- آیت الله نوری همدانی: آغاز برنامه «طرح نور» مبارک است / درباره حجاب به شدت حساس هستیم
- انتظار رئیسی از معلمان
- ۴ پیشنهاد به دولت که میخواهد از خدماتش فیلم و سریال بسازد: از ماجرای آقای صدیقی، تا فساد چای
- کیهان: ما محترمانه حجاب سر زنان می کنیم اما رضا شاه با ضرب و شتم حجابشان را برمی داشت
- این خبر را افرادی که از پیوستن ایران به شانگهای دلخوش بودند چند بار بخوانند!
- ماجرای دستگیری برادرزاده علی شمخانی چیست؟
- اقدام باورنکردنی دولت رئیسی
- از گشت ارشاد و طرح نور در نمایشگاهی که «رئیسی» آن را افتتاح کرد، خبری نیست!
- هشدار به «روحانیت» درباره ماجرای «کاظم صدیقی»
- معین الدین سعیدی: آقای رئیسی صحنه تلخ از دست دادن خشت خشت آلونک پیرزن دشتیاری را دیدهاید؟/معادل ریالی اختلاس چای دبش را صرف زیرساختهای سیستان کنید
اعلام موجودیت «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» همانقدر که اتفاق درخورتوجهی برای فضای سیاسی کشور بود، باعث بهت جامعه ورزش هم شد. یکشنبه عصر پس از معرفی ١٠ عضو مؤسس این جبهه سیاسی اصولگرایان مشخص شد محمود خسرویوفا، رئیس فدراسیون ورزشهای معلولین و جانبازان، یکی از اعضای مؤسس جبهه است. دقایقی بعد، پس از انتشار اسامی حامیان «جبهه انقلاب اسلامی» موضوع ورزشیتر شد؛ هنگامی که نام محمدرضا پولادگر (رئیس فدراسیون تکواندو)، محمدرضا داورزنی (رئیس فدراسیون والیبال) و محمد درخشان (رئیس فدراسیون جودو) در بین ٢١٠ چهرهای که از این جریان سیاسی رقیب دولت حمایت کردند، دیده شد.
اعلام موجودیت «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» همانقدر که اتفاق درخورتوجهی برای فضای سیاسی کشور بود، باعث بهت جامعه ورزش هم شد. یکشنبه عصر پس از معرفی ١٠ عضو مؤسس این جبهه سیاسی اصولگرایان مشخص شد محمود خسرویوفا، رئیس فدراسیون ورزشهای معلولین و جانبازان، یکی از اعضای مؤسس جبهه است. دقایقی بعد، پس از انتشار اسامی حامیان «جبهه انقلاب اسلامی» موضوع ورزشیتر شد؛ هنگامی که نام محمدرضا پولادگر (رئیس فدراسیون تکواندو)، محمدرضا داورزنی (رئیس فدراسیون والیبال) و محمد درخشان (رئیس فدراسیون جودو) در بین ٢١٠ چهرهای که از این جریان سیاسی رقیب دولت حمایت کردند، دیده شد.
ديده شدن اسامی این چهار نفر در بین حامیان و مؤسسان «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» یک شوک برای وزارت ورزش و جوانان محسوب میشود. در دولت تدبیر و امید رؤسای فدراسیونها از فعالیت حزبی منع شدند و حال اینکه چهار رئیس فدراسیونهای مهم در آستانه انتخابات شوراها و ریاستجمهوری اینگونه وارد یک جریان سیاسی، آن هم در صف رقیب دولت شدند، اتفاقی که نمیشود ساده از آن عبور کرد.
در سالهای قبل بارها دیده شده که رؤسای فدراسیونها فعالیت سیاسی هم داشتهاند و مشکلی هم ایجاد نمیکرد. در دولت اصلاحات محسن صفاییفراهانی، رئیس فدراسیون فوتبال، یکی از چهرههای شناختهشده جبهه مشارکت اسلامی بود که به مجلس ششم هم راه یافت. در یک دهه گذشته هم چندین رئیس فدراسیون با قرارگرفتن در فهرست جریانهای اصولگرا وارد مجلس یا شورای شهر شدند. در این موارد همواره مدیران ورزشی فعالیت سیاسی همسو با دولت وقت داشتند اما این بار پدیده بیسابقهای رخ داده است. وزارت ورزش دولت یازدهم از همان شروع کارش تأکید داشت که رؤسای فدراسیونها فعالیت حزبی و جناحی نداشته باشند؛ حتی یک رئیس فدراسیون به دلیل سیاسیکاری برکنار شد. محمود گودرزی اعتقاد داشت جناحیشدن رئیس، در فعالیتهای فدراسیون اثرگذار خواهد بود و حتی این شائبه را به وجود میآورد که رئیس از قدرت خود در ورزش برای اهداف جناحیاش استفاده میکند. از طرفی منع حضور اعضای شورای شهر و نمایندگان مجلس در رأس فدراسیونها بار سیاسی ورزش را از گذشته کمتر کرد. حالا پس از اتفاق یکشنبهشب، همه منتظر واکنش مسعود سلطانیفر، وزیر کنونی ورزش و جواناناند. در این میان مهمترین علامت تعجب پیشرویش محمود خسرویوفاست. سه رئیس دیگری که نامشان در بین حامیان این جبهه اصولگرایان آمده، میتوانند عنوان کنند گرایش سیاسی خود را نشان دادهاند و قصد حضور در انتخابات یا کار جناحی را ندارند. محمود خسرویوفا یک چهره اصولگراست و سابقه عضویت در شورای شهر تهران را دارد و یکی از اعضای مؤسس «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» است. این به معنی فعالیت آشکار سیاسی آن هم در اردوگاههای مخالف دولت است. خسرویوفا که ریاست کمیته ملی پارالمپیک را برعهده دارد، در این مدت همیشه از حمایت دولت حسن روحانی از ورزش بهویژه ورزش پارالمپیکیها تمجید کرده است. او حمایت دولت تدبیر و امید را یکی از عوامل مستقلشدن کمیته پارالمپیک از کمیته المپیک دانست و در این شرایط کسی از او انتظار فعالیت جناحی به این شکل را نداشت. مطمئنا این اقدام خسرویوفا به مذاق وزارت ورزش خوش نخواهد آمد و احتمال واکنش وزارتخانه وجود دارد.
داورزنی: عضو هیچ تشکل سیاسی نمیشوم
داستان سه رئیسی که نامشان در بین حامیان «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» آمده است، متفاوت است. در این روزها نام محمدرضا داورزنی بهعنوان نامزد جدی حضور در پست معاونت قهرمانی وزارت ورزش شنیده میشود. منطقی به نظر نمیرسید فردی که قرار است در دولت حسن روحانی، معاون وزیر شود، در بین حامیان جریان سیاسی رقیب دولت فعلی قرار گیرد. او ضمن تكذيب امضايش دراینباره گفت: «من مدیر اجرائی هستم نه سیاسی به همین دلیل هم عضو هیچ تشکل سیاسی نمیشوم. روحیات و عملکرد من نشان داده که غیرسیاسی هستم. با جریاناتی که علیه دولت فعالیت میکنند، مخالف هستم و هیچ نسبتی با آنها، چه به لحاظ رفتاری و چه به لحاظ فکری، ندارم. انقلابی هستم و انقلابی هم میمانم ولی این به معنای حضور در این تشکل سیاسی نیست». در آنسو رئيس فدراسيون جودو ضمن تأييد امضايش، در اظهار نظري عجيب عنوان كرد كه نميخواهد وارد جريانهاي سياسي شود.
محمد درخشان گفت: «اگر حضورم در اين گروه باعث تضعيف دولت شود يا به معناي مقابله با دولت تلقي شود، يك ثانيه هم در اين گروه نميمانم. اجازه نميدهم نگاه سياسي وارد ورزش شود، مخالفت با دولت را حرام ميدانم». گويا درخشان نميدانسته چه نامهاي را امضا ميكند. پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو هم امضايش را تأييد كرده است. به نظر میرسد پولادگر این امضا را فعالیت جناحی نمیداند و تنها حمایت از جریان سیاسی قلمداد میکند. وزارت ورزش قطعا از این اقدام سه رئيس راضی نیست و باید منتظر صحبتهای وزیر در روزهای آینده بود. احتمال دارد بهزودی این موضوع مطرح شود که مدیران باتجربه ورزش باید انتخاب کنند؛ یا فعالیت جناحی یا مدیریت فدراسیون.
ديده شدن اسامی این چهار نفر در بین حامیان و مؤسسان «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» یک شوک برای وزارت ورزش و جوانان محسوب میشود. در دولت تدبیر و امید رؤسای فدراسیونها از فعالیت حزبی منع شدند و حال اینکه چهار رئیس فدراسیونهای مهم در آستانه انتخابات شوراها و ریاستجمهوری اینگونه وارد یک جریان سیاسی، آن هم در صف رقیب دولت شدند، اتفاقی که نمیشود ساده از آن عبور کرد.
در سالهای قبل بارها دیده شده که رؤسای فدراسیونها فعالیت سیاسی هم داشتهاند و مشکلی هم ایجاد نمیکرد. در دولت اصلاحات محسن صفاییفراهانی، رئیس فدراسیون فوتبال، یکی از چهرههای شناختهشده جبهه مشارکت اسلامی بود که به مجلس ششم هم راه یافت. در یک دهه گذشته هم چندین رئیس فدراسیون با قرارگرفتن در فهرست جریانهای اصولگرا وارد مجلس یا شورای شهر شدند. در این موارد همواره مدیران ورزشی فعالیت سیاسی همسو با دولت وقت داشتند اما این بار پدیده بیسابقهای رخ داده است. وزارت ورزش دولت یازدهم از همان شروع کارش تأکید داشت که رؤسای فدراسیونها فعالیت حزبی و جناحی نداشته باشند؛ حتی یک رئیس فدراسیون به دلیل سیاسیکاری برکنار شد. محمود گودرزی اعتقاد داشت جناحیشدن رئیس، در فعالیتهای فدراسیون اثرگذار خواهد بود و حتی این شائبه را به وجود میآورد که رئیس از قدرت خود در ورزش برای اهداف جناحیاش استفاده میکند. از طرفی منع حضور اعضای شورای شهر و نمایندگان مجلس در رأس فدراسیونها بار سیاسی ورزش را از گذشته کمتر کرد. حالا پس از اتفاق یکشنبهشب، همه منتظر واکنش مسعود سلطانیفر، وزیر کنونی ورزش و جواناناند. در این میان مهمترین علامت تعجب پیشرویش محمود خسرویوفاست. سه رئیس دیگری که نامشان در بین حامیان این جبهه اصولگرایان آمده، میتوانند عنوان کنند گرایش سیاسی خود را نشان دادهاند و قصد حضور در انتخابات یا کار جناحی را ندارند. محمود خسرویوفا یک چهره اصولگراست و سابقه عضویت در شورای شهر تهران را دارد و یکی از اعضای مؤسس «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» است. این به معنی فعالیت آشکار سیاسی آن هم در اردوگاههای مخالف دولت است. خسرویوفا که ریاست کمیته ملی پارالمپیک را برعهده دارد، در این مدت همیشه از حمایت دولت حسن روحانی از ورزش بهویژه ورزش پارالمپیکیها تمجید کرده است. او حمایت دولت تدبیر و امید را یکی از عوامل مستقلشدن کمیته پارالمپیک از کمیته المپیک دانست و در این شرایط کسی از او انتظار فعالیت جناحی به این شکل را نداشت. مطمئنا این اقدام خسرویوفا به مذاق وزارت ورزش خوش نخواهد آمد و احتمال واکنش وزارتخانه وجود دارد.
داورزنی: عضو هیچ تشکل سیاسی نمیشوم
داستان سه رئیسی که نامشان در بین حامیان «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» آمده است، متفاوت است. در این روزها نام محمدرضا داورزنی بهعنوان نامزد جدی حضور در پست معاونت قهرمانی وزارت ورزش شنیده میشود. منطقی به نظر نمیرسید فردی که قرار است در دولت حسن روحانی، معاون وزیر شود، در بین حامیان جریان سیاسی رقیب دولت فعلی قرار گیرد. او ضمن تكذيب امضايش دراینباره گفت: «من مدیر اجرائی هستم نه سیاسی به همین دلیل هم عضو هیچ تشکل سیاسی نمیشوم. روحیات و عملکرد من نشان داده که غیرسیاسی هستم. با جریاناتی که علیه دولت فعالیت میکنند، مخالف هستم و هیچ نسبتی با آنها، چه به لحاظ رفتاری و چه به لحاظ فکری، ندارم. انقلابی هستم و انقلابی هم میمانم ولی این به معنای حضور در این تشکل سیاسی نیست». در آنسو رئيس فدراسيون جودو ضمن تأييد امضايش، در اظهار نظري عجيب عنوان كرد كه نميخواهد وارد جريانهاي سياسي شود.
محمد درخشان گفت: «اگر حضورم در اين گروه باعث تضعيف دولت شود يا به معناي مقابله با دولت تلقي شود، يك ثانيه هم در اين گروه نميمانم. اجازه نميدهم نگاه سياسي وارد ورزش شود، مخالفت با دولت را حرام ميدانم». گويا درخشان نميدانسته چه نامهاي را امضا ميكند. پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو هم امضايش را تأييد كرده است. به نظر میرسد پولادگر این امضا را فعالیت جناحی نمیداند و تنها حمایت از جریان سیاسی قلمداد میکند. وزارت ورزش قطعا از این اقدام سه رئيس راضی نیست و باید منتظر صحبتهای وزیر در روزهای آینده بود. احتمال دارد بهزودی این موضوع مطرح شود که مدیران باتجربه ورزش باید انتخاب کنند؛ یا فعالیت جناحی یا مدیریت فدراسیون.
شرق
لینک کپی شد
نظر شما