انکار «اخراجی‌ها» توسط «دانشجو» +اسناد

شرق،محمدحسین نجاتی: در روزهایی که دانشگاهیان، با نامه، طومار، درخواست و بیانیه، مشغول بیان آنچه که در هشت‌سال گذشته بر دانشگاه‌ها رفته، هستند، کامران دانشجو، وزیر سابق علوم، اظهارنظر عجیبی کرده است. دانشجو در گفت‌وگو با خبرگزاری «نسیم»، با تاکید بر اینکه «مدعیان اخراج سیاسی دانشجویان مصداق بیاورند» می‌گوید: «هیچ دانشجویی در دوران وزارت بنده به‌خاطر مسایل سیاسی از دانشگاه اخراج نشده است و اگر کسی ادعایی در این زمینه دارد، برای حرف خود مصداق بیاورد.» نکته تعجب‌برانگیز سخنان کامران دانشجو، آنجایی است که بر اساس یافته‌های یک بررسی دانشجویی از سوی تعدادی از دانشجویان «محروم از تحصیل» در حال حاضر حدود یک‌هزار دانشجوی «محروم از تحصیل» یا «ستاره‌دار» وجود دارد که 768نفر از آنان طی هشت‌سال اخیر «ستاره‌دار» و 250نفر دیگر از دانشگاه اخراج شده‌اند. البته این آمار هنوز به تایید هیچ نهاد رسمی‌ای نرسیده است و برخی مسوولان از تعداد بالای این دانشجویان و برخی دیگر از تعداد کم این دانشجویان خبر می‌دهند. دانشجو در این‌باره در پاسخ به سوالی درخصوص دانشجویان «ستاره‌دار» و اینکه گفته می‌شود با روی‌کارآمدن دولت جدید بار دیگر بحث دانشجویان «ستاره‌دار» مطرح شده است و چه تعدادی از این دانشجویان به دانشگاه‌ها برخواهند گشت؟ تصریح کرد: «دانشجویان «ستاره‌دار» یک تاریخ مصرف دارند و تاریخ مصرف آن مربوط به زمان انتخابات است و این به‌عنوان یک ابزار تبلیغاتی است و مصرفش هم به دوره انتخابات برمی‌گردد.»

وزیر علوم دولت دهم ادامه داد: «دانشجوی «ستاره‌دار»شدن یعنی اینکه پرونده‌اش تکمیل نیست. یعنی اینکه دانشجویی که پرونده‌اش بر اساس مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی به دلیل نقص پرونده از ارگان‌های مختلف استعلام می‌شود و این مراجع اگر جواب مثبت بدهند که مشکلی ندارد و اگر جواب مثبتی ندهند باید به‌دنبال تکمیل پرونده‌اش برود.» وی با بیان اینکه «دانشجوی «ستاره‌دار» متعلق به چهار وزیر قبلی است»، گفت: «وزارت علوم همیشه دنبال این بوده است که مشکلات را حل کند و در این بین ممکن است مشکلات عده‌ای حل شود و عده‌ای نیز حل نشود و این مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی است. ما هم زمانی که در وزارت بودیم، هرچقدر که مشکلات دانشجویان بیشتر حل می‌شد خوشحال‌تر می‌شدیم.» دانشجو در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود مشکل دانشجویان ستاره‌دار به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی آنها در دوره‌های گذشته است و با روی‌کارآمدن دولت احمدی‌نژاد سختگیری‌های زیاد‌تری صورت گرفته است، خاطرنشان کرد: «ما هیچ‌وقت دانشجو اخراج نکردیم، اصلا وزارت علوم نمی‌تواند دانشجو اخراج کند. اگر کسی به‌عنوان مساله سیاسی از دانشگاه اخراج شده است، باید مصداقی بیان کند و الا این می‌شود شعار.»

مصداقی برای کامران دانشجو

با این حال روشن‌ترین مصداق برای کامران دانشجو، برای یادآوری «محروم از تحصیل»کردن بخش زیادی از دانشجویان به دلایل سیاسی و سلیقه‌ای، نامه‌هایی است که از سوی دانشگاه‌ها و وزارتخانه تحت مدیریت او برای اخراج دانشجویان صادر شده است. شش مورد از دانشجویان که هرکدام به‌ترتیب از دانشگاه تهران، امیرکبیر، علامه طباطبایی، هیات گزینش سازمان سنجش آموزش کشور و کمیته مرکزی انضباطی وزارت علوم در زمان مدیریت او صادر شده است در تصاویر این گزارش قابل رویت است؛ کسانی که مصادیق اندک از بخش زیادی از دانشجویان محروم از تحصیل و اخراج‌شده از دانشگاه‌ها هستند.

446 دانشجوی اخراج‌شده و محروم از تحصیل در زمان دانشجو

نتایج یک بررسی دانشجویی نشان می‌دهد، از سال 1388 تا سال 1391 بیش از 446 دانشجو محروم از تحصیل یا اخراج شده‌اند که اسامی، نام دانشگاه و شماره دانشجویی همه این دانشجویان در تحریریه «شرق» وجود دارد و می‌تواند مصداق مهمی برای کامران دانشجو باشد. اقدام کامران دانشجو و همکاران در دولت نهم و دهم در رابطه با ستاره‌دارکردن و محروم‌کردن بخش زیادی از دانشجویان از تحصیل در حالی است که محروم‌کردن دانشجویان از حق ادامه تحصیل نقض اصول متعدد قانون اساسی جمهوری اسلامی نظیر بندهای 3، 9 و 14 اصل سوم و اصول 19، 20، 22، 30، 36، 37 و به‌ویژه اصل 23 این قانون است که صراحتا می‌گوید: «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.» علاوه بر مفاد بند 3 اصل سوم و اصل سی‌ام قانون اساسی ایران که دولت را به تسهیل و تعمیم آموزش‌عالی و همچنین گسترش وسایل تحصیلات عالی رایگان برای «عموم ملت» موظف کرده است، مستفاد از بندهای 9 و 14 اصل سوم و نیز اصول 20، 22، 30، 36 و 37 قانون اساسی، دولت ملزم است فارغ از نوع مذهب، مسلک و مرام سیاسی ضمن رفع تبعیضات ناروا، امکانات عادلانه را برای آحاد ملت ایجاد کرده و آنان را از همه حقوق انسانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار کند. همچنین اصل نهم قانون اساسی نیز به‌صراحت بیان می‌دارد: «در جمهوری‌اسلامی‌ایران آزادی و استقلال و وحدت و تمامیت ارضی کشور از یکدیگر تفکیک‌ناپذیرند و حفظ آنها وظیفه دولت و آحاد ملت است... هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور، آزادی‌های مشروع را، هرچند با وضع قوانین و مقررات، سلب کند.»

گزارش خطا