قلدری سایبری، نوع جدید پهلوان پنبه ها !

قلدری سایبری را توهین و تخریب فردی در گروه های مجازی و شبکه های اجتماعی، پخش شایعات در مورد افراد، محروم کردن فردی از حضور در گروه ها و شبکه های مجازی و تشویق دیگران به عدم توجه به فردی خاص تعریف کرده اند.

نواندیش- سام سکوتی بداغ: آزار و اذیت دیگران و اطرافیان معمولا از دوران مدرسه آغاز می شود و همیشه فرد و یا افرادی بوده اند که به دلیل قد، هیکل و جسارت و عوامل چندی دیگر که البته داشتن هیکلی بزرگتر غالبا اصلی ترین دلیل آن است ، دیگران را مورد آزار و شکنجه جسمی و روحی قرار می دادند و مدیران و كاركنان مدارس بیشترین دردسر خود را برخورد با چنین ناهنجاری هایی می دیدند.

قرنطینه مجازی علاوه بر تاثیرات مخرب بر روان فرد تحریم شده می تواند بر زندگی و شغل افراد هم اثرات زیان باری داشته باشد و به پیوست، جامعه را در دراز مدت دچار خسران و تباهی خواهد کرد که بهتر است امروز با علم به معایب و خطرات رفتار خود شیوه درست برخورد در شبکه های مجازی را فرا بگیریم.

اما قلدری سایبری یک تفاوت بارز با قلدری فیزیکی در جامعه و مدرسه دارد که بسیار حایز اهمیت است و آنان که در محیط های مجازی سرانگشتان قَدَری دارند ، در دوران مدرسه و بر کوی برزن هیکل های ریز و لاغر اندامی داشته اند و در ادبیات روانشناسی در حال جبران نقصان دوران نوجوانی هستند که بیشتر مورد آزار و اذیت بودند تا اینکه قدرت قلدری داشته باشند.

با دقت در رفتارهای این افراد بیشتر آنان مورد تعرض دوستان و همکلاسی های تنومند خود قرار گرفته اند و عامل به دستورات یک همشاگردی زورگو بوده اند و امروز که دیگر برخوردها فیزیکی و حضوری نیست از خجالت خود و دیگران در می آیند، خود را از زیر بار فشار روانی کوچک بودن نجات می دهند و دیگری را به سخره گرفته و یا اهانت می کنند تا جبران روزهای سخت مدرسه را تلافی کرده باشند.

عقده حقارت ( inferiority complex) در این افراد شکل گرفته است و جز با مراجعه به روان پزشک مشکل بتوان آنرا درمان کرد و از میان برداشت و برای حل این مشکل بهترین شیوه همان معاینات بالینی و معالجات تخصصی روان پزشکی است.

البته این مشکل در جامعه ما چندان بزرگ نیست و به دلیل تازگی شبکه های اجتماعی و عدم آموزش این فضا در سطح مدارس شاید کمی طبیعی جلوه کند( اگرچه توهین هتک حرمت هرگز موضوع عادی نیست) تا زمانی که فرهنگ درست استفاده از شبکه های مجازی و ارتباطی شکل بگیرد و دیگر اینکه موضوع مورد اشاره اصلا عمومیت ندارد و چه بسیار افراد بزرگواری که علیرغم داشتن چثه کوچک آن میزان بزرگ هستند که جهانی لب به تحسین باز می کنند و چه بسیار تنومندانی که انسانیت را شرمنده کرده اند !

روی سخن این وجیزه با همان چند مورد استثنایی است که همیشه وجود داشته اند و دارند و هرگز نمي توانند به قاعده پهلو بزنند و امیدواریم بتوانیم در با همفكري و همدلي تدبير كنيم و به درمان آنان همت کنیم و مهمتر آينكه مسئولين بايد فضاي نقد را براي دلسوزان و منتقدين فراهم كنند تا آنان با ادبياتي مناسب مشكلات را به سمع خوانندگان برسانند كه اگر چنان نشود ديگراني غير متخصص با كمي شدت و حدت فضاي جامعه را ملتهب مي كنند و ادبيات شلم شوربا مي شود.

تا بتوانی، ز تلگرام، ای یار عزیز!

دوری کن و در دامن ملت آویز!

انسان مجازیند این نسناسان

پرهیز! ز انسان مجازی، پرهیز!

با پوزش از شاعر به دليل دست بردن در شعر ايشان.

گزارش خطا