ميرمحمود موسوي: سوء تدبير دولت قبل، بدتر از تحريم ها بود

«جريان هسته اي؛ زيرمجموعه جريان سوء مديريت دولت قبل به شمار مي آيد.»

ميرمحمود موسوي، ديپلمات سابق؛ ادعاي مخالفان دولت مبني بر گره زدن تمام مسائل کشور با موضوع هسته اي توسط روحاني را رد و تاکيد کرد: «جريان هسته اي؛ زيرمجموعه جريان سوء مديريت دولت قبل به شمار مي آيد.»

سفير سابق ايران در پاکستان و هند در گفت و گو با «جماران» در ارزيابي خود از عملکرد تيم مذاکره کننده هسته اي نقش «سياست هاي حکومت» در اين مورد همچنين اختلاف نظرهاي طرفين گفت وگو را يادآور شد و گفت: گروه مذاکره کننده در چارچوب دستورالعمل هاي حاکميت عمل مي کند و عملکرد ايشان در چارچوب اختيارات شان، خوب و مطلوب است. اما نبايد غافل شد که سياست هاي حکومت در اين باره اهميت و نقش اصلي را در نتيجه گيري دارد.

نکته دوم، اينکه موضوعات مطرح و اختلافات مواضع و نظرات طرفين متعدد و در چند جهت است که اين امر امکان دسترسي به نتيجه را مشکل و به تبع آن امکان پيشگويي را بسيار سخت مي کند.

وي با طرح اين پرسش که «آنکه مي گفت قطعنامه کاغذ پاره است، راستگو بود يا آنکه مي گويد تحريم بر آب کشور هم اثر دارد؟» به سياست هاي هسته اي دولت روحاني اشاره و تاکيد کرد: جلسه موفق آقاي ظريف با وزيران خارجه 1+5 از جمله جان کري در نيويورک به عنوان اتفاق اصلي مطرح شد؛ اما يک تلقي نادرست شکل گرفت که مجموعه دولت نشسته اند و کار ديگري ندارند، غير آنکه براي گروه مذاکره کننده کف بزنند.

وي با يادآوري اهميت بحث هسته اي افزود: مساله هسته اي مهم است اما به اندازه خود. من مي گويم آنچه دولت در طول دو سال گذشته به دنبال آن بوده در قدم اول اصلاح وضعيت فاجعه بار اقتصادي بوده نه هسته اي.

وي با تاکيد بر اينکه «جريان هسته اي، جريان پر صدا است اما جريان اقتصادي پردامنه است و بسيار عميق و گسترده» ادامه داد: جريان اقتصادي متاثر از تحريم ها هم هست؛ اما بالاتر از آن و شديدتر از آن سوء مديريت دولت پيشين است. حتي جريان هسته اي هم زيرمجموعه جريان سوء مديريت به شمار مي آيد.

پيش بيني تمديد مذاکرات

وي در ارزيابي خود از نتيجه گفت وگوهاي ايران و 1+5، تمديد مذاکرات را محتمل دانست و تصريح کرد: حکومت و دولت ايران و دولت اوباما مايل هستند به دلايلي که هر کدام براي خودشان دارند، اين مذاکرات نتيجه بخش باشد. در اين موضوع ترديدي وجود ندارد. کاربردهاي اينها کاربردهاي داخلي است، اما هميشه اين طور نيست که خواسته ها، نيت ها و انگيزه ها انسان را به مقصد برساند. راه، راه سختي است. با اين مقدمه مي توانم بگويم با توجه به مشکلاتي که هست و اختلافاتي که هنوز طرفين در متن توافق دارند، اين احتمال وجود دارد که تاريخ تمديد بشود. ولي طرفين مايل هستند که زودتر و سريع تر در زمان از پيش اعلام شده به يک سندي دسترسي پيدا کنند که بتوانند بخشي از مسائل خودشان را حل کنند.

ديپلمات سابق ايران در عين حال خاطرنشان کرد: «توافق نسبي را تا درجه اي ممکن، مقدور و محتمل مي بينم اما توافق قطعي که مشکلات ما را رفع کند و تحريم ها برداشته بشود را بعيد مي دانم.»

ما ضرر کرديم، ديگران سود

او با بيان اينکه «بعضي کشورها نمي خواهند تحريم هاي ايران برداشته شود»، گفت: ما مسائلي را با دنياي غرب يا جهان توسعه يافته اروپا و امريکا و ديگران داريم که شکل هاي پيچيده اي پيدا کرده است. سايرين هم از رهگذر اين مسائل و مشکلات ما، بردند و خوردند. منظورم روس، چين، هند، ترکيه و امارات هستند. در حقيقت در ميانه يک گير و داري افتاديم که ضررش را ما کرديم و سودش را ديگران بردند. وقتي پول ما در بانک هاي فلان کشور مي ماند، از همين پول هاي ما بانک اين کشورها سودهاي کلان مي برند. طبيعي است که دل شان نخواهد تحريم ها برداشته شود و اين وراي قضيه هسته اي است.

ديپلمات سابق ايران در ادامه به تحليل فضاي کنوني جهان نسبت به ايران پرداخت و گفت: ما چندين طيف داريم؛ يک طيف تندروهاي اسرائيلي به همراه کنگره امريکا هستند که از توافق نيافتن ايران با امريکا و 1+5 استقبال مي کنند. محافل ديگري هم هستند که شايد درجه اي از ميانه روي هم در ايشان ديده مي شود، اينها در برنامه شان بايد ديد که ايران را چگونه تعريف مي کنند و مشکلاتي که با ايران دارند را چگونه فهرست بندي مي کنند و اين فهرست فراتر از مسائل هسته اي مي رود و مطرح مي شود يا خير؟ مثلاً در مسائل خاورميانه، مسائل سوريه و يمن درباره شيعيان منطقه نقش ايران را چطور مي بينند و به عبارت روشن تر آن سوي مسائل هسته اي اوضاع چگونه است. اين مجموعه مسائل روي ميز مذاکرات است.

بخشي از تحريم ها مربوط به مسائل ديگر است

وي ادامه داد: وقتي که ما به توافق نرسيم آنها به اين پرونده ها توجه مي کنند. حتي اگر ما به توافق نسبي هم برسيم، اين مسائل روي ميز است. مگر ما در موضوع سوريه، يمن، رژيم صهيونيستي و فلسطين با غرب و با حاميان اسرائيل اختلاف نداريم، اينها را چه مي خواهيم بکنيم؟ آيا اين مسائل در افق سياسي ديده نمي شود که اين طرف يا آن طرف قصد تغيير سياست را داشته باشند؟ اين اختلاف در جاي خودش است. آيا تمام تحريم هايي که متوجه ما در تمام اين سال ها شده، تنها مربوط به قضيه هسته اي است؟ واقعيت که اين طور نيست. ما بخشي از تحريم هايمان مربوط به مسائل ديگر است.

فرانسه، کنار اسرائيل؛ انگليس، در ميانه

سفير سابق ايران در پاکستان و هند افزود: فرانسه به دنبال آن است که از اختلاف بين اوباما و اسرائيل به نفع خودش استفاده کند و مواضع خيلي نزديک به مواضع اسرائيل مي گيرد تا از فرصت استفاده کند و لابي جهاني صهيونيسم را به سمت خودش بکشد. انگليس، در ميانه ايستاده و شايد به دليل شناختي که از منطقه خاورميانه و ايران دارد و قطعاً شناختش بيشتر از فرانسه است، مي داند که وضعيت منطقه وضعيت نگران کننده اي است. آلمان، شرايطي بهتر از انگليس و فرانسه دارد و بيشتر احساس مي شود که به دنبال حل مساله است. روسيه نيز در مجموعه روابط کلان خودش در دنيا، ايران را به عنوان سنگ وزنه تلقي مي کند. من بر اين باور نيستم که روسيه، ايران را يک متحد استراتژيک راهبردي درازمدتي مي بيند. چين هم در قضيه ايران منافع و مصالح خودش را مشاهده و ملاحظه مي کند. تا سال هاي اخير حتي يکي دو سال اخير، غلبه با منافع اقتصادي بود، ولي بتدريج اعتقاد دارم که چين در حال تغييرات جدي است و ميل به بازيگري سياسي دارد، بخصوص در آسيا اين گرايش بيشتر مشاهده مي شود.

ظريف ؛ مذاکره کننده اي خوب

ميرمحمود موسوي در بخش ديگري از اين گفت وگو به ارزيابي خود از تيم مذاکره کننده ايران پرداخت و با تاکيد بر اينکه «ظريف را يک مذاکره کننده خوب در سطح بين الملل مي دانم»، گفت: آقاي ظريف کاري را انجام مي دهد که به ايشان محول مي شود. تصور مي کنم که مطلب اصلي سياست هاي کلي نظام و دستورات کلي نظام باشد.

او در پاسخ به سوالي درباره «دلواپسان هسته اي» نيز گفت: يک بخشي از دلواپسان مذاکرات متاسفانه معلومات کار را ندارند؛ نمي دانند صورت مساله چيست و جواب مساله کدام است. بخش ديگر هم کساني هستند که وظيفه دارند در اين قضيه نقش خودشان را بازي کنند. در ايران هم مثل کنگره امريکا آدم هاي تندي داريم که مخالف مذاکره هستند تا جريان مذاکره توازن پيدا بکند و امتياز بيشتري به دست آيد. ديپلمات سابق ايران در پاسخ به اين سوال که «با توجه به روندي که در مذاکرات دنبال مي شود، آيا دکان دلواپسان باز مي ماند؟» اظهار داشت: قول مي دهم دکان شان تا 20 سال آينده باز است، چون نان دارد.

گزارش خطا