آنچه که باید از "قیام حسین(ع)" بیاموزیم

من از خودم و شما سؤال می‌کنم ما از روز عاشورا چه بهره ای برده‌ایم؟ چه سودی به دست آورده‌ایم؟ چه استفاده‌ای در عرصه عمومی و چه استفاده‌ای در زمینه فردی برده‌ایم؟ اگر استفاده نبرده باشیم و تنها گریه کرده باشیم من به شما خبر می دهم که این کار سودی ندارد؛ ما از کدام دسته هستیم؟ از کسانی که گریه می‌کنند و حسین را می‌کشند؟»

نواندیش، بی شک قیام امام حسین(ع) در تاریخ بشریت مهم ترین کرنش در برابر ظلم و جور بده است و آنچه این اتفاق را برای تمامی آزادی خواهان جهان جنبه قابل احترام بخشیده است نیز همین جنبه های متعالی قیام عاشورا است.

عشق به حسین در دل مردم ما ریشه تاریخی دارد و هر ساله در ماه محرم همه ی مردم در جای جای ایران با هر رنگ و سلیقه ای به ماتم ابی عبدالله می نشینند، اما چقدر خوب است که در کنار این شور حسینی کمی نیز از این گوهر تابناک بشریت درس آزادی و آزادگی بیاموزیم و دشمنان واقعی آن حضرت را بشناسیم.

گریه کردن برای امام حسین(ع) بسیار عالی و قابل ستایش است، اما اگر بتوانیم پیام واقعی این قیام و ارزش های آن را نیز درک کنیم ارج و قربمان چند برابر خواهد بود.

امام موسی صدر در یکی از گفتارهای خود درباره امام حسین(ع) به نکات تامل برانگیزی اشاره می کند و می گوید امام سه گروه دشمن دارد؛ دسته اول آنان که او را کشتند. دسته دوم آنان که تلاش کردند آثار امام را محو کنند؛ قبر امام را ویران کردند و از آمدن زائران جلوگیری کردند و کسانی که در اطراف قبر آن حضرت زندگی می‌کنند را مورد آزار و اذیت قرار دادند. خطر این دسته بیشتر از دسته اول است، ولی نتوانستند کاری از پیش ببرند».

«ولی دسته سوم که خطرناک‌ترین دشمنان آن حضرت هستند، آنانند که کوشیدند اهداف امام حسین(ع) و ابعاد انقلاب حسینی را تحریف کنند و آن را ابزار کسب و درآمد قرار دهند. اینان تلاش کردند بالاترین بُعد حسینی یعنی هدف نهضت حسینی را از بین ببرند.

«روشن است که امام حسین(ع) الان نیست تا کسی او را بکشد، ولی چیزی گرانبهاتر و مهم‌تر از خود امام حسین(ع) در دستان ماست: کرامت امت حسین، مقدسات حسین. اگر ما گریه کنیم ولی در عین حال برای تضعیف اهداف امام حسین(ع) تلاش کنیم؛ اگر گریه کنیم و در صف باطل باشیم؛ اگر گریه کنیم ولی گواهی دروغ بدهیم؛ اگر گریه کنیم ولی به دشمنان کمک کنیم و به اختلاف و تفرقه در جامعه خود دامن بزنیم؛ اگر گریه کنیم ولی گناهانمان بیشتر شود، در این صورت ما گریه می‌کنیم ولی در عین حال حسین را نیز می‌کشیم زیرا تلاش می‌کنیم هدف حسین را از بین ببریم که گرانبهاتر از خود اوست. ان شاء الله که ما از این دسته نیستیم».

گزارش خطا