- احتمال حضور ایلان ماسک در مذاکرات هستهای ایران
- استاندار سمنان انتخاب شد: محمد جواد کولیوند کیست!؟
- با این قانون، دختر سردار سلیمانی هم نمی تواند پست بگیرد!
- دادگاه رسیدگی به پرونده چای دبش برگزار شد: اتهامات مقام ارشد دو وزارتخانه دولت رئیسی طرح شد
- 8 نکته درباره سخنان جدید لاریجانی / منتظر " برجام ترامپی " باشیم؟
- نماینده مجلس: بسیجیان بختیاری برای ورود به منزل نتانیاهو و گالانت و بازداشت آنها اعلام آمادگی کردند (ویدئو)
- پس از ۲ سال وقفه در مذاکرات هسته ای؛ ژنو، میزبان هیات های مذاکره کننده ایران و اروپا
- زیدآبادی خطاب به رسایی: عضو تیم مذاکرات بشو تا کسی هم تو را «مای شیخ حمید» صدا بزند!
- اجرای سرود سلام فرمانده توسط جنگ زدگان لبنانی در محفل قرآنی زینبیه دمشق (ویدئو)
- رسایی: فضائلی سخنگوی دفتر رهبری نیست/ قالیباف: صحبتهای او در مورد نقل قول از رهبری مورد تائید است
چرايي سكوت اصولگرايان در مقابل احمدي نژاد
داود حشمتي
در هفتههاي اخير تيم احمدينژاد سروصداي زيادي به راه انداخت، اما عموم اصولگرايان تلاش ميكنند آنها را نبينند. اين بيتوجهي بيعلت نيست و به نوعي استراتژي بلندمدتي است براي مهار لاريجاني و در عين حال اپوزيسيونسازي قابل كنترل از احمدينژاد. به همان نسبت كه احمدينژاد فرياد عدالتخواهي (هرچند بدلي) سر ميدهد، سكوت اصولگرايان به او اين اجازه را ميدهد كه در ميان مردم ديده شود و نمادي از اعتراض تلقي شود. از سوي ديگر حركات اين تيم، خانواده لاريجاني را هدف گرفته است. اصولگرايان (به ويژه آنها كه زير چتر جمنا جمع شدند)، به هيچوجه از اين وضعيت ناخرسند نيستند. سوال اين است: چرا اصولگرايان كه به محض كوچكترين انتقادي به دستگاه قضايي، از صدر تا به ذيل و در تمام تريبونها درباره «فتنه اقتدارشكني» دستگاه قضايي تئوريپردازي ميكردند، امروز ساكت هستند؟ راز اين سكوت در استراتژي بلندمدت آنها نهفته است.
در حوزه اصولگرايان، يك جبهه به سنتيها تعلق دارد كه تلاش ميكنند احمدينژاد را در عين حال كه نميبينند، اما چندان دست به نقد او نزنند. جبهه پايداري بخش ديگري است كه البته جلوتر از بقيه تلاش ميكند هرازگاهي به احمدينژاديهاي در سطوح پايين انتقاد كند. برخي رسانههاي نزديك به آنها در ميان اصولگرايان از بقيه بيشتر به موضوع اين تيم ميپردازند.
اما مهمترين واكنش، به اصولگرايان جمنا مربوط ميشود. آنها رسانههاي زيادي در اختيار دارند. از فارس و تسنيم و مشرق گرفته تا كيهان و صداوسيما در اختيارشان است. اما چرا در مقابل احمدينژاد استراتژي سكوت را در پيش گرفتند؟ آيا نگران «اقتدار» دستگاه قضايي نيستند؟ (آنطور كه قبلا اعلام ميكردند؟)، آيا جوابي براي حرفهاي بقايي و احمدينژاد ندارند و سكوتشان از سر ترس است؟
اگر تصور كنيم آنها از ترسشان سكوت كردند به خطا رفتهايم. همين تيم و رسانههايشان نشان دادند از سال 89 (و بعد از خانهنشيني) تا سال 91 چگونه قادر هستند با افشاگري، احمدينژاد را (با همه ادعايش) زمينگير كنند. تنها دو پرونده اختلاس سه هزار ميلياردي و جنگيري در دولت احمدينژاد آنها را تا سرحد ويراني برد. لذا تجربه مطلوب در برخورد با احمدينژاد را دارند. مساله اينجاست كه نميخواهند با او وارد درگيري شوند و در اقدامي هماهنگ سعي ميكنند احمدينژاد را نبينند. اين كار با يك هدف مشخص انجام ميشود.
اصولگرايان جبهه متحد كه در اين انتخابات زير نام جمنا گردهم آمدند، براي آينده نگران حضور علي لاريجاني هستند. كسي كه در انتخابات 94 و 96 در كنار آنها قرار نگرفت و به نظر ميرسد عزمش براي حضور در انتخابات 1400 جدي است.
با اين نگاه آنها با سكوتشان به احمدينژاد اجازه ميدهند تا لاريجاني را از دور خارج كند و شرايط براي ارايه كانديداي واحد آنها مهيا شود.
احمدينژاد هم نشان داده كه اين بازي را نشناخته و آگاهانه يا ناآگاهانه مشغول بازي در پازلي است كه سرانجامش به سود او نخواهد بود. اصولگرايان به دنبال حذف لاريجاني به دستان احمدينژاد هستند. همان كاري كه پيشتر نيز با هاشمي و ناطق انجام دادند.
اعتماد
لینک کپی شد
نظر شما
قابل توجه کاربران و همراهان عزیز: لطفا برای سرعت در انتشار نظرات، از به کار بردن کلمات و تعابیر توهین آمیز پرهیز کنید.