لیلا حاتمی و رفقا در لیست سیاه اصولگرایان

فیلم‌های ایرانی «درساژ»، «خوك»، «هجوم» و «هندی و هرمز» امسال در جشنواره فیلم برلین حضور دارند؛ چهار فیلمی كه هر كدام حاشیه هایی را با خود به همراه آوردند؛ از محتوای غیراخلاقی گرفته تا برداشت‌های سیاسی و البته سخنوری سیاسی عوامل فیلم با زبان الكن در راستای سیاست‌های ضد ایرانی!

گفته شده امسال فیلم‌های ایرانی از شانس دریافت خرس برلین برخوردار هستند.

فستیوال فیلم برلین از معدود جشنواره‌های خارجی است كه با فرستادن نماینده به ایران، فیلم‌های مورد نظرش برای حضور در جشنواره را دستچین می‌كند، البته این دستچین كردن به معنای این نیست كه ژرمن‌ها به دنبال انتخاب كردن بهترین فیلم ایرانی از نظر كیفیت هستند بلكه آنها موضوع و رویكرد فیلم نسبت به جامعه و نظام سیاسی ایران را در درجه اول اهمیت قرار می‌دهند، برای همین است كه هر سال نام برخی از فیلم‌های ایرانی برای حضور در فستیوال برلین شنیده می‌شود كه هیچ جایگاهی در سینمای فاخر ایران ندارند، اما برلیناله به آنها مجال و فرصت دیده شدن می‌دهد. از اهدای خرس به جعفر پناهی تا گذاشتن صندلی خالی برای این فیلمساز به نشانه همبستگی با وی گرفته تا پررنگ ساختن فیلمی مانند خوك كه در آن به قتل‌های زنجیره‌ای گریزی زده شده است همه در برلین دیده می‌شود.

اشاره به قتل‌های زنجیره‌ای و ممنوع الفعالیت شدن فیلمسازها، تنها بخشی از آن چیزی است كه از خوك در برلین دیده شده است. اما این روزها، مهم‌ترین حاشیه «خوك» اظهارات مانی حقیقی و لیلا حاتمی در نشست جشنواره فیلم برلین است.

دو ویدئوی كوتاه از نشست رسانه‌ای فیلم «خوك» در برلین منتشر شده است؛ ابتدا سخنان لیلا حاتمی بازیگر زن «خوك» و دومی سخنان مانی حقیقی كارگردان این فیلم. لیلا حاتمی با بیان مبتدیانه و همراه با تپق‌های فراوان می‌گوید:

«مایلم از این فرصت استفاده كنم تا خشم و اندوه عمیق خودم را نسبت به نحوه «برخورد» با تظاهركنندگان اخیر در ایران نشان بدهم و این شرم‌آور است كه در كشور من، مردم فقط «به بهای» جان خود می‌توانند اعتراض كنند. برای اولین بار است كه من می‌خواهم در مسائل سیاسی دخالت و اظهارنظر كنم».

اشاره مبهم بازیگر فیلم خوك به كشته شدن معترضان در ایران درست در زمانی كه نیروی انتظامی برای برقراری امنیت در تهران چند شهید داده است و اغتشاشگران با حمله به نیروی انتظامی و بسیج جنایت آفریده‌اند، واكنش‌های زیادی را در داخل به همراه داشته است. جالب است سرمایه‌گذار فیلم «خوك» محمد امامی است كه به خاطر دخالت در پرونده اختلاس از صندوق ذخیره فرهنگیان مدتی را در بازداشت به سر می‌برده و از وی به عنوان یكی از چهره‌های متهم در قضیه پولشویی در سینما نام برده می‌شود.

از سه فیلم دیگر حاضر در برلین «هجوم» ساخته شهرام مكری، نامزد دریافت جایزه فیلم‌های همجنس‌گرایانه شده است؛ فیلمی كه كارگردانش عضو گروه سینمایی «هنر و تجربه» است. این گروه سینمایی با حمایت سازمان سینمایی درست شده و در میان اهالی سینما به گروه دولتی هنر و تجربه معروف است. این فیلم درباره قتل در یك باشگاه است و اعضای آن مردان جوانی هستند كه رفتار‌های همجنس‌گرایانه دارند! تولید فیلم محتوای همجنس‌گرایانه در سینمای ایران كه مدعای اخلاق است، باعث حیرت شده است! «درساژ» نیز دغدغه‌های نسل جوانی را بیان می‌كند كه در عین ظاهر آرام، سركش هستند و بر قواعد اجتماعی می‌شورند اما آخرین فیلم ایرانی یعنی «هندی و هرمز» به سنت‌های مردم بومی در برخی از مناطق كشور حمله می‌كند.

خبرگزاری آلمان در معرفی این فیلم می‌نویسد:

«هندی و هرمز ساخته عباس امینی در بخش فیلم‌های نوجوانان برلیناله به نمایش گذاشته می‌شود. این فیلم روایت مشكلات نسل جوان و محرومی است كه در اسارت سنت‌های متحجر اجتماعی و بی‌‌اعتنایی سیاسی به آرامی جان می‌دهد.»

الگوی قدیمی سیاه‌نمایی كه مدت‌هاست برای كسب جایزه در جشنواره‌های خارجی استفاده می‌شود و دیگر مستعمل و نخ نما شده است. همان طور كه در ابتدا اشاره شد، هیچ كدام از فیلم‌های ایرانی حاضر در برلیناله رویكرد مثبتی نسبت به فضای جامعه ایرانی ندارند و برلین عامدانه با پررنگ كردن این فیلم‌ها می‌كوشد چهره‌ای مخدوش از كشورمان را در جهان به نمایش بگذارد.

منبع: روزنامه جوان

گزارش خطا