نگاه پدرسالارانه به جوانان را كنار بگذاريم

نام‌گذاري 12 آگوست به عنوان روز جهاني جوان توسط يونسكو، نشان مي‌دهد كه جامعه جهاني توجه ويژه‌اي به بهره‌مندي از توانايي‌ها و پويايي جوانان دارد. مدتي است كه جامعه جهاني دچار مشكلات مختلف اقتصادي و جنگ و خشونت‌هاي خاص در بعضي مناطق و شكل‌گيري گروه‌هاي تروريستي است. به نظر مي‌رسد انتخاب شعار امسال روز جوان هم در همين راستا باشد، در زمينه رفع فقر و حفاظت از محيط زيست، جامعه جوان مي‌تواند با همگرايي و همدلي تلاش كند. جوانان ايراني در سطح جهان مشاركت فعالانه‌اي در عرصه‌هاي مختلف دارند، به خصوص در موضوع محيط زيست كه يكي از زمينه‌هايي است كه جوانان ايراني براي فعاليت در مورد آن تمايل نشان مي‌دهند. اين تمايل و مشاركت در دو جهت صورت مي‌گيرد يكي تشكيل ngo ‌هاي جوانان و دوم فرهنگ‌سازي و آگاه‌سازي در شبكه‌هاي اجتماعي در زمينه فرهنگ زيست محيطي. وجود اين سطح از مشاركت در ايران در مباحث زيست‌محيطي اتفاق ارزنده‌اي است.

از سوي ديگر كشور ما در بحث آسيب‌هاي اجتماعي با چالش‌هاي مختلفي روبه‌رو است. بخش عمده‌اي از اين چالش‌ها جوانان را هدف قرار داده است و راه كنترل و كاهش اين آسيب‌ها هم حضور جامعه فعال و آگاه جوان است كه وقتي مي‌بينند هم نسلان‌شان در معرض آسيب هستند، با مشاركت خود در راستاي رفع اين آسيب‌ها تلاش كنند. در اين مورد هم مي‌بينيم كه در زمينه مشاركت اجتماعي و همچنين فرهنگ‌سازي در شبكه‌هاي اجتماعي در اين موضوع هم تلاش‌هايي صورت مي‌گيرد. اولويت ما هم در همين راستا تعريف شده است و از طرح‌ها و برنامه‌هايي كه براي توانمند‌سازي جوانان مناطق محروم و آسيب‌پذير داشته باشند، حمايت مي‌كنيم. شوراي اجتماعي كشور به‌طور متمركز با همكاري تمامي دستگاه‌ها در جهت كاهش آسيب‌هاي اجتماعي فعاليت مي‌كنند. در همين راستا چند كارگروه تخصصي در شوراي اجتماعي تشكيل شده است. مسووليت تشكيل كارگروه آسيب‌هاي اجتماعي جوانان هم به عهده معاونت ساماندهي امور جوانان گذاشته شده است. به دنبال اين هستيم كه برنامه عملياتي تنظيم كنيم و اقدامات لازم را براي دستگاه‌ها تعريف كنيم. راه‌حل مقابله با آسيب‌هاي اجتماعي در كشور ما توانمندسازي جوانان است. هم كساني كه آسيب ديده‌اند و هم كساني كه در معرض آسيب هستند، بايد توانمندي‌هايي را در زمينه‌هاي آموزشي و فرهنگي و حمايت از فعاليت‌ها و مشاركت‌هاي‌شان در حوزه‌هاي مختلف اقتصادي و سياسي و... كسب كنند. اين امر مانع از آسيب ديدن جوانان خواهد شد. به همين دليل روي افزايش كمي اعضاي  ngo‌هاي جوانان تاكيد داريم. تا بتوانيم تعداد جوانان توانمند را افزايش دهيم. تا همين افراد براي رفع آسيب‌ها در نقاط مختلف اجتماع اقدامات لازم را انجام دهند. هدف ما اين است كه نقش دولت را به حداقل برسانيم تا دولت تنها نقش حمايتي از فعاليت‌ها داشته باشد. تلاش‌مان اين است كه نگاه پدرسالارانه به جوانان نداشته باشيم و كمك كنيم كه آنها در قالب تشكل‌هايي فعاليت كنند و در جهت زندگي نوگرايانه و خلاقانه كه تمام جوامع جوان از آن برخوردارند، گام بردارند تا به تدريج بتوانند جامعه را به سوي توسعه متوازن ببرند. اگر ما اين نگاه پدرسالارانه را كمرنگ كنيم شاهد حضور پر رنگ‌تر جوانان در همه عرصه‌ها خواهيم بود و آنها هم ديگر چشم‌انتظار يك نفر نخواهند بود كه مسائل مختلف‌شان را حل كند. و به سمت فعاليت و پويايي بيشتر خواهند رفت و شرايط را تغيير خواهند داد. در همين راستا ما در نظر داريم مجمع ملي جوانان را تشكيل دهيم كه سازمان متفكر و هوشمند جوانان خواهد بود كه شرايط جوانان و تمامي اقدامات و اتفاقات و سياست‌هاي كشور و تحولات جهاني را در حوزه جوانان رصد مي‌كند و در موقعيت‌هاي اثرگذار مدني و حاكميتي به نمايندگي از جوانان نقش‌آفريني خواهد كرد. به اين شكل ما از يك جامعه جوان توانمند برخوردار خواهيم بود كه مي‌توانند به‌عنوان مديران شايسته و با قابليت‌هاي برجسته كشور را به سمت توسعه پيش ببرند.

*معاون ساماندهي امور جوانان وزارت ورزش و جوانان 

اعتماد