فیلم آناکوندا‌ Anaconda؛ نقد، نمرات، داستان و بازیگران

گیفما: به تازگی نقدهای فیلم Anaconda با بازی جک بلک و پل راد منتشر شده و این اثر نمرات نسبتا ضعیفی گرفته است.

فیلم Anaconda نسخه‌ای تازه و متفاوت از دنیای این مجموعه قدیمی است که قرار است با رویکردی طنزآلود، جان دوباره‌ای به داستانی آشنا بدهد. این اثر که در قالب یک اکشن کمدی ساخته شده، بازخوانی مستقیمی از فیلم سال ۱۹۹۷ نیست، بلکه با نگاهی خودآگاه و بازیگوش، همان فیلم را به بخشی از روایتش تبدیل می‌کند.

داستان درباره چهار دوست قدیمی است که برای زنده‌ کردن خاطرات جوانی‌شان راهی جنگل‌های آمازون می‌شوند تا یک بازسازی آماتوری از فیلم Anaconda بسازند. اما آنچه در ابتدا شبیه یک ماجراجویی نوستالژیک و سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد، خیلی زود رنگ دیگری می‌گیرد؛ جایی که حضور یک آناکوندای غول‌پیکر واقعی، مرز میان فیلم‌سازی و بقا را از بین می‌برد. شوخی با گذشته به کابوسی واقعی تبدیل می‌شود و پروژه‌ای که قرار بود تفریحی باشد، به نبردی جدی برای زنده ماندن بدل می‌شود.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۵۷ نقد برای فیلم Anaconda منتشر شده که امتیاز ۴۶ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۴۴ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۲۵ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره فیلم Anaconda

راتن تومیتوز | ۵۷ نقد – امتیاز ۴۶ درصد

متاکریتیک | ۲۵ نقد – امتیاز ۴۴ از صد

«۸۳/۱۰۰ – Original-Cin | منتقد: جان کرک»

سطح کمدی در تمام طول فیلم به‌خوبی حفظ می‌شود. در نیمه اول، کمبود شوخی و موقعیت‌های طنز به چشم نمی‌خورد، اما در واقع این نیمه دوم است که تماشاگر می‌تواند پیش‌بینی‌ کردن را کنار بگذارد و راحت‌تر با خنده‌ها همراه شود. از آن لحظه به بعد، جهنم مارها به‌طور کامل به راه می‌افتد و ریتم فیلم آن‌قدر تند می‌شود که همراه شدن با آن آسان‌تر به نظر می‌رسد.

«۷۵/۱۰۰ – Consequence | منتقد: لیز شانون میلر»

یک حواس‌پرتی احمقانه اما به‌اندازه کافی موفق برای فرار از شلوغی و آشفتگی تعطیلات؛ شبیه یک هدیه شوخی‌آمیز از طرف کسی که به شما اهمیت می‌دهد.

«۷۰/۱۰۰ – Slashfilm | منتقد: ایثن اندرتون»

فیلم Anaconda نقطه تعادلی دلنشین را هدف گرفته است؛ به‌اندازه‌ای جسور که بزرگسالان را بخنداند و در عین حال آن‌قدر خانوادگی هست که بچه‌ها هم بتوانند در کنار والدین‌شان از آن لذت ببرند. فیلم خنده‌دار است، بی‌خطر است و فرمولی آشنا را با چرخشی سرگرم‌کننده ارائه می‌دهد، حتی اگر مار هنوز هم به‌شدت مصنوعی به نظر برسد.

«۶۷/۱۰۰ – The A.V. Club | منتقد: مت شیمکوویتز»

شاید فیلم Anaconda از این نظر مورد ارفاق قرار گرفته باشد که این روزها تعداد کمدی‌های استودیویی که به اکران سینمایی می‌رسند، بسیار کم است. در دوره‌ای دیگر، این فیلم می‌توانست به‌راحتی در موجی از بازسازی‌ها گم شود؛ موجی که آثاری مثل The Brady Bunch و Starsky & Hutch را هم دربر می‌گرفت. داستان فیلم غافلگیری چندانی ندارد، اما پایه‌های ساده و انگیزه‌های شخصیت‌ها به پل راد و جک بلک فضای زیادی برای بازی و شوخی می‌دهد و در مجموع، اوقات خوشایندی رقم می‌زند.

«۶۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: جسی هاسنگر»

راد و بلک باعث می‌شوند فیلم Anaconda جدید بیشتر به‌عنوان یک کمدی با چاشنی‌ای از اکشن متکی بر جلوه‌های ویژه نه‌چندان روان، قابل‌قبول باشد تا یک کمدی-وحشت تمام‌عیار.

«۵۰/۱۰۰ – IndieWire | منتقد: دیوید ارلیچ»

فیلم Anaconda هرچه جلوتر می‌رود، ایده مرکزی‌اش را کمی محکم‌تر می‌فشارد؛ فقط به این دلیل که میزان پوچ بودن ماجراها آن‌قدر بالا برود که فیلم مجبور شود هویت روشن‌تری برای خودش پیدا کند. در این مسیر، چند لحظه بی‌عقلیِ غیرقابل‌انکار و بامزه هم وجود دارد.

«۵۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: ایدن کلی»

فیلم Anaconda از نظر ایده و اسکلت داستانی این پتانسیل را داشت که در حوزه بازسازی‌ها به چیزی واقعاً خاص تبدیل شود. فیلم بازیگران خوبی دارد و مقدار غیرمنتظره‌ای احساسات در آن دیده می‌شود، اما این‌ها برای نجات دادن ریتم ناهموار و خرده‌داستان‌های بی‌هدف فیلم از آرواره‌های یک مار غول‌پیکر که خودش هم به‌ندرت در فیلم حضور دارد، کافی نیست.

«۵۰/۱۰۰ – RogerEbert.com | منتقد: کریستی لمایر»

ایده‌ای الهام‌بخش است، هرچند بسیاری از شوخی‌های مربوط به فیلم‌سازی درون آن احتمالاً مورد توجه تماشاگران قرار نگیرد. بازیگوشی این ساختار خودارجاع، در ابتدا انرژی دیوانه‌واری به فیلم می‌دهد، اما در نهایت فیلم نمی‌تواند این انرژی را حفظ کند.

«۴۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: گرگوری نوسن»

فیلم Anaconda می‌خواهد Bowfinger نسل جدید باشد، اما در نهایت به‌اندازه همان فیلمی که بر اساس آن ساخته شده، بی‌مزه و کم‌جان از کار درمی‌آید. مخاطب هدف آن کسانی هستند که دلتنگ دوران طلایی بلاک‌باسترهای استودیویی‌اند و از مدیرانی عصبانی هستند که از مواردی که درک درستی از آن ندارند پول درمی‌آورند.

«۴۰/۱۰۰ – IGN | منتقد: مت دوناتو»

فیلم Anaconda یک دنباله ناامیدکننده برای کارگردان تام گورمیکن به حساب می‌آید. گروهی از بازیگران که ثابت کرده‌اند توانایی کمدی دارند، در میان انبوهی از شوخی‌های کلیشه‌ای و روایت ناکارآمد گم می‌شوند و نمی‌توانند با قمه راه خود را به سمت یک اوج نجات‌بخش باز کنند. هرچند لحظات کوتاهی از هیجان فیلم‌های موجودمحور و شوخی‌های از ته دل خنده‌دار وجود دارد، اما در مقابل، بخش‌های بسیار بیشتری دیده می‌شود که اهدافی مبهم و گیج‌کننده دارند و انگار برای زنده نگه داشتن ترفند «فیلم در دل فیلم» تقلا می‌کنند. این Anaconda بدون وحشت، بدون جلوه‌های عملی نوستالژیک و بدون سرگرمی است.

«۴۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: انجی هان»

فیلم به سمت اکشن-کمدی متمایل می‌شود و برای مدتی با تکیه بر دوست‌داشتنی بودن از پیش تثبیت‌شده بازیگرانش پیش می‌رود.

«۳۱/۱۰۰ – TheWrap | منتقد: ویلیام بیبیانی»

فیلم جدید Anaconda آن‌قدر مشغول حرف زدن درباره این است که ساختن یک فیلم Anaconda تازه چقدر کار احمقانه‌ای است، که هرگز واقعاً موفق نمی‌شود یک فیلم Anaconda خوب بسازد.