کابینه ی بدون کاپیتان و بال چپِ چپ پا قابل تصور نیست!

دلیل نپرداختن بسیاری از بزرگان اصلاح طلب به موضوع عدم حضور دکتر جهانگيري در کابینه بعدی، باور نکردن چنین موضوعی از همان آغاز بود که حقیقتا تصور تیم ملی بدون کاپیتان برای بسیاری از مردم و فعالان سیاسی دور از انتظار است و از سرمربی تیم نيز شناخت کافی دارند.

نوانديش -سام سکوتی بداغ: تصور کنید در موقعیتی قرار دارید که قرار است تصمیمی بگیرید که کلیه ایرانیان داخل و خارج از آن متنفع و متضرر توانند شد و اگر کشور شما نقش آفريني های بین المللی هم داشته باشد که خوشبختانه در حال ایجاد فضای بهتر برای ایفای آن هم هستیم، کودک گرسنه ای در شاخ آفريقا هم می تواند منتظر اعلام لیست کابینه ی شما باشد تا ببيند قرار است با وزیر خارجه بر سر میز بنشیند و در مورد قوت ساده ی آن مذاکره كنند یا وزیری بر سر میز مذاکره را عزل شده ببیند!

شیخ حسن روحانی این روزها همین شرایط فوق الذکر را تجربه می کند و برای اتخاذ چنین تصمیمی از جهات مختلفی تحت فشار است که مجموعه ی نیروهای حامی دولت باید تلاش کنند تا جو آرامي حاکم شود و تصمیمات همچون گذشته بر سبیل بررسی های کارشناسی منعقد شوند تا فشارهای دوست و دشمن، موافق و مخالف.

حاشیه ها و شایعاتی که بعضا در رسانه ها به آن پرداخته می شود و یا توییت هایی که نشان از نگرانی برخی از دوستان دارد و یا تلاش جهت کانالیزه کردن یک تفکر یا حتی تحمیل کردن یک فرد بر رئيس جمهور دارد، هیچ کمکی به فضا نخواهد کرد و بازنشر آنها توسط همراهان دولت، کار را سخت تر هم خواهد کرد.

آخرين اخباری که در شبکه های مجازی و بعضا فضای حقیقی پر سر و صدا و سوال بر انگیز شد، موضوع عدم حضور احتمالی دکتر جهانگیری در کابینه بود. این موضوع حتی به خبرگزاری هاي رسمی هم کشیده شد و تکذیب دوستان آقاي جهانگیری نيز موضوع را مختومه نکرد و بنده قصد دارم از زاویه ی دیگری به این بحث بپردازم.

نخست اینکه بسیار بعید است دکتر روحانی یار غار خود را که در کوران تبلیغات انتخاباتی بیشتر از هرکسی گیوه هایش در پاهایش بودند، فراموش کند همانگونه که طعنه ی ایشان به گيوه ور نکشیده ها را مردم فراموش نکرده اند و منتظر از پا در آوردن کامل گیوه های آن دسته هستند.

دوم نظر اینکه دلیل نپرداختن بسیاری از بزرگان اصلاح طلب به موضوع عدم حضور دکتر جهانگيري در کابینه بعدی، باور نکردن چنین موضوعی از همان آغاز بود که حقیقتا تصور تیم ملی بدون کاپیتان برای بسیاری از مردم و فعالان سیاسی دور از انتظار است و از سرمربی تیم نيز شناخت کافی دارند.

تصور عدم حضور ایشان در کابینه همچون تصور بال چپ چپ پای تیم ملی ماست که در نشست های برجام چندین گل سی متری به دروازه حریف زد و متاسفانه برخی ها تنها گل های خورده را دیدند و به تابلو نتیجه هیچ دقتی نکرده اند و نخواهند کرد.

همان بال چپی که امروز حتی عده ای به فکر لژيونر شدنش هم افتاده اند اگرچه خودشان هرگز به فکر تیم ملی ما نیستند و ایشان تیم ملی ما را به هر باشگاه دیگری در جهان ترجیح می دهند.

آقاي دکتر روحانی و آناني که برای کابینه ی ملی ما تصمیم می گیرند خوب به خاطر دارند که در تیم ملی ما هم علی پروین و ناصر حجازی بازی می کردند و هم بيژن ذوالفقار نسب و سردار آزمون توپ می زد و هم کارو حق وردیان و آندرانیک تیموریان. ما کابینه ای به راستی ملی می خواهیم و در بحث حضور بانوان در کابینه، موضوع سهمیه بانوان توهین به جایگاه زنان کشور ماست که در این صورت باید برای ۵۰ درصد کابینه چانه زنی کنند، پس بهتر است در این مورد نگاه فقط و فقط شایسته سالاری باشد و منصفانه نخواهد بود اگر ادعا کنیم در جامعه، زنان توانمندي در حد و اندازه ی وزارت نداشتیم.

امیدوارم کابینه ی دولت دوازدهم به گونه اي آب بسته شود که یار دوازدهم را تا ۱۴۰۰ و پس از آن در کنار خود داشته باشد.

تارهای چنگ را مانیم ما

چونک درسازیم زیر و بم زنیم