تجمع فعالان موسیقی در واکنش به وضعیت کنسرت‌ها

جمعی از فعالان حوزه‌ی موسیقی شامگاه گذشته در مقابل خانه موسیقی تجمع کردند و نسبت به اقدامات اخیر درباره‌ی لغو کنسرت‌ها و ایجاد محدودیت برای برخی نوازندگان اعتراض کردند.

به گزارش ایسنا‌، رییس هیئت مدیره خانه موسیقی در این تجمع، اظهار کرد: در مدت اخیر، اتفاقاتی افتاده که نشأت‌گرفته از راه و اندیشه‌ای خاص است و ممکن است تداوم یابد‌. ما باید در خانه موسیقی به‌عنوان یک نهاد مدنی، جلوی این اقدام را بگیریم.

محمد سریر با بیان این‌که خانه موسیقی 16 هزار عضو دارد، افزود: یکی از مشکلات ما، حقوق مولفین و مصنفین است که در این سا‌ل‌ها با مشکل روبه‌رو بوده است. کپی‌رایت در همه کشورها وجود دارد و باعث می‌شود حق هنرمند نه‌تنها در کشور خودش، بلکه در همه دنیا حفظ شود.

سپس مدیرعامل خانه موسیقی پشت تریبون رفت و در سخنانی گفت: اعضای خانه موسیقی امروز برای یک درد مشترک گردهم جمع شده‌اند تا خواسته‌های خود را بیان کنند. متأسفانه امروز مصیبت‌هایی را تجربه می‌کنیم که در 30 سال اخیر بی‌سابقه بوده است. هیچ‌وقت فکر نمی‌کردیم با آغاز دولت «تدبیر و امید» موسیقی‌دان‌ها این‌گونه دچار یأس وناامیدی شوند.

حمیدرضا نوربخش با بیان این‌که خانه موسیقی هیچ مشکلی با دولت ندارد، افزود: رفتارها تا جایی پیش رفته که دیگر به جامعه موسیقی توهین می‌کنند. هر کسی به خودش اجازه می‌دهد هرچه می‌خواهد بگوید. این دل ما را به درد آورده است، ما یک خانواده‌ی 15 هزار نفری هستیم و کسی حق ندارد به ما توهین کند.

او ادامه داد: ما جامعه‌ای خدمت‌گزار و سازنده بوده‌ایم و حتی از شروع انقلاب اسلامی نیز حضور جدی داشته‌ایم. هر وقت بخواهند یاد و خاطره انقلاب اسلامی را زنده کنند مگر از چیزی به‌جز موسیقی استفاده می‌کنند. حضور موسیقی در همه عرصه‌ها چشمگیر است. پس چطور اینقدر راحت به این جامعه توهین می‌کنند و می‌گویند موسیقی در هر شکلش مطرب‌بازی است، آیا جامعه موسیقی این توهین را تحمل می‌کند؟

مدیرعامل خانه موسیقی بخش دیگری از سخنانش را به موضوع تعطیلی موسیقی در فرهنگسرای تهران اختصاص داد و گفت: امروز بیش از هر زمان دیگری به وحدت نیاز داریم و باید بیش از همیشه خانه موسیقی را خانه خودمان بدانیم. از زمانی که بحث تعطیلی موسیقی در فرهنگسراها مطرح شد، ما پیگیری کردیم و جلساتی گذاشتیم و‌ آن‌ها فقط به ما وعده‌های توخالی دادند.

وی افزود: فهمیدیم که عمدی در کار است و می‌خواهند بنای موسیقی را از این شهر بکنند، اما ما این اجازه را نخواهیم داد. خوشبختانه آقای مختاباد که در شورای شهر است، اعلام موضع کرد و ما هم به‌طور جدی از او می‌خواهیم که این موضوع را پیگیری کند. موسیقی از فرهنگ جدا نمی‌شود و بدنه اصلی آن است.

او همچنین اظهار کرد: مگر می‌شود فرهنگسرا وجود داشته باشد، اما موسیقی در آن تدریس نشود. دلیل خودشان این بود که می‌گفتند نمی‌خواهیم با آموزشگاه‌های آزاد رقابت کنیم. پس چطور کلاس‌های سینما و آشپزی‌ را تعطیل نمی‌کنند، مگر آن‌ها آموزشگاه آزاد ندارند؟

وی با بیان این‌که در این راستا خانه موسیقی نامه‌ای را به شهردار تهران نوشت، گفت: همه ما می‌دانیم قضیه‌ی بگیر و ببند در موسیقی، از جاهایی شروع شد و اول از حضور بانوان نوازنده روی صحنه خودداری کردند که هیچ وجهه‌ی قانونی ندارد. مگر می‌شود که در مملکتی، زنان حق آموزش موسیقی داشته باشند، اما حق اجرا نداشته باشند. این یک بام و دو هوا چه توجیهی دارد؟

نوربخش افزود: این موضوع اول به دو استان مربوط بود و حالا 12 استان از حضور بانوان روی صحنه جلوگیری می‌کنند. متأسفانه اخیرا دو اتفاق تلخ را در خراسان رضوی تجربه کردیم؛ یکی این‌که حریر شریعت‌زاده را از روی صحنه پایین آوردند و دوم این‌که کنسرت علیرضا قربانی را لغو کردند؛ اما اوج فاجعه آنجا بود که به ساحت موسیقی توهین کردند.

این خواننده‌ی موسیقی سنتی اظهار کرد: با هر کسی درباره این سخنان توهین‌آمیز صحبت می‌کردم، شگفت‌زده می‌شد و می‌گفت چطور یک مسوول پشت تریبون به موسیقی‌دانان توهین می‌کند. این مسأله نیاز به اعلام موضع دارد و در بخش‌هایی هم مشمول پیگرد قانونی است. اگر برنامه‌ای طی یک مجوز قانونی لغو می‌شود‌، چه کسی درباره آن پاسخگو است؟ اینجا یک خسارت معنوی و یک خسارت مادی وارد شده است و فکر می‌کنم برخوردی که با آقای قربانی شد، می‌تواند پیگرد قانونی شود.

سپس سالار عقیلی که به‌تازگی کنسرتی در شهرستان طرقبه داشته است‌، گفت: ما قرار بود کنسرتی در مشهد داشته باشیم که البته تا دو روز پیش از آن نمی‌دانستیم این کنسرت لغو می‌شود یا نه. پیش از آن، اجرایی در بجنورد برگزار کردیم و پس از آن مسوولان گفتند احتمالا کنسرت طرقبه لغو خواهد شد. بعد گفتند کنسرت برگزار می‌شود، اما نوازنده زن نمی‌تواند روی صحنه بیاید. من هم به همسرم که نوازنده است، گفتم که به تهران برگردد؛ اما او ترجیح داد کنار من بماند تا کنسرت را تماشا کند.

او افزود: قبل از آغاز کنسرت به ما اعلام شد که برای نوازنده زن مجوز گرفتیم. سرانجام آن شب روی صحنه رفتیم و من تصنیف اول را خواندم. در حال اجرای ساز و آواز بودیم که یک دیدم همسرم از صحنه پایین می‌رود. نمی‌دانستم چه اتفاقی افتاده و بعد از کنسرت خیلی ناراحت بودم. به مسوولان گفتم که شما آبروی من را بردید، در رسانه‌ها مطرح شده بود که سالار عقیلی باید کنسرتش را لغو می‌کرد؛ اما می‌خواهم بگویم آن لحظه تصمیم‌گیری برایم سخت بود. هزار و دویست نفر بلیت خریده بودند، شاید هم من اشتباه کردم که کنسرت را ادامه دادم؛ اما واقعا نمی‌دانستم باید چه کار کنم. با این حال، اگر این اتفاق دوباره تکرار شود، کنسرت را قطع خواهم کرد.

سپس حریر شریعت‌زاده که در همان اجرا از روی صحنه پایین آمده بود‌، در توضیح جزییات آن شب گفت: من چندبار از زن بودنم احساس حقارت کردم؛ اما آن شب در مشهد خیلی غمگین شدم و از خودم می‌پرسیدم که چرا باید این اتفاق بیفتد. من با وقار به روی صحنه رفتم. آنجا من فقط ساز می‌زنم و در موسیقی غرق می‌شوم.

پس از صحبت‌های شریعت‌زاده، عبدالحسین مختاباد نیز گفت: یک زمانی بود که دولت با موسیقی مخالفت می‌کرد؛ اما حالا دولت با ما است. هنرمندان هم باید کنار هم باشند و به صنف خودشان احترام بگذارند.

این عضو شورای شهر تهران اظهار کرد: آن‌هایی که کنسرت‌ها را برهم می‌زنند ما به تفکرشان احترام می‌گذاریم؛ اما برای‌شان کارت دعوت نفرستادیم که به کنسرت بیایند. ما کار خودمان را می‌کنیم آن‌ها هم کار خودشان را بکنند.

مختاباد تصریح کرد: این رفتارها کارهای حساب‌شده‌ی سیاسی است و من از سیاسیون خواهش می‌کنم که ما را رها کنید در این رنج بی‌حساب.

وی افزود: صاحبان تفکرات این‌چنینی حق ندارند تفکرشان را به ما تحمیل کنند. چنین رفتارهایی تازیانه زدن بر دریا است و خودشان خسته می‌شوند.

سپس مشاور حقوقی خانه موسیقی در سخنانی گفت: گاهی در بعضی جلسات مجبوریم درباره‌ی مسائلی توضیح دهیم که در هزاره سوم قابل توجیه نیست. یعنی در جامعه‌ای مجوز صادر می‌شود که این مجوز از سوی مراکز دارای صلاحیت تأیید شده و آن وقت یک نفر می‌آید و زیر همه‌چیز می‌زند. یعنی مثل قدیم است که هر کسی زورش بیشتر باشد، کارش پیش می‌رود.

رضوانی راد گفت: متأسفانه رادیو آوا،‌ آوار دیگری بر سر جامعه موسیقی خراب کرد که همه کارها را بدون اجازه پخش می‌کند و دیگر کارد را به استخوان جامعه هنری رسانده است.

او افزود: نکته دیگر این‌که خانه موسیقی با داشتن 15 هزار عضو، توانایی اقدام جمعی را دارد.

سپس علیرضا قربانی که به‌تازگی دو کنسرتش به‌شکل پی‌درپی لغو شده است، گفت: این نوع رفتارها درد مشترکی است که جامعه فرهنگ را دربر گرفته و این فقط مشمول موسیقی نیست. کتاب‌ها هم ممیزی می‌شوند و برای فیلم‌های جشنواره، اتفاقاتی می‌افتد. موسیقی هم به‌دلیل برخی مشکلات، مظلومانه تحت فشار است. امروز بیش از هر وقت دیگری نیاز داریم پشت هم باشیم.

این خواننده درباره لغو کنسرتش در مشهد توضیح داد: برای کنسرت مشهد، رپرتوآری را انتخاب کردیم که با حال و هوای این شهر تناسب داشته باشد و اجرای‌مان جنبه عرفانی داشت. با این حال، من از نظر حقوقی و قانونی حق خودم می‌دانم که این موضوع را پیگیری کنم.

او تصریح کرد: متأسفانه این روزها عده‌ای نمی‌خواهند به قانون تن دهند.

سپس فردین خلعتبری درباره‌ی اظهارات یکی از مسوولان، گفت: گفته‌اند ما مطرب هستیم؛ دلم می‌خواهد امروز این را بگویم، اگر کاری که قربانی می‌کند مطربی است، پس مطربی خوب است و من هم یک مطرب هستم. اگر امروز به علیرضا قربانی توهین می‌شود، در واقع به من و اساتید من توهین شده است. خانه موسیقی و همه‌ی 16 هزار عضو این خانه باید اعتراض‌شان را بیان کنند.

او اضافه کرد: پیشنهاد می‌کنم همه این اعضا در یک سالن رسمی مثل وزارت کشور گرد هم بیایند و اعتراض‌شان را بیان کنند. البته حرکت اعتراضی ما اساسا سیاسی نیست و یک حرکت کاملا قانون‌مدار است که تنها هدفش پیگیری مطالبات قانونی است.

گزارش خطا