همگامى شعار و عمل از سوى ترامپ با انتخاب هاى كابينه

نوانديش - اكبر مختارى: ادبیات سیاسی کاندیداهای نهایی انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده بدون در نظر گرفتن تحقق نسبی بهنگام آنها منطقی جلوه نمی نماید. فرایند طولانی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و مسیر سخت برای رسیدن به کاندیدای نهایی سبب ساز شکل گیری رای مردم در روز انتخابات میگردد.بنابراین کاندیداهای ریاست جمهوری نمیتوانند در نظامی که بنیانگذارانش آن را مبتنی بر اصول دموکراتیک پایه گذاری نمودند سریعا با رسیدن به صندلی قدرت نظر خویش را تغییر دهند.

در انتخابات هشتم نوامبر اگرچه شعارهای پوپولیستی در رسیدن ترامپ به سکوی پرتاب ورود به کاخ سفید نقش مهمی ایفا کرد لیکن صرف پیروزی اولیه فضا را برای آینده پیش رو مساعد نمیسازد بلکه باید بخش مهمی از اعمال سیاسی با مطالبات همراهان و حامیان انتخاباتی همگام باشد تا پشوانه مردمی سیاسی در روند های بعدی نیز حفظ گردد.توجه به شعارهای دونالد ترامپ در کارزار انتخاباتی مبنی بر ضدیت با مهاجرین لاتین تبار و مسلمانان نیز بدون پشتوانه فکری و ایدئولوژیک نبوده است.آنالیز و تحلیل انتخاباتی رای دهندگان و فرایند موفقیت ترامپ بر تاثیر رویکرد ترامپ و مشاورانش در مقصرسازی مهاجران و گروه های نژادی غیر سفید پوست در ایجاد مشکلات در حوزه های اقتصادی و فرهنگی برای مردم آمریکا مهرتایید میزند.در چنین فضایی رییس جمهور آمریکا دست به انتخاب افرادی خواهد زد که به هواداران نشان دهد که او به شعارهای خویش پای بند خواهد ماند.

با توجه به مطلب فوق انتخاب افرادی چون مایکل فلین ژنرال بازنشسته بعنوان مشاورامنیت ملی ومایک پامپئو به عنوان رییس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و سناتورجف سشنز بعنوان وزیردادگستری و دادستان کل که همگی ازنظر سیاسی تندرو و دارای رویکرد منفی نسبت به مهاجران بخصوص مسلمانان و لاتین تبار ها هستند دور از انتظار نبوده و نخواهد بود.تقلیل شخصیت دونالد ترامپ به فردی تاجر و کاسب ساده لوحانه خواهد بود چرا که چنین نگاهی از درک پشتوانه ایدئولوژیک ترامپ و گروه مشاورانش عاجزست.

با وجود حیرت نسبی برخی ناظران سیاسی نسبت به انتخاب های افراد تندرو از سوی ترامپ برای کابینه آینده خویش باید بیان کرد این انتخاب ها چندان دور از انتظار نبوده و پس از آن نیز در مورد افراد پست های دیگر از جمله وزارت خارجه نخواهد بود چراکه دونالد ترامپ در حال پیگیری همان شعارهاییست که در کمپین انتخاباتی خویش بیان کرده است و اگرچه متغیرهای بوروکراتیک حکومتی و سیستمی در دوحوزه سیاست داخلی و خارجی برای تحقق نیات ترامپ محدودیت هایی ایجاد خواهد کرد لیکن این بمعنای نفی کامل سیاست های قدرتمندترین مقام قوی ترین کشورجهان نیست.و همانطور که استراتژی مداخله گرایی ایالات متحده در عرصه سیاست خارجی با تعریف دشمن معنا یافته است در عرصه داخلی نیر ترامپ برای پیشبرد سیاست هایش نیازمند دشمنست تا خود را به اثبات رساند.همانی که مایکل دیبدین در رمان مرداب خویش بخوبی بیان کرده است که بدون دشمن واقعی هیچ دوست واقعی نمیتوان داشت.

گزارش خطا