«بقا» درگذشت

حاج علی باقرزاده شاعر پیشکسوت خراسانی بعدازظهر پنجشنبه دار فانی را وداع گفت.

جلیل فخرایی از آشنایان مرحوم باقرزاده با اعلام این خبر به  ایسنا گفت: استاد باقرزاده متخلص به «بقا» بعدازظهر امروز (پنجشنبه) حین صرف ناهار دچار ایست قلبی شد و پس از انتقال به بیمارستان جوادالائمه (ع) مشهد درگذشت.

به گفته او قرار است پیکر این شاعر پیشکسوت، روز شنبه ۲۰ آذر ساعت ۱۰ صبح تشییع و در مقبره‌الشعرای توس به خاک سپرده شود.

به گزارش ایسنا، حاج علی باقرزاده در ۱۱ تیرماه سال ۱۳۰۸ در مشهد متولد شد و پس از فوت پدر با وجود علاقه زیاد به تحصیل مجبور شد برای اداره خانواده ترک تحصیل کند و در همان حجره پدر به کار تجارت چای بپردازد. او در مواقع تعطیلی تجارتخانه یا شب‌ها مدتی را صرف تعلیم زبان انگلیسی در کلاس‌های ایران و انگلیس و مدتی نیز برای آموختن زبان عربی به مهدیه حاجی عابدزاده می رفت.

باقرزاده در سال ۱۳۳۰ ازدواج کرد که حاصل آن دو دختر و سه پسر هستند که همگی دارای تحصیلات عالیه‌اند.

از جمله اساتید و مربیان وی که در بدو جوانی جهت آموختن زبان انگلیسی و عربی و برخی تعلیمات دیگر از حضور آنان بهره‌مند می‌شد، می‌توان به حاج آقا عابدزاده، استاد محمدتقی ادیب نیشابوری، حاج شیخ علی‌اکبر نوغانی و دکتر رسا نام برد.

مرحوم باقرزاده، اوایل انقلاب از طرف استاندار وقت خراسان جهت اداره اتاق بازرگانی و صنایع این استان انتخاب شد و در سال‌های ۵۸ و ۵۹ این مسئولیت را عهده‌دار بود. پس از مدتی دفتر وزارت از او تقاضای عضویت در هیات امنای دانشگاه را کرد که بر این اساس، به عضویت هیات امنا در آمد و در این مدت به تاسیس هیات خیریه خوابگاه‌سازان پرداخت. اولین برنامه این هیات، تاسیس خوابگاهی برای ۵۰۰ دانشجوی دختر بود. همچنین از مایملک خود زمینی هزار متری را جهت ساخت خوابگاهی برای متاهلین اختصاص داد و آن را نیز به کمک پسران خود در قالب ۶۰ آپارتمان به اتمام رساند.

از دیگر کارهای او، ساخت دو مدرسه ابتدایی و راهنمایی در روستای «علاقه» بود. همچنین ساخت دبستان و دبیرستانی به نام همسرش در منطقه ۵ مشهد و وقف کتابخانه ۳۰۰۰ جلدی خود به آستان قدس رضوی در کارنامه او ثبت شده است.

حاج علی باقرزاده به مطالعه علاقه فراوانی داشت و ۵۰ سال را بیشتر از روزی ۲ تا ۳ ساعت مطالعه می‌کرد. او با اساتید و بزرگان زیادی از جمله دکتر یوسفی، دکتر خدیوجم، استاد احمد گلچین معانی و استاد محمدرضا حکیمی مراوده داشت. باقرزاده همچنین با دانشمندان و اساتیدی از جمله امیری فیروزکوهی، مجتبی مینویی، سعید نفیسی، استاد جلال‌الدین همایی، مرحوم جمال‌زاده، دکتر رجایی، دکتر فیاض و شادروان محمود فرخ، معاشرت و مصاحبت داشته‌ است.

از او بیش از ۲۰ مقاله در مجلات و انتشارات مختلف به چاپ رسیده است. همچنین در جلساتی به نام ایران‌شناسی که به همت ایرج افشار تشکیل می‌شد و از خارج و داخل کشور در آن شرکت می‌کردند، سخنرانی‌هایی داشت و مقالاتی ارائه داده بود.

اشعار او در قالب جرایدی مثل یغما، وجید، مشکوه و مجله فرهنگ و آموزش و پرورش و نیز برخی کتب درسی چاپ شده است و برخی از آنها نیز به زبان انگلیسی ترجمه شده است. همچنین چندین کتاب به نام‌های لطیفه‌ها در باب حاضر جوابی‌های شاعران، تراز یزدی در باب زندگی عبدالوهاب تراز، ده مقاله در کتاب سال مشهد، چهل حدیث که ترجمه منظوم چهل حدیث رضوی است که در کتاب سال مشهد چاپ شد، نسیمی از دیار خراسان که گزیده اشعار اوست و در سال ۱۳۶۵ کتاب سال مشهد شده است، یاد مادر شامل برترین آثار اندیشمندان درباره مادر در سال ۱۳۷۲، زلال بقا که دیوان شعر است، سفری به مسکو و سن پترزبورگ به همراهی دکتر رزم‌جو در سال ۱۳۷۹، سیر آفاق در باب سفر به کشورهای آسیا و اروپا و آفریقا و آمریکا و بزم محبت در مدایح و مراثی و کلمات ائمه اطهار (ع) تالیف کرده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز ششم شهریور سال ۹۲ پیامی به مناسبت همایش نکوداشت این شاعر پیشکسوت صادر فرمودند که در بخشی از آن آمده بود: «نکوداشت ادیب و شاعر ارجمند جناب علی باقرزاده (بقا) ادای حق شعر و ادب و پاسداشت حرمت و کرامت انسان والایی است که همواره حرمت و کرامت شعر و شاعری را پاس‌داشته و زبان گویا و طبع روان را جز به راه نیکی و راستی به کار نگرفته است. این دوست دیرین و شفیق، یکی از بازماندگان کم‌شمار مجموعه‌ای از شاعران چیره‌دستی است که در برهه‌ای از زمان، مشهد را کانون شعرِ سرآمد و ممتازِ دوران خود ساخته و زبان شعردوستان و شعرشناسان را به تحسین و تکریم جایگاه ادبی خویش گشوده بودند. قطعه‌های بقا همچون قطعه‌هایی از دیبای رنگین و خوش‌نگار در انبوه غزل و قصیده‌ ممتاز آن دوران مشهد، جلوه‌ای ویژه و چشم و دل‌نواز داشت، با امید که همچنان پایدار و ماندگار باشد.»