جنگ ها را تمام كنيد / محمود دولت آبادي

بيهوده است مي دانم، با وجود اين مي نويسم تا ناگفته نمانده باشد. بيهوده است و اين سخن را به تجربه مي گويم. شايد بيش از ربع قرن مي گذرد از آن تاريخ كه در گفت وگو با يك ژورناليست در نمايشگاه كتاب فرانكفورت به صراحت گفتم مشكلي كه اكنون ما و منطقه حياتي ما به آن دچار هستيم، فقط مشكل ما نخواهد بود بلكه مشكل شما، يعني مشكل ديگر مردمان و كشورهاي دنيا نيز خواهد شد، خواهد بود. در آن روز شايد آن بانوي جوان كمي تعجب كرد و درنيافت كه من از چه موضوعي حرف مي زنم. اما اگر امروز باشد و اميدوارم كه باشد و به بحران انساني كه دامن اروپا را گرفته است توجه كند، چه بسا آن گفت وگويش با مرا به ياد بياورد.

بديهي است كه من پيشگو نيستم، اما سير وقايع را تشخيص توانستم داد. آري... از قلب فاجعه جاري در بين النهرين و غرب آسيا، نكبت زدگي لبريز شده است. جنگ هاي گنگ ويرانگر، براي هميشه نمي تواند كمون خود ناديده و بي عارضه بماند. جامعه جنگ زده، آن هم از نوع جنگي گنگ در عين صراحت، تحمل نامحدود ندارد. هر كه از خود مي پرسد سرانجام چه؟ بايد راهي جست و اين امواج انساني بخش هايي از طبقات متوسط جوامع خودشان هستند كه هزينه اي براي مهاجرت داشته اند! توده هاي ناچار هنوز در بيابان ها يله هستند و احتمال جاكن شدن ايشان كم نيست. و اگر چنان آهنگي آغاز شود اين نخستين اكسدوس هزاره سوم تكميل خواهد شد. در گرماگرم چنين بحراني جوانمردي دولت- مردماني چون اتريش و آلمان و فرانسه ستودني است، اما اين اقدامات بشردوستانه به هيچ وجه پاسخ اكسدوس بزرگ نيست: پس راه حل نهايي اين است كه با صداهاي بلند گفته شود «آقايان، جنگ ها را پايان دهيد!»

□ روزنامه اعتماد

گزارش خطا