نکاتی در خصوص کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت

در سال 2006، بعد از چند دهه کار، "کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت" مورد تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت. این کنوانسیون که دارای 50 ماده است، در سال 2008 لازم الاجرا و تبدیل به نخستین کنوانسیون جامع حقوق بشر در قرن 21 شد. کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت دارای یک پروتکل الحاقی نیز هست که هم زمان با خود معاهده لازم الاجرا شده است. پروتکل الحاقی در خصوص رسیدگی به شکایات افراد در مورد اجرای این معاهده است.

175کشور دنیا به این معاهده و 91 کشور به پروتکل اختیاری آن پیوسته‌اند.

12 کشور از جمله ایالات متحده آمریکا علیرغم امضای معاهده، هنوز مراحل داخلی تصویب معاهده را طی نکرده‌اند.

جمهوری اسلامی ایران در سال 2009 به این کنوانسیون پیوسته‌است. ایران در خصوص پروتکل اختیاری اقدامی انجام‌نداده‌است.

کمیته حقوق افراد دارای معلولیت نهاد ناظر بر این معاهده با 18 کارشناس است که گزارش اعضا درخصوص اجرای معاهده را بررسی می‌نماید. هر کشور در فاصله دوسال از زمان تصویب معاهده باید به کمیته گزارش دهد و پس از آن، دوره گزارش‌دهی چهار ساله خواهد بود. کمیته پس از بررسی گزارش، پیشنهادات و توصیه‌هایی را در مورد آن به کشور ارسال‌کننده ارائه می‌دهد.

منبع: كانال مطالعات حقوق بشر

گزارش خطا