- جروزالم پست: ترامپ به نتانیاهو گفت ایران میتواند تاسیسات اتمی غیرنظامی خود مانند راکتور بوشهر را حفظ کند / او قولی برای پذیرش مدل لیبی نداد
- قطع برق به تهران رسید / نحوه اطلاع از جدول خاموشی ها
- پاسخ رد هایده به خواستگاری احمدشاه قاجار + عکس
- روزهای قمر در عقرب سال ۱۴۰۴ : آغاز سال نو با نحسی! (جدول)
- راهنمای استفاده از سپینو بانک صادرات برای کارت رفاهی معلمان و فرهنگیان + مراحل
- خواص بی نظیر کلم بروکلی که نمی دانستید
- تقویم کامل سال ۱۴۰۴ همراه با تعطیلات و مناسبتها + زمان سال تحویل و شروع ماه رمضان
- آموزش ثبت نام در سامانه ملی املاک و اسکان + لینک
- روش صحیح فاتحه خواندن و متن آن: برای فاتحه چه سوره ای باید خواند؟
- خواص ماهی شیر جنوب + سه شیوه پخت و طعم دار کردن
ظریف و ظریف ها در این 8 سال کجا بودند؟
ظریف نمادی از مدیرانی است که نادیده گرفته شدند و به نام تزریق جوانی و اصولگرایی از صحنه مدیریت خارج شدند. و اکنون مردم باید حسرت این مساله را بخورند که آیا نمی شد در همان دوره مدیریت «معجزه هزاره» از توان و فکر و تجربه چنین مدیرانی استفاده و این همه هزینه بر کشور تحمیل نکرد؟

نواندیش - امیرمهدی جوانی: پس از گذشت 100 روز از آغاز به کار دولت جدید، جامعه ایران شاهد آرامش در حوزه های سیاسی، سیاست خارجی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است.
بخشی از این موضوع را می توان ناشی از رضایت خاطر و آرامش روانی جامعه در حوزه های مختلف دانست و یقینا بخش دیگری از آن به مدیریت مدیرانی باز می گردد که در 8 سال گذشته به حاشیه رفته و از مدار سیاست، اقتصاد، فرهنگ و... خارج شده بودند.
دکتر ظریف سفیر ایران در سازمان ملل یکی از این مدیران می باشد که با آغاز به کار دولت احمدی نژاد جای خود را به منصوبان دولت جدید داد و در واقع با این تغییر، همانند تغییرات دیگر دولت نهم و دهم، کشور از خدمات افرادی چون او که نظام برای تربیت و پرورش آنها بیش از دو دهه هزینه داده بود، محروم شد.
موضوع این نوشته کوتاه فقط دکتر ظریف نیست که در زمانی کوتاه و پس از چند دور مذاکره توانست یک توافق نامه بر سر برنامه هسته ای ایران با گروه 1+5 به امضا برساند و ضمن حفظ خطوط قرمز نظام، نه تنها مانع تشدید تحریم ها شود بلکه برخی از تحریم ها را معلق یا کاهش دهد. مساله این است که چرا در 8 سال گذشته ظریف ها به حاشیه رفتند و کسی در آن زمان دم بر نیاورد که چرا باید این مدیران کنار بروند و افرادی در وزارت خانه ها و نهادهای مهم دولتی بر سر کار بیایند که به واسطه ضعف عملکردشان، مردم شاهد تغییر چندین باره آنها در وزارت خانه های مهم و حساس در دوره مسوولیت دولت های نهم و دهم باشند؟
ظریف نمادی از مدیرانی است که نادیده گرفته شدند و به نام تزریق جوانی و اصولگرایی از صحنه مدیریت خارج شدند. و اکنون مردم باید حسرت این مساله را بخورند که آیا نمی شد در همان دوره مدیریت «معجزه هزاره» از توان و فکر و تجربه چنین مدیرانی استفاده کرد و این همه هزینه بر کشور تحمیل نمی شد؟
ظریف، زنگنه، نعمت زاده، جهانگیری و... تنها نماد و نمونه هایی هستند که موفقیت های حاصل شده آنها در همین مدت کوتاه 100 روزه جای سوالات زیادی را از دولت قبل و حامیان اصولگرای آن (که در برابر هر ضعف رییس جمهور و کابینه قبل در بیشتر دوره 8 ساله سکوت کردند ولی در مقابل زمانی که دولت جدید عمرش به عدد 100 روز نرسیده، منتقد دولت شده اند) دارد که مهمترین آن این است: ظریف و ظریف ها در این 8 سال کجا بودند؟ و سهم شما از خسارات ناشی از عدم استفاده از این پتانسیل ها چه میزان بوده است؟
لینک کپی شد
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱









نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.