مهاجر ستيزى ترامپ و پارادوكس روح آمريكايى

نوانديش- اكبر مختارى: سرکوب ریشه های تبلوردهنده دولت ملت ها بسیار دشوارست.دراین میان شعارهایی قابلیت تحقق بلندمدت را دارا می باشند که با روح ارزشهای سازنده یک ملت در بستر زمانی نسبتا طولانی همخوانی داشته باشند.

کاستی های اهداف سیاسی تنها بهنگام عملیاتی شدن خودرا نمایان میسازند و این کاستی ها در دولتهای بزرگ و قدرتمند هرچه بیشتر و سریعتر خود را نشان خواهد داد.تصمیم اخیر دونالد ترامپ مبنی بر منع ورود اتباع هفت کشور ایران،سودان،سومالی،یمن،عراق،سوریه ولیبی از همان ابتدای اعلام با واکنش های انتقادی جدی مواجه گردیده است واکنش هایی که در آینده نه چندان دور بیشتر نیز خواهد گشت.

دونالد ترامپ بهنگام شعارهای انتخاباتی توانست طبقات سفیدپوست نسبتا فرودست وبدون سواد دانشگاهی آمریکا را ،جذب خویش کند لیکن نگهداشت آنها پس از ورود به کاخ سفید اهمیت بیشتری را دارا خواهد بود.سخن از کشیدن دیوار در مرزمکزیک و آمریکا بخشی از حامیان مردمی ترامپ را دراردوگاه سیاسی وی حفظ خواهد کرد لیکن بشرط آنکه هزینه ای از جیب مردم برای اینکار صرف نگردد وعده ای که بتدریج نقص هایش بیشتر خود را جلوه گر خواهد ساخت.همچنین تصمیم به منع ورود شهروندان هفت کشور روح واندیشه آمریکایی را با چالش روبرو خواهد ساخت چرا که اساس ایالات متحده از ابتدای ورود پیوریتن ها در قرن هفدهم به این کشور تاکنون با استقبال از مهاجرین شکل گرفته است مهاجرینی که کوشیدند از آمریکا شهری درخشان برفراز تپه بسازند.

روح و اندیشه آمریکایی که با مهاجرت،کارزیاد،آزادی اقتصادی و دموکراسی عجین گردیده است را نمی توان با تصمیمات خلق الساعه نابود ساخت. زمانی رونالد ریگان گفت ملت ما ملت مهاجرانست.بنابراین نمیتوان ملتی را به صرف دستیابی حدود نیمی از ارا و به یمن سیستم الکترال کالج از روح خویش تهی ساخت. تصمیم اخیر ترامپ را میتوان بیسابقه قلمداد کرد چرا که حتی پس از حادثه یازده سپتامبر با وجود افزایش فضای امنیتی که بر مبنای آن بخشی از مهاجران غیرقانونی طبق قانون میهن پرستی از ایالات متحده اخراج گشتند شاهد منع کامل ویزا برای اتباع دیگر کشورها بخصوص اتباع کشورهای فوق الذکر نبودیم. درحالیکه در شرایط فعلی دونالد ترامپ نه تنها با مهاجران غیرقانونی سر ستیز دارد بلکه می کوشد این ستیز را به همه شهروندان هفت کشور مدنظر تسری دهد و از ورود اتباع حتی دارای کارت سبز به آمریکا خودداری کند.

تصمیمات ترامپ به تلخی پیش میرود وبتدریج درستی روانکاوی شخصیتی ترامپ از سوی دن مک آدامز استاد برجسته روان شناسی دانشگاه نورث ایسترن بیشتر خود را نشان میدهد چراکه وی شخصیت ترامپ را دعوایی،تهدیدآمیز،کله شق و انفجاری دانسته بود.

درنهایت ترامپ در حال تحقق شعارهای خویشست لیکن این شعارها هرچقدر که با قدرت نیز پیگیری شوند درنهایت فاقد توانایی سرکوب روح آمریکا وآمریکایی خواهند بود روحی که با فرهنگ مهاجرت ومهاجرپذیری عجین گشته است.

گزارش خطا