا مدافع میانسال تیمش را کنار بگذارد.

این در حالیست که قلعه نویی بعد از جام ملتهای آسیا به بهانه جوانگرایی رضاییان را از ترکیب تیمش کنار گذاشته بود اما رامین به اندازه ای در استقلال خوش درخشید که سرمربی تیم ملی متقاعد شد او را دوباره دعوت کند. با این وجود این دعوت خیلی طولانی نشد و رامین برای تورنمنت العین دوباره کنار گذاشته شد تا جایگاه وی برای جام جهانی به خطر بیفتد.

دلیل این خط خوردن را باید نه در گذشته، بلکه در اتفاقات همین فصل و در تفکرات تاکتیکی سرمربی جدید استقلال، ریکاردو ساپینتو، جستجو کرد. وضعیت فعلی رضاییان، داستان پیچیده‌ای از رقابتی است که شاید خودش در شکل‌گیری آن نقش داشته و حالا آینده ملی او را در آستانه جام جهانی به خطر انداخته.

با شروع فصل و حضور ساپینتو روی نیمکت استقلال، مشخص بود که هیچ بازیکنی جایگاه تضمین‌شده‌ای نخواهد داشت. در این میان وقتی یاسر آسانی وینگر ملی‌پوش آلبانیایی به استقلال پیوست، رقابت در کانال راست استقلال سخت تر و پیچیده تر شد. انتقالی که گفته می‌شود خود رامین رضاییان نیز در متقاعد کردن آسانی برای آمدن به ایران بی‌تاثیر نبوده. حالا همان بازیکنی که با مشورت رضاییان آبی‌پوش شد، به رقیب مستقیم و سرسخت او در جناح راست تبدیل شده و توانسته در بسیاری از بازی‌ها گوی سبقت را از او برباید.

خبرجدید: معجزه در باشگاه استقلال: بازگشت زودهنگام ستاره!

معادله برای ساپینتو روشن است: او برای سمت راست خود سه گزینه با سه سبک متفاوت دارد. یاسر آسانی با تکنیک و میل به نفوذ، صالح حردانی با تمرکز بر وظایف دفاعی و رامین رضاییان که ترکیبی از این دو است اما شاید در هیچ‌کدام بهترینِ مطلق نباشد. این ترافیک سنگین باعث شده تا رضاییان، برخلاف انتظار، به یک مهره چرخشی تبدیل شود؛ وضعیتی که برای بازیکنی در سطح او که همواره انتخاب اول بوده، قابل هضم نیست و مهم‌تر از آن، از چشم کادر فنی تیم ملی دور نمی‌ماند.

این ترافیک در سمت راست خط دفاعی تیم ملی نیز به شکل شدیدتری در جریان است؛ صالح حردانی که در استقلال مدافع فیکس است، آریا یوسفی مدافع راست فیکس و جوان سپاهان که در برنامه جوانگرایی امیر جایگاه ویژه ای دارد و دانیال اسماعیلی فر که به اندازه ای در تراکتور باثبات بوده که حالا قلعه نویی را وادار کرده او را به تیم ملی دعوت کند. در این میان حتی صادق محرمی لژیونر سابق نیز مدعی است که البته بعد از مصدومیت سنگین در جام ملتها هنوز به فرم مطلوب بازنگشته. از همین رو کار رضاییان برای ماندن در اسکواد تیم ملی و رزرو کردن بلیت امریکا 2026 بسیار دشوار است.

نیمکت نشینی او در استقلال قطعا به قیمت از دست رفتن جام جهانی برای رامین تمام خواهد شد و او که برای سومین جام جهانی متوالی خود دورخیز کرده، قصد ندارد این فرصت را پای نیمکت استقلال قربانی کند. از همین رو ظاهرا رضاییان در حال بررسی پروژه جدایی از استقلال در پنجره نقل و انتقالات زمستانی است. آنچه بمب غیرمنتظره نقل و انتقالات زمستانی خواهد بود.

در آستانه پنجره نقل و انتقالات زمستانی، رضاییان بر سر یک دوراهی حیاتی ایستاده. او باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد در استقلال بماند و برای به دست آوردن جایگاه ثابت در سیستم تاکتیکی ساپینتو بجنگد، یا برای زنده نگه داشتن رویای جام جهانی، راهی تیمی شود که بازی کردن مداوم او را تضمین کند. این تصمیمی است که می‌تواند سرنوشت یکی از بهترین مدافعان راست سال‌های اخیر فوتبال ایران را به کلی تغییر دهد. باید منتظر ماند و دید در نهایت رضاییان در زمستان چه تصمیمی خواهد گرفت.