عملکرد فاجعه، مصاحبه های فاجعه تر؛ چرا نمی خواهید دوستتان داشته باشیم؟!

نواندیش_محمد صادقی: عملکرد فنی تیم ملی که مدت ها است چنگی به دل نمی زند، این عملکرد آنچنان ضعیف است که برای قضاوت در مورد آن لازم نیست کارشناس خبره فوتبال باشی و همین که بیننده حرفه ای باشی کفایت می کند، وقتی عملکرد ضعیف بازیکنانی مثل میلاد محمدی را که به عنوان یک دفاع چپ از یک ارسال ساده هم عاجز است را مشاهده می کنی و آن وقت می بینی دفاع چپ های بهتر لیگ حتی در لیست تیم ملی هم حضور ندارند، خوب طبیعی است که جز تعجب کاری از دست ات بر نمی آید.

این وسط اما عجیب تر از عملکرد تیم ملی اظهارنظر سرمربی و کاپیتان تیم بعد از نمایش درخشان با ۰ گل زده و حداقل ایجاد موقعیت روی دروازه حریف است که البته جناب سرمربی اعتقاد دارد در این عملکرد نسبت به گذشته پیشرفت حاصل شده، متاسفانه عملکرد تیم ملی با قلعه نویی هر چه زمان می گذرد نه تنها بهتر نمی شود که به وضوح افت هم می کند، در این بین آقای سرمربی با حق به جانب ترین حالت ممکن پذیرای هیچ انتقادی نیست.

در بین همه ویژگی ها به نظر می رسید که نکته مثبت قلعه نویی توانایی او در کنترل نیمکت باشد که با توجه به وضعیت زدن ضربه پنالتی و اخباری که از مشاجره او با محمدی منتشر شده به نظر وی دیگر حتی توان کنترل نیمکت را هم ندارد، اینکه او اختیار زدن ضربات پنالتی را به کاپیتان تیم ملی داده و آقای طارمی هم می گوید ۱۰ بازیکن حاضر به زدن ضربه آن هم در یک بازی دوستانه نیستند حقیقتا خبر از یک فاجعه می دهد.

از سوی دیگر اظهارنظرهای کاپیتان تیم ملی است بازیکنی که با وجود همه شایستگی های فنی اش به نظر توان و ظرفیت کاپیتانی را ندارد چرا که چه اظهارنظر های قبل از بازی وی و چه بعد از آن کاملا به دور از شخصیت کاپیتانی است. طارمی قبل از بازی با بی اهمیت خواندن این رقابت و بی انگیزه دانستن تیم برای دیدار مقابل ازبک ها عملا در حالی که قصد داشت از فشار روی بازیکنان بکاهد آن ها را بی انگیزه و خلع سلاح شده راهی زمین کرد.

اینکه مردم ارتباط خوبی با این تیم ملی ندارند و عملکرد فنی تیم نیز این چنین ضعیف است نه ربطی به آماده نبودن استادیوم آزادی و غیره دارد و نه ربطی به جمع شدن یا نشدن مردم بلکه به رفتارهای خود بازیکنان بر می گردد، خودبزرگ بینی عجیب برخی بازیکنان و توهین و پست های بی ربط شان در کنار بی انگیزگی مفرط در زمین بازی طبیعی است که مردم را دلسرد کند، جایی که مردم می بینند ستاره ملی پوش اردو را برای تبلیغ موتور سیکلت ترک می کند و سپس آن را با روزگاری که ستاره تیم ملی با طحال پاره بازی می کرد مقایسه می کنند، خوب واقعا چگونه می توانند با این تیم و بازیکن ارتباط بگیرند!

تیم ملی در همه جای دنیا حکایتی متفاوت از تیم های باشگاهی دارد بازیکن تیم ملی باید بداند که در هر بازی چه دوستانه چه رسمی برای کشورش می جنگد بنابراین باید با حداکثر توان و انگیزه وارد زمین شود نه اینکه مدام از بی اهمیت بودن نتیجه بازی های دوستانه بگوید، مگر قرار است در بازی های رسمی مثلا معجزه عجیبی شود وقتی درچنین بازی هایی عملکرد این چنین است مثلا در جام جهانی قرار است چه شق القمری شود؟!

آقای طارمی که درست می گوید حال فوتبال ما خراب تر از این حرف ها است اما صحبت های او در مقطع فعلی فقط فراری رو به جلو برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت و ماله کشیدن بر عملکرد ضعیف بازیکنان و مهم تر کادر فنی است چون این کادر فنی است که باید انگیزه را به درون زمین تزریق کند، با این شرایط باید گفت که کار تیم ملی در جام جهانی دشوار خواهد بود.

در هر صورت این خود بازیکنان و کادر فنی هستند که نمی خواهند مردم دوست شان داشته باشند اینکه مثلا چشم هواداران پرسپولیس، استقلال و تراکتور بیش از عملکرد بازیکنان تیم ملی کشورشان به عملکرد بازیکنان تیم باشگاهی شان در ترکیب ازبک ها باشد حقیقتا تلخ و غم انگیز است، با همه این ها و اگرچه امیدی به عملکرد فنی کادر تیم ملی نمی رود اما امیدواریم در جام جهانی شاهد جنگیدن بازیکنان با تمام توان شان باشیم چرا که با وجود همه دلخوری ها پیروزی در جام جهانی کام مردم را شیرین خواهد کرد.