تهران را دریابید

نواندیش: با این نوشته نمی خواهیم مخاطبانمان در هراس و نگرانی بی مورد قرار بگیرند، اما یک نگرانی جدی وجود دارد که سال هاست همچون شبحی شوم بر شهر تهران سایه افکنده است و همیشه هست و ظاهرا هنوز بیدار نشده است ، اما "هر آن" ممکن است روزی یا شبی بیدار شود و مصیبتی بزرگ دامان کشور و مردم را بگیرد:

آری! اگر نتوانسته اید تا کنون حدس بزنید بگذارید با صراحت بگوییم ؛ منظورمان : "زلزله احتمالی تهران است."

امروز تهران لرزید اما شدت ان به قدری کم بود (3 و 3 دهم در مقیاس امواج درونی زمین) که کسی آن را احساس نکرد؛ اما اگر شدت این زلزله بالای 5 یا 6 و یا خدای ناکرده 7 بود! الان در چه وضعی بودیم؟!

خطر زلزله شهر تهران بسیار جدی است و این خطر به قدری اهمیت دارد که نه تنها تهران  بلکه کل کشور را تهدید می کند. زلزله ای که به گفته کارشناسان تقریبا در یکی از سه گسل اصلی که شهر تهران روی آنها بنا شده هر 170 سال یکبار فعال می شود و از آخرین مورد زلزله شدید بر روی یکی از این گسل ها بیش از 2 قرن می گذرد؛ یعنی شهر تهران بنا به آمار و علم احتمالات 30 سال است که هر آن امکان دارد بلرزد و ما در این 30 سال نه تنها کاردرخور و اساسی برای کاستن از تبعات احتمالی زلزله تهران انجام نداده ایم؛ بلکه تا جایی که توانسته ایم تبعات احتمالی جانی و مالی زلزله احتمالی تهران را سنگین تر کرده ایم:

اگر 30 سال پیش تهران شبکه لوله کشی گاز نداشت حالا که توسعه یافته تر شده ایم! زیر شهر تهران را پر از لوله های گاز کرده ایم که انفجارآن در صورت وقوع هر گونه زلزله می تواند صدها هزار انسان را به کام مرگ بکشد!

اگر در یک کوچه کم عرض از شمال تا جنوب تهران چند خانه وجود داشت با صدور مجوزهای بی شمار همین کوچه ها، امروز میزبان دهها و صدها واحد "آپارتمان" شده است که در صورت وقوع زلزله سقف طبقه بالایی با کف طبقه پایینی "یکسان شود " تا محتویات بین این دو که جان و مال شهروندان تهرانی است نابود شود! حتی در بسیاری از این کوچه های تنگ به دلیل عرض کم و احتمال ریزش آوار امکان امداد رسانی نیز نخواهد بود.

خلاصه کلام اینکه در آستانه دعواها و کشمکش های موجود بین جناح های سیاسی برای ریاست بر شورای چهارم شهر تهران و تکیه بر منصب شهرداری ، یادمان باشد که تهران همچون کلافی سردرگم از مشکلات با دهها معضل لاینحل مانده و تلمبار شده مواجه است که حل این معضلات  بر باندبازی ها و بده و بستان های سیاسی اولویت دارد.

آقایان و خانم های محترم عضو شورا
سیاستمداران و مسئولان محترم کشوری و لشکری!

خطاب این نوشته به شما است و فکر می کنیم این حرف دل میلیون ها شهروند تهرانی است که شبها نگران از آوار شدن سقف بالای سرشان می خوابند و روزها نیز چشمشان را به روی یک شهر بسیار آلوده باز می کنند و ریه هایشان از دود پر شده است؛ بماند مشکلات دیگری چون پارازیت و محصولات مسموم و آلوده از میوه و گوشت و سوسیس و کالباس گرفته تا انواع و اقسام اجناس از جمله داروهای تقلبی که ممکن است به قیمت جان یک انسان تمام شود.

آقایان و خانم های مسئول

مردم کشور به طور عام و مردم تهران به طور خاص از شما می خواهند که در گام نخست کمترین حق طبیعی شهروندی آنها را  که زیستن در محیطی سالم و امن است برایشان فراهم آورید بعد به جان هم بیافتید و بر سر کرسی های ریاست چند روزه دنیا به روی هم چنگ بکشید.

در یک کلام تهران آینده مبهمی دارد و مردم تهران در ناامنی و نگرانی هستند و می خواهندمطمئن باشند که مسئولانشان و کسانی که  بر ارابه های قدرت سوارند، در جهت حل مشکلات آنها اهتمام دارند.

مردم فهیم هستند و انتظار معجره یک شبه، یک ماهه و یا یک ساله را ندارند اما این قدر می فهمند که تشخیص دهند در جهت حل تدریجی مشکلات قدمی برداشته می شود یا نه؟ چون مردم می فهمند باید برای حل مشکلات و معضلات دیرپا برنامه ریزی صحیح و کارشناسانه صورت گیرد و این برنامه ها " گام به گام" به مورد اجرا در آید.

آقایان و خانم های مسئول در شورای شهر و هر نهاد حاکمیتی دیگر !

جان شهروندان ایرانی و تهرانی را دریابید و کاستن از تبعات زلزله احتمالی تهران را در صدر اولویت ها و برنامه ریزی های خود قرار دهید.