دیدار با چند مجسمه‌ که از تهرانی‌ها گله دارند

 کمی بالاتر از ورودی پارک لاله در محوطه بیرونی موزه هنرهای معاصر تهران، مجسمه‌هایی به چشم می‌خورند که توجه‌ها را به خود جلب می‌کنند؛ تندیس‌هایی نفیس که گاه دلتنگ دیدوبازدید عابران و رهگذران هم می‌شوند.

خالقان این مجسمه‌ها چه کسانی هستند، آثاری که سال‌هاست در باغ «موزه هنرهای معاصر» جا خوش کرده‌اند و جلوه متفاوتی به این مکان خاص بخشیده‌اند؛ اما بیشترمان نمی‌دانیم جنسشان چیست و اینکه چقدر دلشان برای چند نگاه خیره و کنجکاو تنگ شده است و شاید چند پرسش دیگر که این گزارش سعی کرده به پاسخ برخی از آن‌ها بپردازد.

به گزارش عرفان سلطان‌محمدی در ایسنا، در این محوطه در مجموع 15 اثر از هنرمندان بزرگ و برجسته ایران و جهان از جمله هنری مور، پرویز تناولی، مارینو مارینی، ادواردو چیلیدا و... به چشم می‌خورد. چهار مجسمه در بخش حیاط مرکزی موزه، در معرض تماشای بازدیدکنندگان خود نمایی می‌کنند، دو اثر برنزی، از «آلبرتو جاکومتی» با عنوان‌های «مرد در حال قدم زدن 1» با ارتفاع 182.5 و «زن ایستاده 1» با ارتفاع 267 سانتی‌متر که در سال 1960 ساخته شده‌اند.

دیگر مجسمه حیاط مرکزی مربوط به «رنه ماگریت» است. این مجسمه در سال 1967 از جنس برنز ساخته شده است. عنوان این اثر «درمانگر» بوده و 160سانتی‌متر نیز ارتفاع دارد.

مجسمه دیگر این حیاط مربوط به «مارینو مارینی» با عنوان «اسب و سوارکار» است. این اثر که 138 سانتی‌متر ارتفاع دارد در سال 1953 از برنز ساخته شده است. در فضای بزرگ باغ، در شمال محوطه موزه هنرهای معاصر که اغلب مجسمه‌هایش از خیابان کارگر نیز قابل مشاهده است، هشت مجسمه زیبا به چشم می‌خورد. «نقش جدی» «ماکس ارنست» با ارتفاع 240 سانتی‌متر و جنس برنز، یکی از این آثار است. این مجسمه در سال 1948ساخته شد و تا سال 1964 در حیاط بانکی در شهر دوسلدورف آلمان قرار داشت. مجسمه‌های «پیکر لمیده دو قطعه‌ای» که در سال70- 1969 ساخته شده است و 422 سانتی‌متر طول و 254 سانتی‌متر ارتفاع دارد، و «پیکر لمیده سه قطعه ای» با ارتفاع 265 سانتی‌متر از جنس برنز که در سال 69-1968 ساخته شده از آثار «هنری اسپنسر مور» است. «گلابی خاردار» «الکساندر کالدر»، هنرمند مجسمه‌ساز آمریکایی، که سال 1964 در ابعاد 400×350×250 سانتی‌متر از جنس فولاد خلق شده‌، دیگر مجسمه این محوطه بزرگ است. در این بخش از موزه دو مجسمه از «کارل اشلامینگر» نیز قرار دارد. این آثار که در سال 1977 خلق شده‌اند از جنس برنز است. دیگر مجسمه این محوطه، مجسمه «تقدیس» اثر «پرویز تناولی» است که سال 1355 خورشیدی در ابعاد 100×227×285سانتی متر از جنس برنز ساخته شده است. مجسمه «زن و مرد کشاورز» «داریوش صنیع‌زاده»، در دورترین نقطه محوطه باغ موزه هنرهای معاصر قرار دارد. جایگاه کنونی این مجسمه در این نقطه از باغ، باز می‌گردد به اتفاقاتی که طی آن پس از انقلاب برایش افتاد و در نتیجه آن، از مقابل وزارت کشاورزی به موزه هنرهای معاصر انتقال یافت. در فاصله بین حیاط شمالی و درب اصلی موزه، در ضلع غربی، دو مجسمه به چشم می‌خورد. یکی از این مجسمه‌ها، مجسمه «ریتم در فضا» با ارتفاع 325 سانتی‌متر اثر «ماکس بیل» است که در سال 1964 با سنگ گرانیت قرمز خلق شده‌است. مجسمه «در ستایش پابلو نرودا» اثر «ادواردو چیلیدا» دیگر مجسمه محیط غربی مجموعه است. این مجسمه در سال 1974 از جنس فولاد با ارتفاع 168 سانتی‌متر ساخته شد.

آخرین مجسمه باغ موزه هنرهای معاصر که درسمت راست در ورودی دیده می‌شود متعلق به «آرنولدو پومودورو» هنرمند مجسمه‌ساز ایتالیایی است. این اثر در طی سال‌های 1967 تا 1975 از جنس برنز با پتینه طلا و با ارتفاع 156 سانتی‌متر ساخته شده است. در پایان باید خاطرنشان ساخت، بی‌تردید اگر چنین تندیس‌هایی در هر شهر دیگری بودند با توجه به اعتبار خالقان و ارزش‌هنری‌شان، این مجسمه‌ها می‌توانستند به مکانی بی بدیل برای جذب گردشگر تبدیل شوند.