گزینه های ممکن برای موفقیت مذکرات با ایران

پایگاه اطلاع رسانی ˈمیدل ایست آنلاینˈ روز چهارشنبه در گزارشی به تشریح گزینه های ممکن آمریکا برای موفقیت در مذاکرات با ایران و پایان بحران با این کشور پرداخت.

به گزارش ایرنا، به نوشته ˈتام هیستینگزˈ و ˈارین نییملاˈ اساتید رشته ˈحل بحران/Conflict Resolutionˈ در دانشگاه ایالتی ˈپورتلندˈ آمریکا، از چند دهه قبل پیش فرض ایدئولوژی رسمی در سیاست خارجی آمریکا ایفای نقش ˈفرد سخت گیرˈ، استفاده از چماق و مسخره کسانی بوده که هویج پیشنهاد می دادند. شیوه ای که می تواند به بروز جنگی فاجعه بار با ایران منجر شود.

لفاظی های ایران و آمریکا در بعضی موارد راجع به مسائل هسته ای در سه دهه اخیر تغییرات فراوانی را شاهد بوده است؛ اما اخیرا تنش ها تا حدی کاهش یافته است.

تهران توافقی را بر اساس حسن نیت با آژانس بین المللی انرژی اتمی امضا کرد که به ناظران اجازه دسترسی گسترده به تاسیسات هسته ای را می دهد.

همچنین بر اساس گزارش آژانس حسن روحانی، رییس جمهوری ایران در نشانه دیگری از تغییر توسعه توانایی غنی سازی ایران را از زمان روی کار آمدن در ماه اوت (مرداد) متوقف کرده است.

با وجود آنچه همواره در دسترس بوده است؛ روش های مدیریت در تعارض است و تصمیم گیرندگان آمریکایی از این روش ها استفاده نمی کنند.

دولت های آمریکا در توسعه گزینه های احتمالی برای کشورهای متخاصم بسرعت از مطالعات امنیتی جنگ طلبان و روسای ستادهای مشترک ارتش مشاوره می گیرند؛ بنابر این آمریکا از این جنگ وارد درگیری دیگری می شود و تنها گزینه های حمله کردن یا هیچ کاری کردن را می داند که نشان می دهد تصمیم یا بر کشتن یا سردرگمی است.

همانطوری که پیش از این در عراق دهه 1990 دیدیم، تحریم های مشخص بر معصوم ترین و آسیب پذیرترین کودکان و دیگر غیرنظامیان بسیار تاثیر می گذارد. این مساله تا حد زیادی در مورد ایران نیز صادق است.

کارشناسان فعال در زمینه صلح از آغاز درگیری، گزینه های مختلف و جایگزینی را در مورد ایران پیشنهاد داده اند که اطلاعات درست و دهه ها تجربه مدیریت درگیری این گزینه ها را تایید می کند.

این گزینه های جایگزین در دوره های چرخشی تشدید و عدم تشدید کوفتن بر طبل جنگ مورد بی توجهی قرار گرفته اند.

میدل ایست آنلاین ادامه داده است: تدابیر ممکن در مورد دست یافتن به صلح با ایرن شامل موارد زیر است:

* تضمین استفاده نکردن از قدرت نظامی هسته ای بدوی آمریکا علیه ایران: تا زمانی که ایران ها و دولت آنها از حمله پیشگیرانه نظامی آمریکا هراس دارند، انگیزه قوی برای توسعه تسلیحات نظامی وجود دارد و برای رهبران ایران آسان تر خواهد بود تا فداکاری ها شامل ایستادگی در برابر تحریم های فلج کننده را توجیه کنند.

* توقف کمک های نظامی به اسرائیل: حتی اسرائیلی های میانه رو موضع خصمانه نسبت به ایران دارند و ارجاع به گزینه حمله پیشگیرانه را همواره یکی از گزینه ها می دانند. این امر باعث می شود تا ایرانی های میانه رو در وزارت دفاع نظرهای تندروها را بپذیرند و بیشتر ایرانی ها به طور مستمر از اسرائیل و حامی اش یعنی آمریکا متنفر باشند.

توقف کمک نظامی به اسرائیل منطقه را چندین گام به صلح نزدیک تر می کند و باعث می شود تا اسرائیل صادقانه در مورد روابطش به شکل سازنده ای گفت و گو کند و یکی از اهداف مد نظر برای حمله به مواضع آمریکا در منطقه از بین برود.

* معذرت خواهی: اکنون که اسناد محرمانه و اذعان ˈباراک اوباماˈ رییس جمهوری آمریکا رسما نشان داده است سازمان مرکزی جاسوسی این کشور در کودتای سال 1332 علیه محمد مصدق نخست وزیر سابق ایران دست داشته اند؛ معذرت خواهی رسمی باید در این زمینه صورت بگیرد. یک معذرت خواهی ساده بدون توجیه و شرح حوادث یا ابهام گویی بهترین است.

ارائه شرح بعضی از تسلیحات هسته ای آمریکا؛ بیان این خواسته که ایران نیات هسته ای خود را متوقف کند؛ لزوم خلع 200 کلاهک هسته ای آمریکا را به ذهن متبادر می کند در شرایطی که هر دو کشور تحت نظارت های آژانس باشند. باید با ایران مانند یک کشور واقعی رفتار کرد و نه بازیگری جزیی که می توان مطالباتی را از آن داشت که خود ما به این مطالبات پایبند نیستیم.

* گشایش سفارتخانه ها: ایران و آمریکا باید یکدیگر را به گشایش سفارتخانه ها با تضمین حفظ امنیت و سلامت کارکنان آنها دعوت کنند که وثیقه هایی معتبر برای این تضامین وجود داشته باشد.

طرح اوباما در سال 2010 برای ایجاد سفارتخانه مجازی اقدامی خوب اما ناکافی است، زمان برای پیشرفت از این مرحله و رابطه ای دوسویه فرا رسیده است.

بازتعریف روابط ایران و آمریکا در چارچوب همکاری های علمی و مسالمت آمیز؛ اعتبار و مشروعیت داخلی ایران بشدت به توسعه توانایی های هسته ای وابسته است. سیاست هسته ای ایران به عنوان نقطه قوتی برای انسجام داخلی باشد. بازتعریف روابط ایران و آمریکا به شکل یک همکاری علمی و بهداشتی مسالمت آمیز، تاکید بر کمک ها و همکاری های گذشته آمریکا با ایران مفید است.

به این شکل می توان نماد قدرت و مظهر وحدتی به حسن روحانی داد که با کاهش اتکا به سیاست هسته ای برای مشروعیت داخلی بیشتر بر تاریخ ایران و هویت جمعی از طریق دنبال کردن فناوری های مسالمت آمیز مهندسی، علمی، دارویی و ریاضی تاکید دارد.

ادامه مذاکرات شامل این همکاری های مسالمت آمیز به عنوان نقاط قوت اضافی، پیشنهاد در نظر گرفتن کشور سومی که در مورد تحریم های ایران معافیت داشته باشد و بتواند عملیات مالی مربوط به خرید و فروش دارو و تجهیزات پزشکی را تسهیل کند، همچنین تخصیص موسسات مالی ایرانی و آمریکایی به عنوان راه های باز برای عملیات مالی داد و ستدهای کالاهای انساندوستانه.

ایران در عوض باید اجازه بازدیدهای مستمر از تاسیسات غنی سازی پزشکی اش را بدهد. بیشتر موارد یادشده را نمی توان اقدامات آغازین در حل درگیری با ایران نامید، اوباما هرگز نمی تواند هیچ یک از آنها را در ابتدا در دستور کار خود قرار دهد. زیرا اقلیت کنگره او را فردی ترسو می نامند.

جنگ طلبان کنگره بشدت عصبانی می شوند و صلح طلبان نیز از تحقیر شدید می ترسند. اما اگر این دوستداران صلح بیشتر از اینکه اجازه حمله به ایران بدهند از جنگ طلبان در واشنگتن هراس داشته باشند، مردم دنیا در جهانی زشت تر زندگی می کنند که تعداد تسلیحات هسته ای در آن از انسان ها بیشتر است.

لازم نیست برای اینکه بدانیم مذاکرات مفید هم به چماق و هم به هویج نیاز دارد، تحلیلی جامع بنویسیم؛ اما مدیریت سازنده درگیری ها شیوه جدیدی در رئالیسم سیاسی است.

گزارش خطا

X Share

Telegram Google Plus Linkdin

Cloob Facenama

لینک کپی شد

نظر شما

پربازدید ها
پربحث ترین

آخرین اخبار
عکس و فیلم

وکیل طلاق توافقی تهران

دانلود جنگل آسفالت

مجوز نشر دیجیتال

پرطرفدارترین