سوال و تهمت و انواع ادبی آن به روایت رییس فرهنگستان ادب !

به گزارش جمهوريت ، احضار محمود صادقی به دادسرا ، واکنش ها و حواشی توِییتری و اینستاگرامی متعددی به دنبال داشت. مهم ترین این واکنش ها از حیث شاذ بودن و تمثیل  نامتناسب و دور از مصداق، متعلق به دکتر غلامعلی حداد عادل بود که نکاتی چند را به ذهن می آورد:

‎- دکتر حداد عادل در روزگاری نه چندان دور، که رییس جمهور سابق ، سخناني با ادبيات نامتعارف سياسي در باب تهدید غرب  داشت ( آن ممه را لولو برد ) به ایشان تذکری بدين مضمون  داد که بهتر بود به جاي تعبير پيشگفته  از شعر "آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت" استفاده می کرديد. نظر به اینکه ایشان از قریحه ای خوش بر خوردارند – از باب توان بهتر سخن گفتن- و نيز در جایگاه  رفيع و ارزشمند ریاست فرهنگستان زبان و  ادب  فارسي قرار دارند- از حیث لزوم بهتر سخن گفتن- قیاس یک رویکرد سیاسی از جانب یک نماینده مجلس ، با سوالی در باب حرام زادگی و یا حلال زادگی از جانب ايشان بسي کج سلیقگی  به نظر مي رسد و با توجه به اینکه ایشان اندکی قبل نیز در مقام پاسخ به هنرپیشه ای در تلویزیون ، با لغت "حرام لقمگی" وی را  مورد خطاب قرار داده بود ، استمرار" حرام خواني" ها و " حرام انگاري " ها در كلامشان ، جاي پرسش و تذكر دارد.

‎البته دکتر حداد عادل قصد دفاع از ساحت قوه قضاییه را داشتند- که در جای خود امری مورد پسند و مقبول است- اما طرح مجادله ای لفظی در فضای مجازی ، در قبال فرزند یکی از شهدای انفجار حزب جمهوری اسلامی که از زمره شهدای مجلس شوراي اسلامي است ، با تمثیل "فرزند مشروع یا نامشروع" اگر بی انصافی نباشد ، کم لطفی و کج سلیقگی است.

‎دکترحداد عادل در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 (هر چند بسیار دیرهنگام ) از دور رقابت ها کنار کشید و دوستدارانش نیز عنوان "معلم اخلاق" را برایش انتخاب کردند. از معلم اخلاق انتظار بیش از اين است.

‎ هزاران واکنش فوری و البته انتقادی به توئیت دکتر حداد عادل ، می تواند  نوع برداشت و چگونگي مواجهه افکار عمومی با اظهار نظر  ایشان  را برايشان آشكار کند و مشخص نماید که جامعه از شخصیت هایی که از کرسی فرهنگ به عرصه سیاست قدم نهاده اند ، انتظاري بيشتر دارد.

‎امير المومنين (ع) می فرماید: صورت و نمايشگر عقل در آدمي ادب اوست. ادب در انسان همانند درختي است كه ريشه آن عقل است و ثمره آن ادب . با فضيلت ترين نشانه عقل، ادب است و صلاح خرد ،در ادب ديده مي شود. هر چيزي نياز به عقل دارد، ولي عقل نيازمند  ادب است. بهترين قرين و همنشين عقل ادب است. نياز صاحبان عقل به ادب در زندگي همانند احتياج زمين به قطرات باران از آسمان است...

***اخبار آنلاين مرتبط با اين مطلب را در كانال نوانديش دنبال كنيد***