حدیث فولادوند: نقش فوزیه هیجان‌زده‌ام کرد

حدیث فولادوند برای اولین بار نقش کوتاهی را در فیلم «دست‌های آلوده» به کارگردانی سیروس الوند بازی کرد و به این ترتیب اولین حضورش را در سینما سال 1378 اعلام کرد. او که پس از گرایش به هنرهای مختلف از جمله موسیقی و نقاشی، خودش را در بازیگری موفق می‌دید، یک سال بعد از اولین تجربه خود در فیلم سینمایی «مارال» به کارگردانی مهدی صباغ‌زاده هنرنمایی کرد.

به گزارش جام جم سیما ، درخشش فولادوند در تلویزیون با بازی در سریال تلویزیونی «گمگشته» به کارگردانی رامبد جوان آغاز شد که پخش این اثر در ماه رمضان توانست نظر بسیاری از مخاطبان تلویزیون را جلب کند.

وی در مجموعه‌های تلویزیونی همچون «سال‌های خاکستری»، «دیوار شیشه‌ای»، «معصومیت از دست رفته»، «مسافر ری» و «مختارنامه» بازی کرده‌ است.

حال این روزها مخاطبان تلویزیون مشغول تماشای بازی فولادوند در نقش فوزیه، همسر اول محمدرضا شاه در سریال تلویزیونی «معمای شاه» هستند که جمعه شب‌ها از شبکه یک پخش می‌شود. به همین بهانه با او درباره این نقش به گفت‌وگو نشستیم.

خانم فولادوند! شما هم مثل بقیه مردم اطلاعات عمومی درباره فوزیه، همسر اول محمدرضا شاه داشتید، اما بعد از این که قرار شد این نقش را با همه چالش‌هایش به تصویر بکشید، چقدر مطالعه کردید تا با شناخت کافی جلو دوربین حاضر شوید؟

قبل از این که نقش فوزیه در سریال معمای شاه پیشنهاد شود، با مطالعه کتاب‌های تاریخی اطلاعات کلی درباره این شخصیت داشتم . بعد از بستن قرارداد احساس کردم باید درباره این ملکه مصری عرب زبان در دربار تحقیقاتی داشته باشم اما به جز چند دقیقه فیلم، سند تصویری دیگری وجود نداشت برای رسیدن به نقش و ایفای کاراکتر به گونه‌ای واقعی، نیاز به مطالعات فراوان داشتم.

بنابراین سعی کردم در بین منابع تاریخی درباره این شخصیت تحقیق کنم و در کنار خواندن کتاب‌های تاریخی به فیلمنامه سریال هم رجوع کردم. ضمن این‌که با آقای ورزی کارگردان هم خیلی صحبت کردم. در کل برایم خیلی جذاب و هیجان‌انگیز بود که نقش شاهزاده مصری را در یک اثر تاریخی بازی کنم.

شما به ندرت در تلویزیون بازی می‌کنید، آیا دلیل خاصی دارد؟

راستش علاقه‌مند بودم در تلویزیون بازی کنم، اما ترجیح دادم نقشی را در تلویزیون بازی کنم که برای مخاطبان تلویزیون و خودم جالب باشد. تا این که نقش فوزیه در سریال معمای شاه پیشنهاد شد. بازی در آثار تاریخی خیلی هیجان‌انگیز است، به ویژه این که بازیگر وقتی قرار باشد یک شخصیت واقعی را بازی کند، با چالش‌های بیشتری همراه خواهد بود و همین به شیرینی کار

اضافه می‌کند.

خوشبختانه این اتفاق خوب در سریال تلویزیونی معمای شاه افتاد و کارگردان هم در طول کار مرتب راهنمایی می‌کرد. در مجموع شخصیت فوزیه هم مثل بقیه آدم‌ها خاکستری است. نگاه ورزی منطبق بر حقایق تاریخی بود و نکته‌ای فرای واقعیت در این کار وجود ندارد. این کارگردان تجربیات خوبی در ژانر تاریخی دارد و همین تجربیات به او کمک کرده «معمای شاه» برای مخاطبان دیدنی شود.

قبل از بازی در این سریال، فکر می‌کردید چنین نقشی را در یک اثر بازی کنید؟

راستش نه! هیچ وقت به این موضوع فکر نکرده بودم. من قبل از بازی در سریال معمای شاه در مجموعه‌های تاریخی همچون مسافر ری، مختارنامه و معصومیت از دست رفته بازی کرده بودم، اما در این آثار شخصیت‌هایی که بازی کردم، واقعی نبودند، اما فوزیه در تاریخ معاصر بوده و پارسال هم فوت کرد. گرچه ایفای چنین شخصیت‌هایی کار بازیگر را سخت‌تر می‌کند و مرتب زیر ذره‌بین منتقدان قرار دارد، اما به نظرم شیرین است. خوشحالم پیشنهاد این نقش به من داده شد و امیدوارم از عهده آن برآمده باشم.

در دو قسمتی که از سریال معمای شاه پخش شده، فوزیه دیالوگ زیادی نداشت، آیا تا پایان نقش فوزیه خیلی صحبت نمی‌کند؟

اتفاقا بازی من با سکانس‌های دیالوگ‌دار شروع شد، اما از آنجا که سکانس‌های این سریال پراکنده ضبط شده، شما این طور احساس کردید.

برایتان سخت نبود برخی صحنه‌های این سریال را بدون دیالوگ بازی کنید و فقط با میمیک صورت حس فوزیه را نسبت به نا‌به‌سامانی‌های ایران در آن روزگار و آزارهایی را که مردم می‌دیدند، نشان بدهید؟

صددرصد کار سخت‌تر می‌شود. بازیگر با دیالوگ و صدا بهتر می‌تواند حس شخصیت را به تماشاگران منتقل کند تا این که در سکوت و با میمیک صورت بخواهد احساسات نقش را منتقل کند. در این مواقع تکنیک و تجربه به کمک بازیگر می‌آید. خوشبختانه من هم با توجه به راهنمایی‌ کارگردان حس و حال این شخصیت را درآوردم. امیدوارم بینندگان هم راضی باشند.

چند وقت جلوی دوربین بودید؟

بازی من اسفند سال 93 تمام شد و از زمان کلید خوردن سریال به صورت پراکنده بازی می‌کردم و این طور نبود که مدت طولانی جلوی دوربین باشم.

این پراکنده کاری منجر به این نمی‌شد که حس‌تان برای ایفای این نقش با مشکل روبه‌رو شود؟

نه، چون وقتی گریم می‌شدم، لباس می‌پوشیدم، دیالوگ‌ها را می‌خواندم و با آقای ورزی صحبت می‌کردم، همان حس و حال به من برمی‌گشت و برایم آشنا بود. در واقع چیزی نبود که فراموش کنم.

گریم و لباس در آثار تاریخی چقدر به بازیگر کمک می‌کند تا با شخصیتی که قرار است بازی کند، عجین شود؟

خیلی موثر است. خدا را شاکرم که این اتفاق خوب در سریال معمای شاه افتاد و گریم و لباس کمک کرد تا بیشتر به نقش فوزیه نزدیک شوم. فکر می‌کنم طراحی گریم و لباس مناسب تا حدود 50 درصد بازیگر را به نقشش نزدیک می‌کند.

در تاریخ آمده که فوزیه و شاه با هم فرانسه صحبت می‌کردند، اما شما در این سریال فارسی صحبت می‌کنید. آیا این را کارگردان از شما خواسته بود؟

بله، از روز اول قرار شد شخصیت‌های خارجی، فارسی صحبت کنند تا یکدست شود.

دوست نداشتید فرانسه صحبت می‌کردید تا این شخصیت‌ واقعی‌تر می‌شد؟

راستش بدم نمی‌آمد که فرانسه یاد بگیرم و صحبت کنم، اما زیرنویس هم مشکلات خاص خودش را داشت، به همین دلیل بنا شد همه فارسی صحبت کنیم.

شما هم در کارهای روز بازی کردید و هم تاریخی. برایتان کدام جنس کار جذاب‌تر است؟

بازی در آثار تاریخی در مقایسه با کارهای رئال لذت بیشتری برایم دارد و حس بهتری دریافت می‌کنم.

گزارش خطا