خمینی شهر ؛ تاریخ و آثار دیدنی

بسیاری از رویداد های تاریخی شهرستان خمینی شهر متأثر از وقایعی است که در اصفهان به وقوع پیوسته است. با این وجود قدمت تاریخی این منطقه به زمان ساسانیان می رسد، کهن دژ که بر سر راه اصفهان قرار دارد ، گویا پایتخت ساسانیان بوده است. در دوران اسلامی نیز این ناحیه از اهمیت زیادی برخوردار بوده و وجود مسجد جامع بزرگ در کوی خوزان ، شهر بودن آن را در گذشته می رساند. چرا که مسجد جامع از ویژگی های شهری است و روستاها فاقد آن می باشند. در یورش محمد افغان به اصفهان، مردم سده دلیرانه پایداری کرده و شمار زیادی از لشکریان محمود را به اسارت گرفتند.

فاصلۀ شهر (خمینی شهر) تا اصفهان 8 کیلومتر می باشد. شهرستان خمینی شهر در مغرب استان اصفهان قرار گرفته و از سوی شمال به شهرستان برخوار و میمه، از جنوب به شهرستان فلاورجان، از مشرق به شهرستان اصفهان و از مغرب به شهرستان نجف آباد محدود می شود. این شهرستان یکی از خوش آب و هواترین و با صفاترین نواحی استان اصفهان است. خاک آن از رودخانه زاینده رود آبیاری می شود و تمامی نهرهایش پر آب است. علاوه بر آن کاریزهای مهمی نیز دارد که سبب گردیده است سه چهارم خاک این شهرستان باغ های بزرگ میوه و یک چهارم آن کشتزار باشد.

مادی «قمیش» از میان زمین های جنوبی شهرستان می گذرد و چون در محل جدا شدن از رودخانه با چشمه ها پیوند دارد، آب آن هرگز تمام نمی شود.

گونه های میوه و فرآورده های زمینی مانند گندم، جو، خیار، خربزه، حبوبات، تنباکو، در این شهرستان بعمل می آید و بعضی از انواع آن چون خربزۀ بهارۀ کوشک و انگور و گیلاس نصرآباد و گورتان شهرت دارد و نظیر آن در دیگر نقاط یافت نمی شود.

آب و هوای آن معتدل و خشک است. بیشترین درجۀ حرارت در تابستان ها 39 درجه بالای صفر و کمترین آن در زمستان ها 8 درجه زیر صفر می باشد.

از آنجا که خمینی شهر از سه ده به نامهای خوزان، فروشان و ورنوسفادران بوجود آمده بود، به آن (سه ده) می گفتند که بتدریج بر اثر گسترش این دهات و اتصال آن به یکدیگر به همایونشهر و سپس خمینی شهر تغییر نام داد.

صنایع دستی

از جمله صنایع دستی خمینی شهر فرش است که با طرح نایین و اصفهان در منطقه بافته می شود.البته به دلیل نزدیکی این شهرستان به اصفهان نمی توان صنایع دستی مستقلی برای آن قایل شد.

سوغات

باغات به، گیلاس و گلابی خمینی شهر شهرت دیرینه دارد به طوریکه حتی به سفرنامه ها نیز راه یافته است.اکثر گردشگرانی که به خمینی شهر سفر می کنند در صورت مساعد بودن فصل میوه های یاد شده رابه عنوان سوغات تهیه می کنند.

تپه آتشگاه : در 3 کیلومتری جنوب آن تپۀ آتشگاه واقع شده که یکی از آتشکده های ایران پیش از اسلام در روی آن بنا شده و مربوط به دورۀ ساسانیان است و بنا به باور حمزۀ اصفهانی در زمان اردشیر ساخته شده و از آن به نام آتشکدۀ شهر اردشیر در جانب قلعۀ ماربین یا سده یاد می کند.

کهندژ : در کوی خوزان شهر خمینی شهر، دژ دفاعی مهمی بنام کهن دژ وجود داشته که خرابه های آن موجود است و گفته اند که کهن دژ پایتخت پادشاهان کیانی ساسانی بوده است.

ایوان یزدگرد: در سه کیلومتری شمال شهر (خمینی شهر) قرار دارد و چنان که از نامش پیداست قدمت آن به پیش از اسلام می رسد . این بنا بازماندۀ بنائی بزرگ است.

مسجد جامع: واقع در کوی خوزان خمینی شهر که در دوران صفوی بازسازی و تزئین شده است.

آرامگاه امامزاده سید محمد : در 3 کیلومتری شمال شهر خمینی شهر قرار داشته و مورد احترام مردم است.

گورستان زارع آباد: پهنۀ گورستان زارع آباد شهر خمینی شهر نشان می دهد که این شهر در گذشته بزرگ تر و از لحاظ فرهنگ دارای اهمیت زیادی بوده است. سنگ گورهای این گورستان بسیار بزرگ و با خط فارسی نزدیک به عربی و کوفی اند. کنده کاری های زیبای آنها بیانگر بزرگی و جایگاه ویژۀ این آبادی در سده های نخستین اسلامی است. پیشین ترین سنگ گوری که خوانده شده مربوط به سال 160 هـ .ق است.

گزارش خطا