ببخشيد كه "مصدق" كانديدا شده بود و به روحاني راي داديم

در هفته گذشته انتشار جزييات بودجه سال ۹۷ از جمله موضوعاتي بود كه در فضاي مجازي و خصوصا شبكه اجتماعي توييتر با انتقادهاي بسياري از سوي كاربران مواجه شد. كاربران بسياري با هشتگ پشيمان- نيستم و پشيمانم در مورد تاثيرات راي به روحاني مطالبي را منتشر كردند.

در ادامه به توييت‌هاي تعدادي از كاربران اشاره مي‌كنيم كه بازتاب‌دهنده بخشي از آنچه در فضاي مجازي مي‌گذرد، باشيم:

علي كريمي (فوتباليست):

شمايي كه داري خوشحالي مي‌كني از پشيموني ما، اولا ما انقدر شجاعتش رو داريم كه اگه اشتباهي كرده باشيم، عذرخواهي كنيم، شما چي؟؟؟؟؟؟؟ هموني كه سنگش رو به سينه مي‌زديد، الان درست نقش اره رو داره براتون بازي مي‌كنه، صداتون در نمياد!!؟؟حالشو ببرين! (پست اينستاگرام)

باران كوثري (بازيگر):

من با صراحت به دولتي كه به آن راي دادم، «نقد مي‌كنم» و اين به معناي «پشيماني» از راي‌ام نيست. من مطالباتم را تكرار مي‌كنم. (پست اينستاگرام)

صالح تسبيحي:

‏رسم ناخوشايندي ست كه هر موضوعي تقليل پيدا مي‌كند به بحث‌هاي انتخاباتي. راي دادن مي‌تواند انگيزه‌هاي متعددي داشته باشد و نافي نقد و مطالبه نيست. راي دادن به معني كارگزاري دولت نيست. چندان كه خودداري از راي دادن، مبارزه به حساب نمي‌آيد.

اسدالله امرايي (مترجم و روزنامه‌نگار):

‏من راي داده‌ام چون نمي‌خواستم در هزاره سوم معجزه ديگري اتفاق بيفتد، دست‌كم در اين جغرافيا؛ جاي ديگر البته اتفاق افتاده اسمش هم ترامپ است. كاستي‌ها را مي‌دانم و مي‌بينم و حد و حدود اختيارات فرد منتخب را هم مي‌دانم. پشيمان نيستم، حتي اگر به وعده‌هايي كه داده‌اند نتوانند عمل كنند.

سهند ايرانمهر:

‏اگر فردوسي روحيه اين پشيمون‌ها رو داشت -كه فكر مي‌كنن رفرميست‌هاي اروپا چند قرن شربت زعفرون خوردن تا اروپا به اينجا رسيد- به جاي حماسه‌اي كه فرهنگ و زبان يه ملت شكست‌خورده رو از خاكستر شكست احيا كرد، شاهنامه محدود بود به روايت رستم فرزندكش و سرداران و شاهان بي‌لياقت مقهور اعراب.

مهدي بابايي (روزنامه‌نگار):

‏ نااميد- نشديم و پشيمان- نيستيم از راي به روحاني ، اگر دلواپسان امروز متوجه انتقادات و مطالبه‌گري ما از دولت او شده‌اند، ما يك ساعت پس از اعلام قطعي پيروزي‌اش گفته بوديم كه منتقدش خواهيم بود. راي‌ آگاهانه و مسوولانه يعني همين.

محسن بيات زنجاني (معلم):

‏وقتي كه بهترين راه براي اصلاح امور از صندوق ‌راي مي‌گذرد و نيز تجربياتي كه همگي‌مان خصوصا در سال‌هاي ۸۴تا۹۲ كسب كرده‌ايم، حتي تصور پشيماني هم به اعتقاد من خطاست. ‏اكر كمي به آن سال‌ها انديشيده و در كنارش رقباي روحاني را نيز به ياد آوريم، اينكه او بهترين انتخاب بوده براي‌مان يقين مي‌شود.

محمد معيني (روزنامه‌نگار):

‏مرحوم بازرگان يه سخنراني داره اسفند۵۷ («يك‌ماه» بعد از انقلاب)؛ ميگه يه عده ميان پيش من ميگن ما انقلاب كرديم، چرا مشكلات حل نشده؟ (!) ‏با اين حساب اينايي كه ميگن ما از راي به روحاني پشيمانيم چون مشكلات حل نشده، «زيادي» عجول محسوب نمي‌شن.

عطا صادقي:

‏انتخابات بعدي هم راي مي‌ديم. مي‌دونيد چرا؟ چون با وجود همه نارضايتي‌هامون، با وجود همه غرزدن‌ها و با وجود همه وعده‌هاي عملي نشده، هنوز منطق‌مون كار مي‌كنه، فرق روحاني و احمدي‌نژاد رو مي‌فهميم و مي‌دونيم راه بهتري وجود نداره. با اين حال دليل نداره نقد و مطالبه‌گري نكنيم.

حامد بيدي:

‏هر وقت حس كردين از راي دادن به روحاني پشيمونيد، بريد كانال‌هاي اصولگراها رو بخونيد. كارنامه موفق روحاني اونجاست!

ساما :

‏من [ساما] اعلام مي‌كنم ذره‌اي از راي دادن به حسن روحاني پشيمان نيستم. ‏من اعلام مي‌كنم به «منجي»، به «كسي كه امام زمان گفته راي بهش بديد»، به «تاييد شده الهي» و به «معصوم» راي ندادم. به يك انسان «خطاكار» با علم به اشتباهات احتمالي‌اش راي دادم. ‏من با اشتباهاتش مخالفت مي‌كنم.

كيوان:

‏من خيلي پشيمونم كه دكتر مصدق كانديدا شده بود ما رفتيم به روحاني راي داديم.

اعتماد

گزارش خطا