یادداشت حسین شریعتمداری: به کجا می‌رویم؟!

قصد بی احترامی ندارم ولی بنظر من ایشان طبق معمول سعی دارند اصل موضوع را به انحراف بکشند و در حالیکه صحبتی از مسببین اصلی مشکلات امروز و ابعاد این مشکلات نمیکنند ، مثل همیشه فقط برخی از حاشیه ها را پر رنگ میکنند تا به نتیجه دلخواهشان برسند .
بنظر من بحث اصلی این چیزها نیست که ایشان فرموده اند بلکه بحث بر سر منافع ملی و آینده مملکت و مردم کشور است و این بحث نیاز به بررسی های آماری و علمی و کارهای تحقیقی دارد و نمیشود با فضای تخاصم نگر ایشان با یک سری تصاویر مجازی و بدون سایز و اندازه تحلیلشان کرد . البته عزت ملی هم بخشی از منافع ملی و حائز اهمیت است و باید تا حد ممکن حفظ شود و اتفاقاً اگر از اول در این مورد تدبیر به خرج داده بودیم امروز از این نظر در جایگاه بسیار بهتری قرارداشتیم.
به خودم و همه دوستان توصیه میکنم در این موارد کمی بررسی کنند: 1) خسارات وارده به کشور طی دوره تحریمها بابت کم شدن از درآمدهای حاصل از صادرات 2)خسارات وارده بابت عدم توسعه میادین مشترک با کشورهای عربستان و عراق و قطر و عقب ماندگی از منابع درآمد ناشی از آن طی دوره 8 ساله ( یادآوری میکنم که بخشی از این عقب ماندگی بدلیل تحریم توسط شرکتهای بزرگ نفتی بوده که در همین دوره در کشورهای شریک ایران مشغول فعالیت بودند) 3) خسارات وارده بابت عدم امکان تأمین ملزومات صنایع مادر و مایحتاج ضروری و هزینه های مازاد جهت تأمین از طریق واسطه ها و ... ! 4) آینده اقتصاد کشور و زیانهای آتی در صورت ادامه روند قبلی
به همه اینها خسارات مادی و معنوی ناشی از کند شدن روند توسعه و عقب ماندگی در حوزه های گردشگری صنعت بهداشت وسلامت و دارو و درمان و بسیاری از خسارتهای مستقیم و غیر مستقیم دیگر را هم اضافه کنید. از همه اینها گذشته با پشت تریبونهای رسمی ،قطعنامه ها رو کاغذ باطله خواندن و قرار گرفتن در انزوای بین المللی، عملاً طی این سالها در بسیاری از کشورهای جهان به ایرانی نگاه بدی پیدا شده بطوریکه حتی امروزه پاسپورت ایرانی جزو 10 پاسپورت کم ارزش جهانی رده بندی میشود و این را هم باید نوعی خسارت و آسیب به عزت ملی قلمداد کرد .
همینطور روند شدیداً صعودی مهاجرتها و فرار مغزها و اثرات ملی و بین المللی و اقتصادی آن .
مطابق برخی از برآوردهای اقتصادی که حتی اگر دقیق هم نباشد بعنوان یک تخمین میشود در نظر گرفت ، تنها خسارتهای مستقیم این سیاستها طی این دوره بیش از 400 میلیارد دلار بوده !!
جالب است بدانید کل ارزش افزوده یک نیروگاه اتمی 1000 مگاوات نسبت به مشابه فسیلی آن برای کل دوره عملکرد 30 تا 50 ساله کمتر از 10 میلیارد دلار است!!!! انهم بشرطی که در شرایط عادی جهانی ساخته شده و چندین برابر برایش هزینه و زمان صرف نشده باشد .یعنی همین خسارتی که تا اینجا به اقتصاد کشور وارد شده (صرف نظر از سایر خسارات و تبعات اجتماعی و فرهنگی و سیاسی) معادل ساخت 40 نیروگاه اتمی در کشور و بهره بردای از آنها برای همه طول عمرشان است ! من انتظار دارم که دوستان این اعداد را بررسی کنند و هر جا اشتباه بود کامنت بذارن و اصلاح کنند با منطق و نه شعار و سرهم بندی و بوق و کرنا و احیاناً بهره گیری بی مورد از مقدسات و اعتقادات. اسلام دین تدبیر وتعقل و ایمان است و همه جا توصیه به تفکر و تعقل کرده است.
چگونه ایشان به خودشان اجازه میدهند با ژست عاقل اندر سفیه و بدون احساس شرم به عملکرد این گروه در توافق ژنو اینچنین بی محابا بتازند در حالیکه خود و همفکرانشان کشور را به چنین موقعیتی سوق داده اند ؟ در حالیکه این گروه نهایت تلاش خود را کرد که با کمترین هزینه و آسیب کشور را از شرایط وحشتناک موجود و پیش رو نجات دهد.
البته من اصولاً آقای شریتمداری(و برخی از همکارانشان) را تحلیلگر نمیدانم بلکه ایشان یک تحلیل ساز هستند یعنی برای رسیدن به یک نتیجه مشخص که از اول معلوم است ، در مسند قضاوت و عصمت می نشینند و آسمان و ریسمان را به هم می بافند از کنار بسیاری از ارزشهای اصلی و ضد ارزشهای مهلک چشم بسته میگذرند و برخی از خورده ارزشها را زیر ذره بین به هیاهو می کشند و انقدر هم طی سالها در این زمینه خبره شده اند که ذهنهای نه چندان آزموده را به چالش بکشند که البته به نظر میرسد دوره این ترفندها و شانتاژهای خبری و تحلیلی رو به پایان است و دیگر خریدار چندانی ندارد.