از کولاک جهانگیری تا جولان روحانی!

دکتر عباس خلجی - جمهوریت :

نتیجه سومین مناظره انتخاباتی را این گونه می توان خلاصه می شود :

جولان روحانی، کولاک جهانگیری، کل گویی منفعلانه رئیسی، وقاحت احمدی نژادی قالیباف، هیاهوی میرسلیم و دفاع منصفانه هاشمی طبا ...

البته ارزیابی دقیق گفتار و کردار نامزدهای ششگانه نکات زیر را روشن کند.

1. روحانی پس از پشت سرنهادن نمایش قدرت سیاسی در گردهمایی حامیانش در شهرهای ارومیه، همدان، کرمانشاه و تهران، آماده بهره گیری از دستاوردهای آن برای غلبه نهایی بر رقیبان بود. بنابراین، مقتدرانه وظیفه آغاز عملیات تهاجمی علیه رقبای اصولگرایش را به هم تیمی خویش جهانگیری سپرد و خود در کمال آرامش گفتار و رفتار رئیسی، قالیباف و میرسلیم را به چالش کشید. به تدریج ادبیات تهاجمی روحانی با کمک جهانگیری اوج گرفت و رئیسی و قالیباف را به گوشه رینگ مناظره راند و مانند محمدعلی کلی مشت های سنگین نقدهای قابل انتظار بیندگان را روانه سر و روی آنان کرد.

روحانی این بار نیز شهامت به خرج داد و بسیاری از خطوط قرمز رسمی را زیر پا نهاد که جز شرایط رقابت انتخاباتی قابل نادیده گرفتن نیست. او با صراحت از کلید واژگان ماندگاری چون واگذاری بی رویه «املاک نجومی» در شهرداری، مفاسد مالی «موسسه اعتباری میزان» قوه قضائیه، مشکلات مالی «بانک قوامین» نیروی انتظامی، مسایل «بانک سرمایه» و معضلات «بانک شهر» شهرداری، «پرونده فساد 12000 میلیاردی»، «ریاکاری قالیباف»، «پرونده سال 1384 قالیباف» و طرح قالیباف برای «لوله کردن دانشجویان»، «زمین خواری بستگان قالیباف در طرقبه»،«سوءاستفاده رئیسی از مقدسات» و تلاش برای «جناحی کردن امام رضا» از طریق «توزیع پارچه سبز و نبات» تبلیغاتی در روستاهای کشور، نقش نهادهای انقلابی و امنیتی در ساماندهی به ستادهای تبلیغاتی رئیسی و سوءاستفاده از بیت المال برای استقبال از رئیسی را برملا کرد.

گرچه این ادبیات صریح و بی سابقه در حافظه رقابت های انتخاباتی ایران به یادگار خواهد ماند. اما کارکرد کوتاه مدت آن انگیزش آرای شناور و رای دهندگان خاکستری به سوی سبد رای روحانی است. به گونه ای که اگر کسی بخواهد تنها بر مبنای نتایج مناظره های سه گانه و به ویژه مناظره سوم به یکی از نامزدهای ششگانه رای دهد، بعید است که قدرت سخنوری، صراحت لهجه، حاضر جوابی، تسلط اطلاعاتی و توانایی سیاسی روحانی در غلبه بر رقیبان انتخاباتی را نادیده بگیرد.

2. جهانگیری بار دیگر زوج مکملی برای روحانی بود و با صراحت و پاسخگویی بی ملاحظه خویش به گونه ای بازی کرد که بخش عمده ای از وقت و انرژی رقبای روحانی صرف دفاع از مواضع خودی در برابر شلیک توپخانه سنگین جهانگیری شد و البته پاسخگویی مستند و مستدل جهانگیری آنان را منفعل ساخت. بنابراین، روحانی فرصت کافی برای اوجگیری و حمله نهایی به رقبا را پیدا کرد.

3. در این مناظره مانند مناظره های پیشین تلاش عمده رئیسی و قالیباف معطوف به تصاحب میراث موهوم احمدی نژاد بود تا شاید سبد رای کذایی وی را به سود خویش مصادره نمایند. اما هیچیک در نیل به این هدف کامیاب نبودند. زیرا از سویی پاتک سریع روحانی به طرح رئیسی مبنی آمادگی برای برگزاری مناظره میان روحانی و رئیسی که نماینده تمام عیار دولت قبل به شمار می رود و از سوی دیگر ناتوانی شخصیتی رئیسی و قالیباف در ایفای نقش احمدی نژاد آنان را در کسب اندک موفقیتی ناکام ساخت و در نهایت آنان را به کوچه بن بست بداخلاقی و طرح اتهامات واهی کشانید.

در این میان، وقاحت ناتمام قالیباف در وارد کردن اتهامات بی شمار مالی و مفاسد اقتصادی به دولت یازدهم و نمایش به اصطلاح اسناد زمین شهرک غرب روحانی و زمین ونک جهانگیری این نکته را بار دیگر عیان ساخت که روح احمدی نژادیسم هنوز در ساختار قدرت سیاسی ایران زنده است و سودای بر تن کردن ردای احمدی نژاد در سر برخی از دولتمردان و سیاستمداران ایرانی وجود دارد. بدین سان می توان گفت که قالیباف از منظر کسب افتخار وقاحت احمدی نژادی بر رئیسی پیشی گرفت.

4. ادامه تغییر رویه سیاسی میرسلیم در مقایسه با استقلال سیاسی و نجابت شخصیتی اش در مناظره نخست آن چنان به ابتذال گرایید که جز رفتاری سبک و نقدهای پرهیاهوی بی مبنا از وی دیده و شنیده نشد. بنابراین، در این مناظره وی آبروی خود و سرمایه تاریخی موتلفه را بر باد فنا داد. یعنی جز «هیاهو برای هیچ» دامنگیر میرسلیم شد.

5. دیدگاه های کارشناسی منصفانه هاشمی طبا ادامه یافت. او گاه با پاسخ ها و نقدهای پر معنای خویش نسبت به انتقادات بی پایه و اساس و سیاه نمایی گسترده رئیسی و قالیباف که نتایج آن در نهایت دامنگیر اصل نظام جمهوری اسلامی می شود، زیرپوستی به کمک دولت یازدهم و روحانی و جهانگیری شتافت.

برچسب ها: دکتر عباس خلجی

گزارش خطا