اجلاس سالیانه مجمع عمومی و پرستیژ سیاسی

هر چقدر ایده گفت وگوی تمدنها مورد توجه قرار گرفت و نگاه ها را بسوی ایران جلب نمود سخنان محمود احمدی نژاد در ساختگی خواندن! حادثه تلخ یازده سپتامبر فضا و حس منفی رادر میان برخی دول و ملل نسبت به کشور عزیزمان سبب ساز شد.در اجلاس هفتادویکم نیز درحالی رییس جمهور روحانی سخنرانی خواهد کرد که ایشان با سخنرانی های پیشین خویش از جمله اولین سخنرانی اش پس از ریاست جمهوری در اوایل مهرماه نودو دو ،نگاه های مثبتی را بسمت ایران جلب نمود

نوانديش-اكبر مختارى: اهمیت اجلاس های سیاسی رهبران دول مختلف را کمیت وجودی آنها تعیین نمیکند بلکه میزان قدرت و جایگاه آنها در نظام بین الملل تعیین کننده نهایی خواهد بود.از سال 1945 که با پایان جنگ جهانی دوم سازمان ملل تشکیل شد مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان یکی از شش رکن اصلی تشکیل دهنده آن جلسات متعددی را برگزار کرده است لیکن جلسات مدنظر فاقد کارآمدی لازم بوده اند.درک این نکته بدون آگاهی از کارویژه مجمع عمومی امکان پذیر نمی باشد.از ابتدای شکل گیری سازمان ملل متحد،تمامی کشورهای عضو سازمان ملل ، عضو مجمع عمومی نیز می باشند و در مجمع تمام اعضا از ابرقدرت تا ریز قدرت در نهایت از یک رای برخوردارند هر چند از یک تا پنج نفر از هر کشور اجازه شرکت در جلسات را خواهد داشت.

مجمع عمومی بالاترین تعداد اعضا را در خود جای داده است لیکن بدلیل عدم الزام آور بودن مصوبات مجمع برخلاف شورای امنیت، این رکن مهم مشورتی سازمان ملل فاقد تاثیر گذاری عمیق در تصمیم سازی و سیاستگذاریها می باشد.سال 2016 در حالی هفتادویکمین اجلاس سالانه مجمع عمومی برگزار میشود که تا پیش از آن نتایج استراتژیکی از تصمیمات صورت گرفته توسط دول مختلف در اجلاس سران حاصل نگشته است.مجمع عمومی که جلساتش معمولا غیر از شرایط فوق العاده، بین سپتامبر تا دسامبر برگزار میشود معمولا با حضور سران قدرتهای بزرگ از یک سو و قدرتهای منطقه ای از سوی دیگر در سپتامبر هر سال آغاز و مورد توجه ویژه قرار میگیرد.چرا که در اجلاس سران رهبران کشورهای مختلف به ایراد سخنرانی می پردازند.در این میان ممکنست برای بسیاری این سوال ایحاد گردد که آیا این سخنرانیها از تاثیر گذاری بالایی برخوردارند و اساسا این سخنرانی های مقامات کشورهای مختلف، جایگاه ارزشی اش در چه حدی می باشد؟.

مرور کارویژه مجمع عمومی و تاریخ اجلاس سران از ابتدا تا اجلاس هفتاد ویکم که امسال برگزار میگردد پاسخ مثبتی نسبت به تاثیر کلان آنها نمیدهد.توجه به سخنرانی های مهم مجمع از طولانی ترین سخنرانی تاریخ مجمع در سال 1960 در ابتدای شکل گیری انقلاب کوبا توسط فیدل کاسترو در مجمع که بیش از چهار ساعت طول کشید تا سخنرانی مهم نیکیتا خروشچف رهبر شوروی در این سال و سخنرانی اولین بار یک رهبر فلسطینی در مجمع عمومی توسط یاسر عرفات و مساوی دانستن نژادپرستی و اندیشه صهیونیزم در سال 1974 بیش از آنکه خروجی پایداری را نشان دهد بیشتر نوعی ابراز وجود رهبران کشورهای مختلف را به نمایش می گذارد.

در میان مقامات حاضر ایران در مجمع عمومی سخنان سید محمد خاتمی درشهریور سال 1377 با پیشنهاد نام گذاری سال 2001 بعنوان گفت وگوی تمدنها از جایگاه خاصی برخوردار گشت.این سخنرانی از آن جهت مهم جلوه کرد که در فضای تبلیغات فراگیر علیه ایران ایده و صدای جدیدی را به جهانیان شناساند.هر چقدر ایده گفت وگوی تمدنها مورد توجه قرار گرفت و نگاه ها را بسوی ایران جلب نمود سخنان محمود احمدی نژاد در ساختگی خواندن! حادثه تلخ یازده سپتامبر فضا و حس منفی رادر میان برخی دول و ملل نسبت به کشور عزیزمان سبب ساز شد.در اجلاس هفتادویکم نیز درحالی رییس جمهور روحانی سخنرانی خواهد کرد که ایشان با سخنرانی های پیشین خویش از جمله اولین سخنرانی اش پس از ریاست جمهوری در اوایل مهرماه نودو دو ،نگاه های مثبتی را بسمت ایران جلب نمود.در واقع میتوان ایده جهان عاری از خشونت و افراط گرایی روحانی را بنوعی ادامه ایده گفت وگوی تمدنها خاتمی دانست."

در نهایت باید یادآور ساخت سخنرانی های اجلاس سالیانه سران در مجمع عمومی بیش از آنکه سبب تصمیم سازی کلان شود بیشتر در حوزه پرستیژ سیاسی موثر بوده و خواهد بود و بخش عمده ای از تاثیر حضور در اجلاس سالیانه مجمع عمومی به دیدارهای دوجانبه ای بازمیگردد که در حواشی اجلاس برگزار میگردد همانی که طی سه سال اخیر دولت روحانی از آن بهره بالایی در عرصه سیاست خارجی برده است".

مدرس مدعو دانشگاه

گزارش خطا