چرا منادیان اعتدال برای رأي اعتماد به مجلس معرفی نمی شوند!؟

اعتدال را اگر در معنای روش و منش نمایندگان یک گفتمان بگیریم، جمع بزرگی از اصلاح طلبان به آن باور دارند و تندروی را نه تنها تجویز نمی کنند بلکه عقلای جبهه ی اصلاحات تمام قد در مقابل آن ایستاده اند و همین ایستادگی نيز گفتمان اصلاح طلبی را بارورتر و تنومندتر کرده است.

نوانديش- سام سکوتی بداغ: اعتدال را اگر در معنای روش و منش نمایندگان یک گفتمان بگیریم، جمع بزرگی از اصلاح طلبان به آن باور دارند و تندروی را نه تنها تجویز نمی کنند بلکه عقلای جبهه ی اصلاحات تمام قد در مقابل آن ایستاده اند و همین ایستادگی نيز گفتمان اصلاح طلبی را بارورتر و تنومندتر کرده است.

از خرداد ۷۶ که جریان اصلاح طلبی افق تازه ای را پیش روی فعالان سیاسی باز کرد تا به امروز که نشیب و فرازهای چندی را طی کرده است، هم ۸۴ درس آموز را داشتیم و هم ۹۲ تکرار می کنم را جشن گرفته ایم و هم ۹۶ را که به قول آيت الله هاشمی فقید مردم راه خود را پیدا کرده اند.

از آغاز انقلاب دو جریان چپ و راست در کشور سر برآوردند که خط امامی ها، اصلاح طلبان، دوم خردادی ها و آن سوی طیف راستگرایان، محافظه كاران و اصول گرایان نام های دیگری هستند که بر این جناح های سیاسی حمل می شود.

از خرداد ۹۲ که اصلاح طلبان در یک تصمیم عاقلانه بر سر یک نامزد ائتلاف کردند و تمامی عده ی خود را پشت سر دکتر روحاني بسیج کردند، برخی از فعالان سیاسی که تا آن روز در حزب اعتدال و توسعه کار سیاسی می کردند داعیه دار پیروزی در انتخابات شدند و تلاش می کردند که کابینه ای حزبی ببندند تا ملی. با جمله ی ریاست محترم جمهور که "کابینه ی من فراجناحی خواهد بود" آتش تندروان مدعی اعتدال فروکش کرد و با حداقل وزرا (در حالی که عده ای همچون خرداد ۷۶ علاوه بر کابینه، استانداران استان های مختلف را هم چینش کرده بودند) از تیم اعتدال و توسعه کشور کابینه تدبیر و امید بسته شد.

در اردیبهشت ۹۶ بیشتر ستادهای کشور در اختیار اصلاح طلبان بود و حزب اعتدال و توسعه تلاش می کرد در برخی استان ها و شهرستان ها کرسی های ریاست ستاد را در اختیار بگیرد که به دلیل عدم اقبال مردمی و ضعیف بودن پایگاه این تشکیلات به آنها واگذار نشد که در برخی از مناطق کشور باعث دلخوری هایی نيز شدند و امروز که ریاست محترم جمهور در حال تصمیم گیری برای مردان كابينه هستند، لابی گران بر علیه فراکسیون امید سعی در دخالت و حزبی کردن بیشتر کابینه دكتر حسن روحانی دارند.

اما سوال مهمی که در مورد چینش کابینه مطرح مي باشد اين است كه چرا منتخبین حزب اعتدال و توسعه در موقعیت هایی به کار گرفته شده اند که نیاز به رأي اعتماد از مجلس نداشته باشند؟ آيا این موضوع به تلاش عده ای از آن تیم در عقیم کردن تلاش اصلاح طلبان در مجلس ارتباطی دارد؟ آيا ترس آن دارند که به دلیل پایگاه ضعیف سیاسی در سطح کشور ( آراي کاندیداهاي این حزب در انتخابات ۹۴ در برخی از حوزه ها، کمتر از ده درصد کل آراي ماخوذه در حوزه های انتخابيه بود)، موفق به کسب رأي اعتماد نشوند؟

اين سوال ها و سوالاتی از این دست فراوان هستند و متاسفانه پاسخگویی برای آنها نیست!

ما چو پیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم

گر همه زهرست چون خوردیم ساغر نشکنیم

پیش ما یاقوت یاقوتست و گوهر گوهر است

دأب ما اینست یعنی قدر گوهر نشکنیم

برچسب ها: سام سکوتی بداغ ، سکوتی بداغ

گزارش خطا