كنايه "افشين قطبى" به لابى "على دايى" با خدا: من انتخاب شدم، او معرفى شد!

به گزارش  آنا و به نقل از سایت ۲-۴-۴، افشین قطبی که در ۱۳ سالگی ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد در ابتدای مصاحبه خود گفت: «من خیلی خوش شانس بودم که از ۳ سالگی با توپ آشنا شدم، من با توپ پلاستیکی در خیابان های تهران بازی می کردم و چون کوچکتر از بقیه بودم باید خیلی تلاش می کردم که نشان دهم از آنها بهتر هستم. پس از آن زندگی در کالیفرنیا مرا با فرهنگ فوتبال آشنا کرد، خانه ما با استادیوم رزبال فقط ۱۵ دقیقه فاصله داشت و خوش شانس بودم که توانستم چهره هایی چون پله، بکن بائر و کرایوف را از نزدیک ببینم. زمانی که در تیم مردان UCLA بازی می کردم مربی تیم زنان آن هم بودم همین باعث شد تا به اهمیت مدیریت و ارتباط پی ببرم و به این ترتیب مربیگری مرا جذب کرد.»

قطبی ادامه داد: «پس از فارغ التحصیلی به مربیگری در کالج روی آوردم، در آن برهه جوانان را به باشگاههای اروپایی می‌فرستادیم که حاصل آن بازیکنانی چون لاندن داناوان بودند. در جام جهانی ۹۸ در کادر مربیگری آمریکا بودم که ایران و آمریکا در یک گروه قرار گرفتند، روز بازی دو تیم روز سختی برای من بود، از طرفی کشورم را دوست داشتم و از طرفی عضو کادر فنی آمریکا بودم بعد از هر گل من نمی‌دانستم شادم یا غمگین، فقط خیره به تماشای بازی نشستم. بعد از جام جهانی تماسی داشتم که مسیر زندگی من را تغییر داد، در آن زمان گاس هیدینک هدایت کره را بر عهده گرفته بود تا این تیم را در جام جهانی هدایت کند و وظیفه من آنالیز حریفان بود و حتی دوست نزدیکم بورا میلوتینوویچ که در آن زمان هدایت چین را بر عهده داشت از من مشاوره می گرفت. من آنالیز تصویری و پیشرفته را در سال ۹۸ و در تیم ملی آمریکا آموزش دیده بودم. پس از چهارمی کره در جام جهانی من یک پیشنهاد از باشگاه سوون بلووینگز دریافت کردم و پس از این تیم به تیم لوس آنجلس گالکسی و آمریکا برگشتم، در این تیم استیو سامپسون سرمربی بود و ما قهرمان شدیم.»

قطبی در ادامه در خصوص حضورش در تیم ملی کره گفت: «پس از جدایی از تیم ملی کره جنوبی در سال ۲۰۰۲ فکر می کردم دیگر هرگز به این تیم برنخواهم گشت اما پس از آنکه دیک اددوکات از من خواست به این تیم بروم قبول کردم چرا که در درجه اول کره را کشور دوم خودم می‌دانم و از طرفی فوتبال کره رویای هر مربی است چون که در این فوتبال بازیکنان برای شما می‌جنگند، پس از استعفای اددوکات از سال ۲۰۰۷ پیم فوربیک هدایت کره را بر عهده گرفت و من شدم مربی اول تیم و مسئولیتم بیشتر شد. هدف ما قهرمانی در جام ملت ها بود اما شکست مقابل عراق در ضربات پنالتی پایان همه چیز بود.»

قطبی در ادامه با اشاره به حضورش در ایران گفت: «در همین اوضاع یک خبرنگار با من تماس گرفت و پرسید علاقه به کار در تیمی ایرانی دارم یا خیر که گقتم هنوز با تیم کره جنوبی قرارداد دارم و باید این موضوع به چند ماه بعد موکول شود که چندی بعد کریم باقری بازیکن سابق چارلتون با من تماس گرفت و از پیشنهاد بزرگترین تیم ایران و آسیا به من گفت، من خیلی هیجان زده شدم آنها سابقه طولانی داشتند و من از زمان کودکی محبوبیت این تیم را به خاطر داشتم، من در فرودگاه مانند قهرمانان وارد تهران شدم، هزاران نفر با گل و پرچم به استقبالم آمدند و اشک‌هایم سرازیر شد. ما در این تیم به طور متوسط ۹۰ هزار تماشاگر داشتیم و موفق شدیم از ۱۱ بازی ۲۵ امتیاز بگیریم اما شرایط زمانی بدتر شد که فیفا به خاطر مشکلات مدیریتی ۶ امتیاز از تیم کم کرد، در هفته پایانی باید به مصاف سپاهان صدرنشین می‌رفتیم که دو امتیاز از ما بیشتر داشت، بازی روز یک‌شنبه و روز کاری بود اما ۱۱۰ هزار نفر به استادیوم آمدند و سر انجام ما با گل دقیقه ۹۶ قهرمان شدیم. در آن لحظه جولفان ویرا که عراق را قهرمان آسیا کرده بود مدام ساعتش را به داور نشان می‌داد تا سوت پایان را بکشد اما دیگر دیر شده بود و ما گل قهرمانی را به تیم او زدیم.»

وی در ادامه این گفتگو افزود: «من پس از این قهرمانی پرسپولیس را ترک کردم چون می‌دانستم اکنون انتظارات خیلی بالا خواهد رفت. پس از آن مدیریت باشگاه تغییر کرد و مدیر جدید وعده داد تا با پول فراوان همه امکانات برای قهرمانی در آسیا را فراهم خواهد کرد، این یک فرصت عالی بود اما من بعد از قهرمانی دشمنان زیادی در ایران پیدا کرده بودم. پس از آن خیلی‌ها خواستند این تیم را قهرمان کنند اما تاکنون پرسپولیس آن قهرمانی را تکرار نکرده است و لقب امپراطور بین طرفداران برای من باقی مانده است.بعد از جدایی از پرسپولیس گفته شد قرار است سرمربی تیم ملی ایران شوم، من با پرسپولیس قهرمان ایران شده بودم، با بسیاری از مربیان کار کرده بودم و از نظر بازیکنان بهترین گزینه بودم، در نظرسنجی هم که صورت گرفته بود ۸۵ درصد مردم خواهان سرمربیگری من در تیم ملی بودند و سر انجام یکی از مسئولان هم نام مرا به عنوان سرمربی تیم ملی ایران اعلام کرد اما دو ساعت بعد اعلام شد که شورای تصمیم گیری علی دایی را به عنوان سرمربی معرفی کرده است و بعدها گفته شد که او با لابی خدا سرمربی شده است.»

قطبی در ادامه به ماجرای حضورش در تیم ملی پرداخت و گفت: «پس از شکست ایران به عربستان و در حالی که فقط سه بازی از مقدماتی جام جهانی باقی مانده بود من جانشین علی دایی شدم اما در نهایت از صعود به جام جهانی بازماندیم. برای جام ملت های ۲۰۱۱ فشار زیادی روی من بود و حواشی زیادی ایجاد شد، من از مطبوعات و مسئولان خواستم فقط برای ۶۰ روز آینده از تیم حمایت کنند تا همه مردم را خوشحال کنیم اما مسائل زیادی ایجاد شد و در نهایت ما در وقت اضافه مغلوب کره شدیم تا با استعفا از تیم ملی و قراردادی سه ساله به شیمیزو اس پالس ژاپن بروم.»

قطبی با توضیحاتی در خصوص فعالیت سه ساله اش در لیگ ژاپن مصاحبه اش را اینگونه به پایان برد: «بدو ورودم به این تیم با زلزله و سونامی ژاپن همراه شد که این موضوع کاملا فوتبال ژاپن و شرایط ما و بازیکنان را تحت شعاع قرار داد. سال گذشته نیز به عنوان دستیار پاتریک کلایورت به تیم ملی کوراسائو رفتم که هیچ کس انتظار موفقیت از این تیم نداشت و اکنون در تیم بوریرام بهترین تیم منطقه هستم، زمانی که با تماس گرفتند درنگ نکردم چرا که این فرصتی برای اثبات خودم است، هدف من در این تیم فقط قهرمانی نیست بلکه بازگشت به لیگ قهرمانان آسیا و تبدیل این تیم به یکی از ۵ تیم برتر آسیا است.»