- کارشناسی داوری دیدار استقلال - آلومینیوم اراک : گل بلانکو از خط گذشت!؟ (+ عکس و ویدئو)
- آقای دبیر! مردم انتخاب میکنند چه کسی پهلوانشان باشد و چه کسی کریم شیرهای! / چرا از محبوبیت رسول خادم عصبانی هستی!؟
- قطامِ سریال امام علی(ع) در 51 سالگی و در فرانسه / زندگینامه و کارنامه هنری ویشکا آسایش + تصاویر
- عربستان سعودی «با این دختر» برای اولین بار به مسابقه دختر شایسته جهان میرود + عکس
- خاطره آقای همساده از «بده بزنیم» در گفتگو با پشه و ایرج طهماسب! (ویدئو)
- ثواب و فضیلت سوره یس ؛ بهترین سوره برای اموات و اهل قبور + متن و ترجمه سوره یاسین / یس ﴿١﴾ والقرآن الحکیم ﴿٢﴾ انک لمن المرسلین ﴿٣﴾
ابراهیم اصغرزاده
این چه معنا دارد که در یک نظام مستقر و مبتنیبر قانون، نظم و امنیت عمومی زیر پا گذاشته شود، تاجاییکه حتی رئیسجمهورش هم نتواند بهراحتی سخنرانی کند و حتی روزی برسد که اگر وزیر خارجهاش سند ششدانگ ایالاتمتحده را هم بهنام بزند، با لنگهکفش از او استقبال کنند. اعتدال، دارو است؛ داروی ضدبنیادگرایی سیاسی، ولی اصلاحطلبی درمان است؛ درمان همان وضعیتی که کشور در دوران احمدینژاد به آن مبتلا شده بود و گزارش صدروزه روحانی فقط و فقط بخش کوچکی از آن را برملا کرد؛ وضعیتی که کشور را به دام انزوا و تحریمها فروکشانده بود. کفگیر اصولگرایان تندرو به ته دیگ خورده است و هنوز از شوک آخرین شکست انتخاباتی در سال ٩٢، که معلوم شد سقف رأیشان تنها چهار میلیون است، خارج نشدهاند. بخش افراطی اصولگرایان که همیشه صدایشان بلندتر از دیگران است، در نزدیک به سه دهه گذشته سعی کردهاند عرصه سیاسی کشور را یکدست و پاستوریزه کنند. حال که با بیاقبالیِ عمومی مواجه شدهاند، برای جلب افکارِعمومی، به بهانه نگرانی از نتیجه مذاکرات هستهای، تاکتیک فرار به جلو را برگزیدهاند. برهمزدن همایشها و سخنرانیها را باید شمارش معکوس افراطیون برای مهار انتخابات پیشِرو دانست.
شرق
لینک کپی شد
نظر شما