يک گزارش و چند برداشت؟

محمدعلي وکيلي

گزارش عملکرد صد روزه دولت تدبير و اميد که سه شنبه شب هفته گذشته توسط دکتر روحاني ارايه گرديد، دستمايه ي برداشت‌هاي متفاوت و متناقضي شده است. واکنش‌ها به ارائه گزارش رياست محترم جمهور در حقيقت تفاوت و موضع گيري در خصوص عملکرد دولت روحاني و رويکرد هايش بود و به عبارتي واکنش‌ها همچنان سياسي و تحت تاثير قطب بندي‌هاي موجود مي‌باشد. در مجموع برداشت‌ها سه گانه بود؛

برداشت اول؛ تحسين برانگيز: گروهي که با عينک موافقين آنرا به نظاره نشستند، موضع تحسين برانگيز،غرور آفرين و اميد بخش نسبت به آن ابراز داشتند.گزارش را دليل ديگري بر حُسن انتخاب شيخ حسن قلمداد کردند و آن را با دو وجه موجب مباهات بر شمردند. وجه شکلي گزارش که مورد توجه علاقمندان قرار داشت عبارت بود:

1) تسلط آقاي روحاني بر آمار و ارقام و تحليل کمي وآماري وضعيت کشور

2) ادب، متانت و نجابت آقاي رئيس جمهور که اين متانت در انتخاب واژه‌ها،کلمات و به کاربردن عبارات نمايان بود.

3-شيوايي و خوش بياني و رساگويي دکتر روحاني مورد توجه بود.

وجه دوم رضايتمندي علاقمندان به محتواي گزارش بر مي‌گرددکه شامل:

الف)توصيف ارثيه باقي مانده از دولت گذشته با ارايه آمارهاي تکان دهنده که عمق فاجعه و تصوير هولناکي از عملکرد دولت نهم و دهم بخصوص در حوزه اقتصاد را به نمايش گذاشت. اين بخش مورد استقبال منتقدين و مخالفين دولت دکتر احمدي نژاد قرار گرفت ودليل بر صحت ادعاهاي خود در هشت سال گذشته قلمداد شد.

ب)رويکرد‌هاي مورد اشاره دکتر روحاني همچنان اميد آفرين و براي بخش‌هايي از جامعه ياد آور خاتمي سالهاي 76 تا 80 بود. او کم شدن سايه سياست بر سر ورزش را مهم ترين دستاوردهاي صد روزه دولتش بر شمرد. آنچنانکه به عقب راندن سايه امنيت بر سر فرهنگ را ديگر دستاورد مهم اين دوره قلمداد کرد و آشتي با هنرمندان، منتقدان، فرهنگيان، دانشجويان و ايرانيان خارج از کشور را ديگر رويکرد دولتش بر شمردکه بر خوشبيني روشنفکران و ارادات گروههاي مرجع و برخي دگرانديشان افزود.

ج)وعده هايش در حوزه اقتصادي به دليل عدد و ارقام همچون کاهش تورم از 40 درصد کنوني به زير 25 درصد تا پايان سال 93 و به صفررساندن نرخ منفي اقتصاد از 8/5 تا پايان همين سال وقول خودکفايي در گندم و ديگر محصولات کشاورزي وجه ديگر اين خوشحالي و خوش بيني عمومي بود و البته نقطه اوج گزارش بحساب مي‌آمد و يادآور آمارهاي آقاي هاشمي رفسنجاني در دوره ي سازندگي بود.

برداشت دوم؛ نفرت انگيز: در نقطه مقابل برداشت اول گروهي اين گزارش را مثال بارز سياه نمايي و آب به آسياب دشمن ريختن قلمداد کردند و آنرا از نظر شکلي به چالش گرفتند چرا که مدعي اند مجريان ناتوان از طرح سؤالات چالشي بودند و سؤالات را دفتر رئيس جمهور تهيه کرده بود از نظر محتوا هم آمار‌هاي ارائه شده را به تشکيک و ترديد گرفتند و براي نقض و ردش از بانک مرکزي و ديگر مسئولان دولت کنوني شاهد و دليل آوردند. اين دسته از منتقدان را در حقيقت مخالفين آقاي روحاني تشکيل مي‌دهند. آنان حاضر نشدند که هيچ حُسني براي گزارش ارايه شده بيان نمايند. تکليف اين گروه البته روشن است و تشکيک و ترديد هايشان نه از سر دلسوزي که بر آمده از دغدغه‌هاي سياسي و جناحي است. بي شک رئيس جمهور هر گونه گزارش مي‌داد مورد مخالفت اين عده قرار مي‌گرفت.

برداشت سوم؛ بيطرفانه: اين برداشت البته به حقيقت نزديکتر است و مورد توجه و استقبال عموم مي‌باشد بر اساس اين برداشت گزارش ارايه شده داراي جوانب بديع،نو و ناظر به واقعيت و در عين حال خالي از کاستي و نقص نيز نبود. مطابق اين برداشت اصل گزارش دليل بر تعهد رئيس جمهور محترم بر وعده هايش مي‌باشد او وعده گزارش صدروزه را داده بود. در پايان صدمين روز عمل شد و از آنجا که اولين گزارش بود بنابراين بايست بخش عمده آن به توصيف وضعيت پيشين و ارثيه تحويل گرفته شده مي‌پرداخت. به طور طبيعي بخش اثباتي گزارش کم بود چرا که صد روز، زمان کافي براي ارايه گزارش اثباتي بحساب نمي‌آيد. با اين حال برخي اشکالات وارد بود: به عنوان مثال نقش مجريان در طول مصاحبه گم بود. برخي حالا ت و عکس العمل‌هاي مجريان تناسبي با اين جلسه نداشت و بيش از آنکه پرسشگر باشند تائيدگر وستايشگري کردند و اين در نظر مخاطب نقص بود و البته متاسفانه اين روش به رويه ي ثابت مجريان تلويزيون درديگر برنامه‌ها تبديل شده است. از سوي ديگر پخش کليپ تبليغاتي در ابتداي مصاحبه فضاي آنرا تبليغاتي کرد و کمي به کارهاي تبليغاتي دولت پيشين شبيه شد. از نظر محتوايي هم توصيف وضعيت ارثيه تحويل گرفته شده بسيار غم انگيز و ياس آور بود ولي دکتر روحاني از تدبير‌ها براي تغيير وضعيت اشاره اي نداشتند. مجموعه فرمايشاتشان اميد آفرين بود بخصوص تسلط دکتر روحاني بر فنون سخنوري، احساس اميد ايجاد مي‌کرد اما شايد کارشناسان را به فکر انداخته که اين همه ويراني و خرابي بناست با کدام معجزه و عصاي موسايي و فوت کوزه گري و صبر ايوبي و تدبير روحاني به سامان برسد. رويکرد‌ها فرح بخش و اميد آفرين بود اما نقشه راه همچنان در ابهام است. گرانيگاه صحبتهاي روحاني مردم بودند مشخص نشد که بناست در حوزه اقتصاد چه تحول معنا داري به نفع مردم رخ دهد. آيا بناست اقتصاد باز سرمايه داري و رقابت آزاد تجاري مبنا قرار گيرد؟ و نقش دولت بناست کجا باشد؟ در برنامه ريزي، نظارت يا تقسيم منابع؟ در حوزه فرهنگ نيز خبراز کوتاه کردن دولت از فرهنگ به چه معناست؟ آيا واقعاً افکار عمومي پايه ي مميزي فيلم،کتاب، و مطبوعات خواهند شد و اگر اين باشد آنگاه تکليف آنارشيست‌ها و خود سرها چه خواهد شد؟ در مجموع گزارش مي‌توانست در فضاي بهتر با تمهيد کار آمد تري ارائه شود ولي تصوير متمايز و متفاوتي از وضعيت کشور ارائه نمود. با اين حال با هنرمندي هر چه تمامتر توانست توصيف گذشته را با تصوير اميدوار کننده اي از آينده تلطيف نمايد و خود را با آمار‌هاي وعده داده شده در مسير آزمون سختي قرار داد و نشان داد که همچنان بر عهد خويش و شعارهايش پاي بند مي‌باشد و با صداي آرام و لحني دوستانه رساترين پيامها را منتقل مي‌کند.

گزارش خطا

X Share

Telegram Google Plus Linkdin

Cloob Facenama

لینک کپی شد

نظر شما

قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.

پربازدید ها
پربحث ترین

مجتبی جباری: چرا احمدی، مجری تلویزیون باید به من زنگ بزند؟ / استقلال هفته بعد برای پرسپولیس مقابل سپاهان بازی می کند؟ (۳۲ نظر)

آخرین اخبار
عکس و فیلم