چرایی نگرانی "حامیان حسن روحانی" از کابینه پیشنهادی

با ارائه کابینه پیشنهادی نوعی یاس و نگرانی در میان جامعه دیده میشود.بواقع دلیل این نگرانی پرشدت رای دهندگان از کابینه دوم روحانی چیست؟چرا در دور اول کابینه با نقدهای کمتری از سوی حامیان روبرو بود؟و در نهایت پیامد احتمالی انتخاب چنین کابینه ای از سوی او برای شخص وی و حامیان انتخاباتی اش چه خواهد بود؟

نوانديش- اكبر مختارى: در عرصه سیاست،سیاستمدارانی ماندگار و موفق میگردند که از قابلیت عملیاتی ساختن سرمایه اجتماعی خویش برخوردار باشند.و استفاده درست از سرمایه اجتماعی میسر نمی گردد مگر آنکه منتخب مردم از پشتوانه های تئوریک محکم و اعتقاد به دیدگاه های مطرح ساخته برخوردار باشد.

مهم ترین سرمایه اجتماعی کنشگران برجسته سیاسی و دولتمردان در هرکشوری برخورداری از پایگاه رای مردمی و حمایت گروه های تاثیر گذار جامعه از هنرمندان و نخبگان فکری و علمی گرفته تا نخبگان سیاسی و اقتصادی و اجتماعی می باشد.اگرچه سرمایه اجتماعی بسیار گرانبهاست لیکن در صورت کاهش و فرپاشی میتواند سبب ساز افول و گاه سقوط دولتها نیز گردد.

حسن روحانی در بیست ونهم اردیبهشت توانست بالاترین میزان رای ممکن و بالاترین میزان جذب سرمایه اجتماعی را در میان قشرهای مختلف تاثیرگذار جامعه را از آن خود سازد.اگر دولت روحانی در خرداد ماه نودودو در آخرین لحظات و برامده از یک ائتلاف خاص توانست رایی هجده میلیونی را از آن خود کند در بیست ونهم اردیبهشت توانست با حرکتی هدفمندتر در جامعه و ائتلافی منسجم تر و با پشتوانه عملکرد نسبی خوب خود در دور اول به بهترین پیروزی قابل تصور نایل آید.لیکن با ارائه کابینه پیشنهادی نوعی یاس و نگرانی در میان جامعه دیده میشود.بواقع دلیل این نگرانی پرشدت رای دهندگان از کابینه دوم روحانی چیست؟چرا در دور اول کابینه با نقدهای کمتری از سوی حامیان روبرو بود؟و در نهایت پیامد احتمالی انتخاب چنین کابینه ای از سوی او برای شخص وی و حامیان انتخاباتی اش چه خواهد بود؟

نگارنده میکوشد در این مطلب به طور اجمالی پاسخی را به سوالات مهم فوق ارایه دهد.حسن روحانی که در دور اول وارد انتخابات ریاست جمهوری شد مهم ترین دغدغه اش عبور از تحریم های هسته ای و شکل گیری توافق هسته ای بود بنابراین شعارهای دیگر سیاسی و فرهنگی او در ذیل دستیابی به توافق هسته ای قرار گرفت. طوریکه ائتلاف حامی او از اصلاح طلبان تا اصولگرایان معتدل نیز مهم ترین هدف در دولت اول روحانی را رسیدن به توافق هسته ای و عبور از بحران اقتصادی پدید آمده از دولتهای نهم و دهم می دانستند. بنابراین نرمالیزاسیون در دو عرصه سیاست خارجی و سپس اقتصاد در اولویت قرار گرفت.

از سوی دیگر مجلس نهم مجلسی تحت حاکمیت نسبتا کامل اصولگرایان بود و اغماض در انتخاب برخی افراد کابینه فارغ از تفاوت در اولویت ها قابل پذیرش می نمود.در حالیکه در چهار سال دوم ریاست جمهوری چهار عامل مهم می توانست و می تواند شرایط را به بهترین وجهی برای تحقق وعده های روحانی فراهم سازد وعده هایی که بدون کابینه توانمند قابلیت تحقق را نخواهند یافت.

عامل اول مجلس متفاوت و نسبتا همسو با دولت روحانیست.مجلسی که ترکیبی از اصلاح طلبان و اصول گرایان معتدل و مستقلین در آن حضور دارند و انتخاب وزیران همسو با مطالبات مردم در آن با استقبال روبرو میشود.مجلسی که برای اولین بار پس از انقلاب از حضور وزیری زن در کابینه نه تنها حمایت بلکه به نفع انتخاب آن بیانیه صادر می کند.

عامل دوم تفاوت در دولت روحانی نسبت به دوره اول به نتیجه رسیدن مهم ترین اولویت دولت روحانی یعنی برجام است. برجام تحقق یافته است اگرچه با چالشهای جدی از سوی آمریکا روبروست.

عامل سوم کنترل تورم و عبور از بحران اقتصادی سالهای نودویک و نودودو است.در شرایط فعلی دغدغه دولت دیگر صرفا کنترل تورم نیست بلکه یک گام جدی به پیش برداشته شده است و دولت روحانی برای ایجاد رونق می کوشد.و این عبور از بحران میتواند فضا را برای ورود به برخی مسایل و گره های سیاسی داخلی باز کند و گشایش هایی را در این زمینه ایجاد کند.

و عامل چهارم وخیلی مهم تفاوت روحانی در دور دوم، نسبت به دور اول در کمپین انتخاباتی بود. به جرات میتوان گفت سخنانی که روحانی در کمپین انتخاباتی بخصوص در سفرهای دومینوگونه خویش از همدان تا ارومیه و از ارومیه تا لرستان و سپس تبریز و مشهد بیان کرد به ندرت از برخی اصلاح طلبان پیش رو شنیده میشد یا شده بود. و بخش عمده رای خاموش در هفته پایانی کمپین انتخاباتی به حمایت از حسن روحانی پرداختند.کابینه پیشنهادی روحانی درحالی در هفدهم مرداد تقدیم به مجلس شد که فاقد هم پوشانی به خصوص در دو بخش سیاسی و اجتماعی با سخنان روحانی در دو هفته پایانی کارزار انتخاباتی اش دارد.

انتخاب وزیر کشور اصولگرا،عدم انتخاب وزیر زن،کم توجهی به اقلیت های مذهبی و انتخاب مجدد برخی وزرای گیوه ور نکشیده در حمایت از دولت سبب پرسش و نگرانی های جدی در میان حامیان شده است.

پرسش ها و نگرانی هایی که منطقی و معقولند چرا که تحقق مطالبات نیازمند وزرا و معاونینیست که با شعارها و مطالبات بیان شده همسو باشند.چیزی که در مورد برخی وزرای پیشنهادی عکس آنها دیده میشود.در نهایت باید یاداور ساخت روحانی کابینه خویش را به حق خویش انتخاب کرده است لیکن نباید فراموش کرد که هر ضعف و اشتباهی تنها گریبان شخص روحانی را نخواهد گرفت بلکه آینده تمام جریان های سیاسی حامی دولت را با مشکل روبرو خواهد ساخت

مشکلی که ممکنست سبب ساز یاس و ناامیدی شود همانی که مهمترین بستر برای برخاستن دوباره پوپولیستی دیگر به مقام ریاست جمهوریست!

گزارش خطا