ریشه فساد فوتبال سنگین است

باور كنید اصلا کاری به اینكه بیت‌آشور در آمریكا بازی می‌كند و چه و چه هست نداریم و اتفاقا معتقدیم هر ایرانی در هر گوشه گیتی كه می‌تواند به تیم ملی كمك كند باید دعوت شود اما نه به این صورت! نه اینكه نمازی در سفر به آمریكا یك‌باره چنین بازیكنی را كشف كند و مستقیم نامبرده را به تیم ملی بیاورد بدون اینكه كسی بازی او را دیده باشد!

یعنی 12 هفته بازی‌های فولاد خوزستان – گسترش تبریز- داماش گیلان و... دیده نشد و چطور این بازیكنی كه در یك ایالت متحده آمریكا بازی می‌كند با چشمانی تیزبین دیده شد؟!

اگر اشكان دژاگه یا رضا قوچان‌نژاد به تیم ملی آمدند برای این بود كه در لیگ‌های معتبر اروپایی بازی می‌كردند و بازی‌آنها را كم و بیش كارشناسان دیده بودند و بر توانمندی آنها صحه می‌گذاشتند و آنها هم خودشان را در بازی‌های دوستانه تیم ملی و بعد بازی‌های رسمی نشان دادند اما بیت‌آشور چرا و چگونه و با چه ضابطه‌ای سر از تیم ملی ایران در می‌آورد؟

حال تمركز كنیم روی یك "محسن قهرمانی" و بیاییم او را محكوم كنیم و بقیه دست بزنند و سوت بزنند كه خدا را شكر... ریشه فساد در آمد و آدم اصلی‌ها با زدوبندهای كلان راحت‌تر از قبل جولان بدهند چون ریشه فساد در فوتبال با محكوم كردن یك بدنساز و یك قهرمانی و یك نفر دیگر كه حاضر بود چند 10 میلیون بدهد تا مشهور شود و حالا به همین راحتی با محكومیتش از علی پروین هم مشهورتر شده، ریشه كن شد!

مگر فراموش كرده‌اید كه عده‌ای حاضر بودند 100 میلیون هم بدهند تا بتوانند لیست تیم ملی را یك روز قبل از اعلام رسمی بدست‌ بیاورند. همین الان این روند از بین رفته؟ لیست را چه كسی به این دلال‌ها می‌دهد؟ این افراد كاسب خیابان شیخ بهایی كه نیستند و یقینا از داخل فدراسیون فوتبال سربرمی‌آورند. این لیست به چه درد دلال‌ها می‌خورد؟

آن آقای دلال یك روز قبل از اعلام رسمی اگر به لیست دسترسی پیدا كند كه می‌كند به چند بازیكن جوان و تازه دعوت شده تیم ملی زنگ می‌زند و از رابطه خود با سرمربی تیم ملی می‌گوید و به بازیكنان اعلام می‌كند اگر می‌خواهید در تیم ملی باشید چند میلیون بریزید تا عضو تیم ملی باشید. اینها هم آدم‌های ناشناسی نیستند و كاملا شناخته شده‌اند. آقای بازیكن به یار مستقیمش در لیگ چند میلیون می‌دهد تا او را اذیت نكند و او طوری از آن منطقه رفت و آمد كند كه مربی تیم ملی نسبت به آمادگی‌اش مطمئن شود و از آن طرف قضیه هم رسانه‌های مورد نظر در باب خصوصیاتش بگویند و بنویسند تا به تیم ملی دعوت شود!

آقای مربی در هر بازی یك یار كلیدی تیم حریف را با وعده های مختلف خنثی می‌كند تا تیمش به قله برسد و البته با هر بازیكن یك جور بازی می‌كنند، مثلا یكی را می‌گویند خودت را در بازی قبل اخراج كن یا 3 اخطاره شو، یكی را می‌گویند خودت را به مصدومیت بزن، یكی را می‌گویند یه تكل درون 18 بزن و تمام. یكی را هم می‌گویند شماره حساب بده تا مشكل خانه‌ات حل شود. مگر مدیران باشگاه‌ها همه سالم هستند؟ اگر پیشنهادی به مربی، داور و بازیكن حریف و رسانه و... می‌شود یقینا مدیر ارشد هم باید با خبر باشد؛ چه اینكه اول و آخر به او ختم می‌شود.

وقتی سالی 200 تا 300 میلیارد پول در این فوتبال جابجا می‌شود خیلی‌ها خود را سهیم در آن می‌دانند و از هر راهی می‌خواهند سهم خود را ببرند و تنها زمانی درست خواهد شد كه عزمی جدی و ملی و همه گیر پشت قضیه باشد. مگر نمی دانیم در همه بخش‌های جامعه ممكن است چنین اتفاقاتی بیفتتد.مگر نه این است كه اختلاس‌های زیر یك میلیارد فرصت رسیدگی پیدا نمی كنند...

و باز همه اینها دلیلی نمی‌شود كه ما از كنار فساد در فوتبال بگذریم ولی نه با این شیوه كه آقای علیپور در پیش گرفته‌اند. نه اینكه با محروم كردن قهرمانی و مولایی و... كه جمعا شاید 100 میلیون هم بالا و پایین نكرده باشند، پرونده را مختومه اعلام كنیم.